Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει για την αλματώδη εξέλιξη του επιθετικού του Παναθηναϊκού και της Εθνικής ομάδας, αποτέλεσμα της τεράστιας, ατομικής, προσπάθειας του Φώτη Ιωαννίδη.

Όπως λένε, «οι επιτυχίες έχουν πολλούς πατεράδες, αλλά η αποτυχία κανέναν (ή μόνο έναν θα συμπληρώσουμε»). Ισχύει στον αθλητισμό, στις ομάδες, σε όλα τα σπορ, ατομικά σε αθλητές. Ο Φώτης Ιωαννίδης ήρθε στον Παναθηναϊκό το 2020. Όταν ήρθε ελάχιστοι τον πίστεψαν, συμπεριλαμβανομένου του συντάκτη. Μάλλον για να είμαστε πιο σωστοί, είτε αρέσει είτε δεν αρέσει, εκείνη την περίοδο μόνο ο Γιάννης Κομπότης έβλεπε τι μπορεί να κάνει ο Έλληνας στράικερ.

Για πολλούς μπορεί να λογίζεται ως αμφιλεγόμενη προσωπικότητα ο ισχυρός άνδρας του Λεβαδειακού, αλλά την μπάλα που ξέρει θέλει καμιά εκατοστή τεχνικούς διευθυντές στην καθισιά να τους μάθει το έργο. Έναντι χαμηλού τιμήματος, κάτω από 100.000 ευρώ, έπεισε τον Γιάννη Αλαφούζο να τον πάρει στο Τριφύλλι. Ο αστικός μύθος, λέει, ότι τον είχε απορρίψει κόσμος και κοσμάκης νωρίτερα. Ονόματα δεν λέμε...

Ο Κομπότης έβλεπε τόσο μπροστά, που κράτησε ένα ποσοστό του Φώτη Ιωαννίδη. Ακόμα και γύρω από αυτό δημιουργήθηκε μία άκρατη φημολογία για το πόσο είναι, όταν ο παίκτης άρχισε να δείχνει τι μπορεί να κάνει. Άλλος έλεγε 40%, άλλος έλεγε 50%, άλλος έλεγε 25%. Ο καθένας ό,τι μάθαινε ή ό,τι θεωρούσε λογικό. Μόνο οι Αλαφούζος και Κομπότης γνωρίζουν την ακριβή αλήθεια. Φέτος, σύμφωνα με πληροφορίες που ουδέποτε επισημοποιήθηκαν, ο Γιάννης Κομπότης έλαβε αυτό το συμφωνηθέν ποσοστό για να πάρει ο Παναθηναϊκός το 100% των δικαιωμάτων. Τη στιγμή, μάλιστα, που στριφογύριζαν στα γραφεία και την ατμόσφαιρα προτάσεις 25 και 30 εκατ. ευρώ.

Το ρεπορτάζ του συντάκτη αναφέρει το εξής: Αρχικά το ποσοστό ορίστηκε στο 40%. Ως μία μορφή συνιδιοκτησίας. Στη συνέχεια η συμφωνία αντικαταστάθηκε με μία πλαφοναρισμένη. Ό,τι πρόταση και να ερχόταν στο Τριφύλλι, ο Λεβαδειακός θα λάμβανε το ποσοστό του με πλαφόν ένα συγκεκριμένο ποσό (δεν το γνωρίζουμε). Με λόγια απλά, αν ο Παναθηναϊκός πουλούσε τον Ιωαννίδη 100 εκατ. (το ποσό ορίστηκε για να βγει κατανοητά η διαίρεση), δεν θα έδινε φυσικά 40 εκατ. Θα έδινε το συμφωνηθέν ποσό επάνω στο πλαφόν.

Οι πληροφορίες διίστανται για τα χρήματα που έλαβε αυτό το καλοκαίρι ο Κομπότης από τον Αλαφούζο. Άλλοι λένε 2,5 εκατ., άλλοι 6, αλλά, πλέον, μόνο για αυτούς έχει σημασία. Ας πάρουμε έναν μέσο όρο των φημών στα 4 περίπου και ας σταθούμε στην ουσία. Ο Λεβαδειακός, εφόσον έχει γίνει έτσι και επισημοποιηθεί κάποια στιγμή στο μέλλον, λόγω της οξυδέρκειας του παράγοντά του έβγαλε καλά χρήματα από έναν ποδοσφαιριστή που πίστεψε και δικαιώθηκε.

Ο Παναθηναϊκός κράτησε το μεγαλύτερο asset του τα τελευταία χρόνια και, πλέον, μοιράζει την τράπουλα για τη διαχείρισή του. Είτε «χτίζει» επάνω του ένα σημείο αναφοράς, είτε βγάζει χρήματα πουλώντας τον σε επόμενο χρόνο. Πάντως, η τακτική της διοίκησης Αλαφούζου, φέτος, κόντρα σε ό,τι λεγόταν στάθηκε ακόλουθη των διακηρύξεων. Ο Ιωαννίδης έμεινε. Οι πόρτες, σε μεγάλες προτάσεις, έκλεισαν. Ο Ιωαννίδης είναι εδώ και βελτιώνεται ημέρα με την ημέρα. Όφελος για τον ίδιο, όφελος για την ομάδα, όφελος για την Εθνική.

Άσχημο και λάθος να λέγεται «αυτός τον έφτιαξε»

Ας πάρουμε ως... αρχή των πάντων το 2021, που ο Ιωαννίδης άρχισε να ωριμάζει και να δείχνει τι έρχεται. Στα 21 χρόνια του. Τη σεζόν 2021/22 κατέγραψε 33 συμμετοχές, 6 γκολ και 1 ασίστ σε 1.797 λεπτά. Αγωνίστηκε βασικός 20 φορές και αλλαγή 13. Πολύ καλή αρχή, ενώ ταυτόχρονα ο 24χρονος, τώρα, παικταράς του Παναθηναϊκού ξεκίνησε να προπονείται εξτρά και να διαμορφώνει το σώμα του.

Το 2022/23 άρχισε να συνυπάρχει με τον Αντράζ Σπόραρ. Τα λεπτά του αυξήθηκαν ελάχιστα, σε περισσότερους αγώνες, όμως, για τον Παναθηναϊκό. Από 1.797 σε 1.837. Κατέγραψε 42 συμμετοχές, 7 γκολ και 4 ασίστ. Αγωνιζόμενος βασικός 20 φορές και αναπληρωματικός 22. Στην αξιολόγηση του προπονητή ήταν πιο ψηλά ο νεοφερμένος Σλοβένος, με 37 συμμετοχές (2.151 λεπτά όμως), 14 γκολ και 6 ασίστ. Βασικός 23 φορές, αλλαγή 14.

Καλοκαίρι του 2023 και οι μετοχές του Φώτη Ιωαννίδη στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο, δεν κάνουν limit up (ευχόμαστε να μην έχει όριο η άνοδός του και να μην γράψουμε ξανά αυτή την ξενόφερτη έννοια) αλλά αυξάνονται. Δίχως να είναι ακόμα ο βασικός φορ του Παναθηναϊκού, το όνομά του συζητείται. Ο κόσμος τον θέλει βασικό, έχει κάποιους τραυματισμούς που τον κρατάνε σε καίρια χρονικά σημεία εκτός όπως στην προετοιμασία, όμως εκεί φαίνεται τι θα ακολουθήσει. Ο Ιωαννίδης αρχίζει και χτίζει μία απίστευτη ψυχολογία. Εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του, συνεχίζοντας να είναι η ρεζέρβα του Σπόραρ.

Αν και η παρουσία του στα προκριματικά του Champions League, το καλοκαίρι του 2023, είναι μικρή (6 συμμετοχές, 1 βασικός, 5 αλλαγή), σε αντίθεση με του Σπόραρ (6 συμμετοχές, 5 βασικός, 1 αλλαγή), το Πρωτάθλημα μέχρι την αλλαγή προπονητή τον βρίσκει με περισσότερες συμμετοχές από τον Σλοβένο και, συνολικά, περισσότερους αγώνες. Για την ακρίβεια: Ιωαννίδης 14 συμμετοχές στη Stoiximan Super League (11 βασικός, 3 αλλαγή) vs Σπόραρ 11 συμμετοχές (4 βασικός, 7 αλλαγή).

Στους ομίλους του Europa League, ο Ιωαννίδης αρχίζει, επίσης, να είναι βασικός. Σε 6 συμμετοχές έχει 5 ως βασικός και 1 ως αλλαγή, ενώ ο Σπόραρ 1 βασικός και 5 ως αλλαγή. Τον Ιανουάριο βγαίνει το ενδιαφέρον από ξένες ομάδες, που εξελίχθηκε σε ένα πάρτι εκατομμυρίων στα πόδια του το καλοκαίρι του 2024. Μετά την αλλαγή προπονητή τον Δεκέμβριο ήταν 6/6 βασικός σε ματς Πρωταθλήματος (έχασε 5 αγώνες, λόγω τραυματισμού), 2/3 στο Κύπελλο (έχασε 3) και 8/8 βασικός στα playoffs (έχασε 2). Οι αντίστοιχοι αριθμοί του Σπόραρ ήταν 3 βασικός, 4 αλλαγή στο Πρωτάθλημα, 2 βασικός, 2 αλλαγή στο Κύπελλο, 0 βασικός, 6 αλλαγή στα playoffs. Δίχως να υπολογίζεται σε αυτά το 2-2 με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο και ο τελικός Κυπέλλου.

Αν δεν δούλευε ο ίδιος, δεν θα γινόταν τίποτα

Με βάση τους αριθμούς, που πάντα είναι αμείλικτοι και λένε συχνά, αλήθειες θα μπορούσαμε να βγάλουμε γνώμη πότε έγινε ο Ιωαννίδης ο παίκτης των 30 εκατ. ευρώ. Να πιστώσουμε σε τρίτο πρόσωπο την επιτυχία του και να είναι εύπεπτο το αποτέλεσμα. Εδώ τα εύσημα ανήκουν κατά σειρά: στον Κομπότη που τον πίστεψε, στον Αλαφούζο που δύσκολα να κατάλαβε τι παίκτη πήρε αλλά ακολούθησε, στον Παναθηναϊκό που του έδωσε τη δυνατότητα να φορέσει τη φανέλα με το Τριφύλλι και να διακριθεί.

Αλλά κυρίως στον ίδιο τον Φώτη Ιωαννίδη, που σε μία ηλικία στην οποία το μυαλό δεν έχει πήξει σε κανέναν άνθρωπο, έβαλε το κεφάλι κάτω. Οριοθέτησε στόχους, τους ακολούθησε όταν ήταν ρεζέρβα, όταν έγινε βασικός, όταν εξελίχθηκε σε game changer, όταν έγινε πρωταγωνιστής. Δουλεύοντας το κορμί του και το μυαλό του, αλλά και την ψυχολογία κυρίως, σε απίθανα επίπεδα. Τα υπόλοιπα φαίνονται στο γήπεδο και αποτελούν, αποκλειστικά και μόνο, προϊόν δικής του δουλειάς. Αν δεν σταματήσει κάπως αυτή η εξελιγκτική διαδικασία, τα επόμενα χρόνια οι δρόμοι είναι δύο.

Ο Ιωαννίδης θα μείνει στον Παναθηναϊκό και θα αποτελέσει το πρότυπο νέων παιδιών να υποστηρίξουν την ομάδα και να γίνουν σαν και αυτόν τα επόμενα χρόνια. Ή θα επιλέξει, δίχως να του αφαιρείται ο χαρακτηρισμός του προτύπου, μία μεγάλη ομάδα της Ευρώπης για να συνεχίσει να επωφελείται τους κόπους της προσωπικής του εργασίας και της φιλοδοξίας την οποία ο ίδιος καλλιέργησε.