Είμαστε σίγουροι ότι κυλάει αίμα στις φλέβες του;

«Μια απαθής έκφραση που κρύβει τα αληθινά συναισθήματα. Δύσκολο να καταλάβεις τι σκέφτεται, δύσκολο να καταλάβεις τι έχει στο μυαλό του, δύσκολο να τον αποκρυπτογραφήσεις»...

«Κουράστηκε». «Άδειασε». «Απορούσε γιατί πήρε την Ευρωλίγκα και του είπαν πως έχει να διεκδικήσει ένα ακόμα πρωτάθλημα μικρότερης σημασίας στα μέσα Ιουνίου». «Θέλει διακοπές». «Χωρίς αυτόν ο Παναθηναϊκός δεν έχει τύχη». Όλα αυτά και άλλα τόσα ακούστηκαν τις προηγούμενες μέρες για τον Κέντρικ Ναν. Ορισμένα μπορεί να μην απέχουν από την πραγματικότητα. Πράγματι και αυτός και οι συμπαίκτες του έμοιαζαν να έχουν αδειάσει στα δύο πρώτα παιχνίδια.

Πράγματι ορισμένες φορές η κούραση παίζει ρόλο κυρίως στην πνευματική σου ικανότητα. Υπήρξαν στιγμές στο Game 1 και στο Game 2 που δεν καταλάβαινες τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο Αμερικανός. Έχανε μόνος του μπάλες. Πάσαρε αλλού. Ήταν άστοχος σε σουτ που συνηθίζει να τα βάζει σαν να αλείφει το βούτυρο σε μια φέτα ψωμί. Σε κάθε του στιγμή, όμως, είχε το ίδιο βλέμμα. Το ίδιο παγωμένο βλέμμα που έχει όταν σκοράρει, όταν αστοχεί, όταν η ομάδα του κερδίζει με 20 πόντους ή χάνει με 20 πόντους, όταν έχει πετύχει ο ίδιος καμιά 30αρα ή είναι σκιά του εαυτού του.

Το ίδιο κυνικό βλέμμα που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν είναι χαρούμενος ή βυθισμένος σε κατάθλιψη, αν χαίρεται ή στεναχωριέται, αν οι παλμοί του χτυπούν κόκκινο ή βρίσκεται σε απόλυτη ηρεμία. Δε θα τον καταλάβουμε ποτέ. Δε θα μπορέσουμε ποτέ να μπούμε στο μυαλό του για να δούμε τι είναι αυτό που τον κάνει να μην αντιδρά.

«Μια απαθής έκφραση που κρύβει τα αληθινά συναισθήματα. Δύσκολο να καταλάβεις τι σκέφτεται, δύσκολο να καταλάβεις τι έχει στο μυαλό του, δύσκολο να τον αποκρυπτογραφήσεις». Αν δεν το καταλάβατε, έτσι περιγράφεται σε λίγες λέξεις ο όρος «Poker Face». Αυτό ακριβώς που βλέπεις στο πρόσωπο του Κέντρικ Ναν κάθε φορά που σηκώνεται από το τρίποντο, που πηγαίνει στο ντράιβ, που κερδίζει φάουλ, που κάνει φάουλ, που κοιτάζει τους διαιτητές, που «τη λέει» σε αντιπάλους, που πανηγυρίζει, που κάνει ζέσταμα, που κερδίζει Euroleague, που, που, που... Μπορούμε να γράφουμε μέχρι αύριο. Μα ποτέ δε θα τον αποκρυπτογραφήσουμε εντελώς. Πως να αποκρυπτογραφήσεις ένα... ρομπότ.

Γιατί δεν μπορεί να μην το έχετε σκεφτεί κι εσείς πως ο Ναν είναι ό,τι πιο κοντινό έχουμε δει σε ένα ρομπότ. Ρυθμισμένος για να κάνει πράγματα που άλλοι ούτε μπορούν να φανταστούν. Τον βλέπεις και αναρωτιέσαι: «Είναι σίγουρο πως κυλάει αίμα στις φλέβες του; Είμαστε σίγουροι ότι ο πανηγυρισμός του με το χέρι στις φλέβες δε θέλει να μας δείξει κάτι πέρα απ' αυτό που φανταζόμαστε; Μήπως αντί για... κρύο αίμα, δεν έχει καθόλου αίμα;».

Στο ΣΕΦ και το Game 4 των υπέροχων τελικών της Basket League ο Κέντρικ Ναν έκανε μία ακόμα εμφάνιση που ξεπερνάει τα όρια των όσων βλέπουμε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ εδώ και χρόνια. Κανείς άλλος παίκτης που κυκλοφορεί στα μέρη μας δε θα μπορούσε να τα βάλει με όλη την αντίπαλη ομάδα σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι. Πως το είπε ο Γκραντ; «Όταν έχεις έναν παίκτη όπως τον Ναν, του δίνεις την μπάλα και κάνεις στην άκρη. Κάποια στιγμή έκανα ένα λάθος και ο κόουτς μου φώναζε να του δώσω την μπάλα». Χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω εμείς;

Δείτε την εκπομπή του Sportal για το Game 4 των τελικών της Basket League: