Η πρώτη εικόνα του Ρουί Βιτόρια και το πρόβλημα στο γκολ

Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει για το νικηφόρο ντεμπούτο του Ρουί Βιτόρια, τη φανερή παθογένεια των Πράσινων να δημιουργήσουν σκορ, το περιορισμένο rotation των τελευταίων αγώνων και την αστοχία του Φώτη Ιωαννίδη.

Το 0-1 στον Βόλο έδειξε γιατί ο οργανισμός χρειαζόταν την αλλαγή προπονητή. Τα δύο τελευταία παιχνίδια του Τριφυλλιού έχουν διαφορές και ομοιότητες. Και στο 1-1 με τον Άρη στο ΟΑΚΑ και στο 1-0 της Μαγνησίας με τον Βόλο, ο Παναθηναϊκός ήταν ανώτερος. Στο ένα δεν κέρδισε, στο άλλο κατέκτησε μία πολύτιμη νίκη βαθμολογικής ουσίας και ηρεμίας.

Στο ένα διαχειρίστηκε το προβάδισμά του με τη χαρακτηριστική αφέλεια που τον διακρίνει, δεχόμενος γκολ στη μοναδική τελική της προκοπής από τον αντίπαλο. Στο άλλο κατάφερε, στο κακό του διάστημα έως το 75' στο δεύτερο ημίχρονο, να διατηρηθεί μπροστά στο σκορ και να πάρει ολόκληρο το ματς. Βέβαια, πριν μία εβδομάδα είχε να αντιμετωπίσει τον πρωτοπόρο της Stoiximan Super League, Άρη, και όχι τον Βόλο των δέκα παικτών για το μισό ματς.

Το προηγούμενο αποτέλεσε το κύκνειο άσμα του Ντιέγκο Αλόνσο στον πάγκο, ενώ οι ημέρες του μέλιτος του Ρουί Βιτόρια δεν επιτρέπουν - και ορθώς - ιδιαίτερο κριτικό πνεύμα σε αυτό που παρουσίασε το Τριφύλλι. Με τρεις προπονήσεις, ο Πορτογάλος τεχνικός, και δίχως μεγάλες παρεμβάσεις στην ενδεκάδα του προηγούμενου ματς (Ουναΐ αντί Τσέριν, Τζούριτσιτς αντί Πελίστρι, Ιωαννίδης αντί Γερεμέγεφ) παρουσίασε μία ομάδα ψυχολογικά βελτιωμένη και πιο δυνατή. Αυτό προλάβαινε να κάνει, αυτό έκανε.

Το κλειστό rotation και ο Φώτης Ιωαννίδης

Άλλο ένα κοινό στους δύο αγώνες είναι ότι οι διαφορετικοί προπονητές, που κάθισαν στον πάγκο, έκλεισαν πολύ το rotation. Τρεις αλλαγές έκανε ο Αλόνσο με τον Άρη (Ιωαννίδης αντί Γερεμέγεφ, Τζούριτσιτς αντί Πελίστρι, Ουναΐ αντί Τσέριν), δύο ο Ρουί Βιτόρια (Τσέριν αντί Ουναΐ, Πελίστρι αντί Τζούριτσιτς) στον Βόλο. Ίδια πρόσωπα, δηλαδή, σε διαφορετικούς ρόλους στα παιχνίδια. Κατάσταση που δείχνει ότι αμφότεροι επέλεξαν, ο ένας υπό πίεση και ο άλλος δίχως άγχος, κλειστό rotation. Κλειστό rotation εφαρμόζεται όταν ένας προπονητής διαπιστώνει ότι συγκεκριμένα μέλη του ρόστερ μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις. Εδώ το έχουν διαπιστώσει δύο διαφορετικοί προπονητές, μέσα σε λίγες ημέρες μέσα...

Αν ισχύει αυτός ο συλλογισμός (ή όσο ισχύει), ο Παναθηναϊκός στις εβδομάδες των τριών αγώνων, σαν και αυτή που διανύουμε, θα έχει πρόβλημα. Και με την Τζουργκάρντεν στη Σουηδία και με τη Λαμία στο ΟΑΚΑ, θα χρειαστεί λύσεις. Λύσεις που πρέπει να βρει, ώστε να παρουσιαστεί φρέσκος και αποτελεσματικός.

Αγωνιστικά, ο Φίλιπ Τζούριτσιτς (ο μόνος παίκτης του ρόστερ που έχει συνεργαστεί, όχι με ιδιαίτερη επιτυχία μάλιστα, με τον Ρουί Βιτόρια) υπήρξε η αιχμή του δόρατος για τη νίκη. Φοβερή εκτέλεση στην ασίστ του Μλαντένοβιτς. Πάσα στο ένα δοκάρι του Τετέ, τελευταία μεταβίβαση πριν την κόκκινη που κέρδισε ο Βραζιλιάνος. Η προσωπική ποιότητα έκρινε, ουσιαστικά, το παιχνίδι, στο καλό διάστημα των Πράσινων (πρώτο ημίχρονο).

Στο δεύτερο, ο Παναθηναϊκός με έντεκα στο γήπεδο υπήρξε υποδεέστερος του Βόλου των δέκα ποδοσφαιριστών έως το 75'. Το γνωστό πρόβλημα που υπάρχει όλη τη σεζόν και μπορεί να δικαιολογηθεί ως αφέλεια, κακή προετοιμασία αγώνα, ψυχολογική ανετοιμότητα ή όπου αλλού θέλετε. Δεδομένα, είναι μη αποδεκτό για ομάδα τέτοιου επιπέδου να θέτει εν αμφιβόλω δικό της παιχνίδι για πολλοστή φορά.

Από το 75', πάλι, ο Παναθηναϊκός πίεσε τον Βόλο, που άρχισε να γονατίζει από την κόπωση. Θα μπορούσε να έχει σημειώσει, πράγματι, δύο γκολ ακόμα για παράδειγμα και να γλυκάνει περισσότερο την εικόνα του. Το πρώτο κερδισμένο πέναλτι, το οποίο έφτασε η 10η αγωνιστική του Πρωταθλήματος για να το πάρει επιτέλους, το ξόδεψε ο Ιωαννίδης. Όπως και μία κεφαλιά εξ επαφής. Με τον αντίπαλο γκολκίπερ Κόβακς, από κάποια στιγμή και μετά, να παίζει μονάχος την αθηναϊκή ομάδα.

Συζήτηση για τον Φώτη Ιωαννίδη, από αυτή εδώ τη γωνιά, δεν πρόκειται να γίνει τώρα. Μετά από δύο τραυματισμούς, από τον περασμένο Ιούνιο, σε ώμο και προσαγωγό. Μετά το βάρος που καλείται - και θέλει και ο ίδιος - να σηκώσει. Σε έναν συνολικά άστοχο, πλην των Τετέ και Τζούριτσιτς, Παναθηναϊκό, οποιαδήποτε κουβέντα γύρω από τον Έλληνα διεθνή στράικερ είναι, επιεικώς, άστοχη. Φυσικά δεν είναι υπεράνω κριτικής κανείς. Όταν θέλεις, όμως, να δημιουργήσεις ένα αγωνιστικό σημείο αναφοράς, ως ομάδα, πρέπει να το προστατέψεις.

Αν δεν ήταν το γκολ του Ιωαννίδη στη Λανς, ενδεχομένως, το Τριφύλλι να ήταν εκτός Ευρώπης αυτή τη στιγμή. Πράγματι, βγάζει αναποτελεσματικότητα και εκνευρισμό στο παιχνίδι του. Συμβαίνει σε όλους... Είναι στο δικό του χέρι να το βρει ξανά, στο χέρι της ομάδας και του προπονητή να τον βοηθήσουν να επανέλθει. Με την υπομονή, στην προκειμένη περίπτωση, να αποτελεί αρετή. Άλλωστε, δεν ευθύνεται ο Ιωαννίδης, που το καλοκαίρι δεν ήρθε επιθετικός που να έχει το γκολ. Ώστε να αναλαμβάνει δράση, όταν αυτός απουσιάζει ή δεν είναι καλά...