Η αντίδραση, το χειροκρότημα στον Σαμάτα και η ευθύνη (;) για Έκονγκ

Ο Μάνος Τσαλγατίδης γράφει για το διπλό του ΠΑΟΚ στο Αγρίνιο, την επιθυμία του για τον Άλι Σαμάτα και το θέμα του Τροστ Έκονγκ.

Ο ΠΑΟΚ πέρασε από το Αγρίνιο σε ένα παιχνίδι που οι «ασπρόμαυροι» έβγαλαν δύο πρόσωπα, αυτό της ψυχολογικά επηρεασμένης ομάδας από τον σχεδόν μεταφυσικό αποκλεισμό από τον Παναθηναϊκό στη ρεβάνς των ημιτελικών του Κυπέλλου, αλλά και αυτό της ομάδας που τελικά έχει μέσα της αποθέματα και κατάφερε να βγάλει αντίδραση.

Όλα αυτά μέσα σε 90 λεπτά αγώνα συν τον χρόνο των καθυστερήσεων, γιατί αυτός είναι ο ΠΑΟΚ, είναι μια ομάδα που τα ζει όλα στα άκρα. Χαρές, λύπες, προκρίσεις, αποκλεισμούς, αποτυχημένες μεταγραφές και πάει λέγοντας. Ο Δικέφαλος μπήκε στο παιχνίδι όντας μπερδεμένος συναισθηματικά από τα όσα έζησε στη Λεωφόρο και μέσα στη... ζάλη του ήρθε και αυτό το γκολ του Χατζηθεοδωρίδη για να... δέσει το γλυκό.

Οι «ασπρόμαυροι» ήταν τόσο κακοί στο πρώτο μέρος που κατάφεραν, )διότι περί κατορθώματος πρόκειται όταν μια ομάδα είναι τόσο ποιοτική όσο ο ΠΑΟΚ) να μη λειτουργεί καμία γραμμή (αμυντική, μεσαία, επιθετική) και ο Σουαλιχό Μεϊτέ να παλεύει μόνος του την ώρα που οι υπόλοιποι είτε έμοιαζαν εκνευρισμένοι χωρίς κάποιον προφανή λόγο, είτε βρίσκονταν εκτός αγώνα. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός πως ο Δικέφαλος δεν μπορούσε να δημιουργήσει επικίνδυνη κατάσταση σε οργανωμένη επίθεση, αλλά μόνο από στημένες φάσεις.

Οκ προφανώς άνθρωποι είναι κι αυτοί και το σοκ που πέρασαν κόντρα στη Λεωφόρο τους άφησε κατάλοιπο, αλλά τόσο κακή εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο δεν δικαιολογείται. Στο δεύτερο μέρος η αλήθεια είναι πως με τις αλλαγές του Λουτσέσκου τα πράγματα έγιναν πιο απλά. Ο Κωνσταντέλιας ανέβηκε, ο Οζντόεφ προσέθεσε ένταση και δυναμισμό στη μεσαία γραμμή, ενώ ο Αντρίγια ήταν απλά καταπληκτικός, έχοντας και ως καύσιμο την χαρά του για τον γιο που περιμένει.

Το turning point για τον ΠΑΟΚ και το σημείο που φεύγει από το μυαλό όλων το... θόλωμα που υπήρχε είναι το γκολ της ισοφάρισης. Σαν πατήθηκε ένα κουμπί και ξαφνικά τα βλέμματα και οι κινήσεις όλων άλλαξαν. Το γκολ του Αντρίγια Ζίβκοβιτς άλλαξε προφανώς τα πάντα και ο κανονικός ΠΑΟΚ ήταν και πάλι στο χορτάρι.

Θέλω να κάνω μια ξεχωριστή αναφορά στον Άλι Σαμάτα. Ο Τανζανός πέρασε και περνάει πραγματικά δύσκολα μετά το χαμένο πέναλτι του στον ημιτελικό. Ο οργανισμός του Δικεφάλου (συμπαίκτες, προπονητικό τιμ, διοίκηση) τον αγκάλιασαν και έχτισαν γύρω του ένα τοίχος προστασίας. Ωστόσο, η συνομιλία του με τον Ιβάν Σαββίδη και ο τρόπος που του μίλησε ήταν η αρχή στην προσπάθεια που κάνει να ανέβει ψυχολογικά.

Ο ΠΑΟΚ δεν έχει την πολυτέλεια να κάψει κανέναν ποδοσφαιριστή τη δεδομένη στιγμη, υπάρχουν απουσίες αρκετές και φυσικά ένα πρόγραμμα φωτιά μπροστά του με δυνατά ματς στην Ευρώπη και στα playοffs. Ξέρω πως είναι δύσκολο, αλλά η Τούμπα έχει δείξει ωριμότητα φέτος και είναι η στιγμή να στηρίξει τον Τανζανό στο επόμενο εντός έδρας με ένα χειροκρότημα

Όσον αφορά τον Γουίλιαμ Τροστ Έκονγκ επέστρεψε με σοβαρό τραυματισμό από το Copa Africa και επιτρέψτε μου να πω ότι η ευθύνη πρέπει να μοιραστεί στα τρία και όχι στα δύο. Σαφώς έχει μερίδιο ευθύνης ο παίκτης που έπαιζε τραυματίας. Το ίδιο ισχύει και για την εθνική Νιγηρίας που ενώ ήξερε πως έχει μυϊκό θέμα τον χρησιμοποίησε.

Ωστόσο, για εμένα ευθύνη έχει και ο ΠΑΟΚ! Δεν μπορεί να επαναπαύεσαι στα λεγόμενα του παίκτη και της εθνικής του σε ένα τόσο σημαντικό τουρνουά. O παίκτης πλέον χάνει τη σεζόν και οι επιλογές στα στόπερ μειώνονται. Τι εννοώ όταν λέω δεν μπορείς να επαναπαύεσαι στα λεγόμενα του ποδοσφαιριστή; Είχε την ευκαιρία να γίνει εθνικός ήρωας κατακτώντας το Copa Africa και αποφάσισε να σφίξει τα δόντια και να παίξει. Οκ από τη μία κατανοητό, αλλά από την άλλη δείχνει πως δεν σκέφτηκε και το κλαμπ του.

Όλοι είδαμε τον Έκονγκ να παίζει με μπαταρισμένο πόδι, την ώρα που τα ΜΜΕ της χώρας του ανέφεραν πως παίζει με θεραπείες και ενέσεις, ίσως φταίει και ο ΠΑΟΚ που το άφησε το θέμα χωρίς να το ψάξει περισσότερο. Το τονίζω το συγκεκριμένο ζήτημα, διότι ο Δικέφαλος πλέον δεν έχει άλλο δεξί στόπερ πίσω από τον Τόμας Κεντζιόρα και θα χρειαστεί να γίνουν... αλχημείες, την ώρα που είναι εκτός για 4-5 εβδομάδες και ο Γιάννης Μιχαηλίδης. Έτσι οι «ασπρόμαυροι» έμειναν με τρία στόπερ (Κουλιεράκη-Νάσμπεργκ-Κεντζιόρα) και όλα δείχνουν πως ήρθε η στιγμή να ανέβει από τον ΠΑΟΚ Β ο νεαρός Παναγιώτου.