Κέρδος, μόνο αν κατάλαβαν ότι δεν υπάρχει χρόνος...

Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει για τη... λαιμητόμο που υπάρχει σε κάθε παιχνίδι του Παναθηναϊκού και επιτάσσει νίκες, καλό ποδόσφαιρο και ας είναι Αύγουστος.

Η πίστα έχει αλλάξει. Πλέον, ο Παναθηναϊκός δεν είναι η ομάδα, παγκόσμια πρωτοτυπία στο ποδόσφαιρο, να τρέφεται από τα αποτελέσματα. Να ζει από αυτά και να απαπνέει για αυτά... Τούτο ισχύει στις γκέλες και στους αποκλεισμούς. Ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα, που είναι υποχρεωμένη να παίζει μπαλάρα σε κάθε παιχνίδι. Να είναι ασταμάτητη από Πέμπτη σε Κυριακή, διότι αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να εξασφαλίσει την υποτυπώδη ηρεμία ώστε να συνεχίσει να υπάρχει...

Η φαιδρότητα στην αντιμετώπιση των αγώνων και αποτελεσμάτων του Τριφυλλιού είχε, ευτυχώς για τότε, σταματήσει επί Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Που κέρδισε να εργάζεται κάτω από απόλυτη ηρεμία και δίχως να δίνει εξετάσεις, ακόμα και όταν ο Παναθηναϊκός, στην πρώτη του χρονιά, τερμάτισε στο -22 από την κορυφή. Ο Ντιέγκο Αλόνσο, ειδικά αν συνεχίσει τις δηλώσεις τύπου "είχαμε το μυαλό στη Λανς" θα πάθει... Φατίχ Τερίμ πριν προλάβει να πει κύμινο. Ας είναι νεότερος και... καλοντυμένος. Ας έχει πάθος. Ήδη λογίζεται ως ο υπεύθυνος για ό,τι βλέπουμε και δεν βλέπουμε.

Τι και αν προσπαθεί με ρόστερ άλλου να περάσει τις ιδέες του. Τι και αν προσπαθεί να εντάξει σταδιακά τους νεοφερμένους παίκτες στο rotation και στην τακτική. Τι και αν έκανε προετοιμασία με αρκετούς ποδοσφαιριστές, που δεν θα βρίσκονταν στο ρόστερ στη σεζόν που θα άρχιζε. Τι και αν ορισμένες προσθήκες άργησαν να γίνουν. Τι και αν έχει δώσει, μόλις, επτά επίσημα παιχνίδια στον πάγκο του Τριφυλλιού. Τι και αν χρειάστηκε τις τελευταίες δέκα ημέρες να παίξει στις έδρες των Άγιαξ και Λανς, Αύγουστο μήνα, και να ετοιμάσει με, συνολικά, δυόμιση προπονήσεις την ομάδα του για τα ματς Πρωταθλήματος.

Η νίκη στο 90'+6' είναι νίκη...

Για άλλους θα ήταν "η καρδιά του Πρωταθλητή, που και στην κακή του ημέρα κερδίζει". Θα ήταν "η άρνηση ήττας", η "προσωπικότητα", "η βαριά φανέλα". Στον Παναθηναϊκό θα πρέπει να ζητούν... συγνώμη που κέρδισαν, όπως είχε δηλώσει πιο παλιά - στα χρόνια της μεγάλης φαγωμάρας, όταν οι Πράσινοι έπαιζαν σε προημιτελικά Ευρώπης - ο μεγάλος Γιώργος Καραγκούνης. Ρεαλιστικά μιλώντας, μία νίκη στο 90'+6' είναι και για τον Παναθηναϊκό δείγμα προσωπικότητας, φανέλας και διαμετρήματος. Ανεξάρτητα και αν η εικόνα που έβγαλε, για δεύτερο σερί παιχνίδι Πρωταθλήματος στο ΟΑΚΑ, υπήρξε ένα χάλι.

Μπορεί να φταίει το συνεχές rotation, που ως απόφαση έχει λογική. Μπορεί να φταίει ότι οι νεοφερμένοι παίκτες, σίγουρα καλύτεροι από αυτούς που αντικατέστησαν, δεν βρίσκονται ακόμα στο 100%. Κυρίως της αντίληψης και της τακτικής, την οποία θέλει να εφαρμόσει ο προπονητής. Μπορεί να φταίνε ορισμένα κενά, τα οποία... φωνάζουν. Ο Πελίστρι δεν είναι αριστερός εξτρέμ. Εκεί χρειάζεται παίκτης, με τα χαρακτηριστικά του Μπερνάρ. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει αριστεροπόδαρο στόπερ, κατάσταση που αναγκάζει τον Γεντβάι να κάνει παιχνίδι και τον εκάστοτε αμυντικό μέσο (Μαξίμοβιτς ή Αράο) να κάνει αχρείαστα μέτρα, πίσω και εμπρός, για να κουβαλήσει την μπάλα.

Ο Παναθηναϊκός πρέπει να κοιτάξει το εξής, διότι τα ματς με Λανς (κυρίως) και Athens Καλλιθέα είναι παραπάνω από κομβικά. Αν στο ΟΑΚΑ είχε την εικόνα αυτή στο αμυντικό transition, σε αντεπιθέσεις των Μπαρτόλο, Κρέσπι, Όζμπολτ και Γιαννιώτα, θα έχει τεράστιο πρόβλημα με τους ταχυδυναμικούς παίκτες της γαλλικής ομάδας την Πέμπτη. Μην έχοντας τις καθαρές ιδέες και τον τρόπο να σκοράρει εύκολα, θα πρέπει να θωρακίσει τα μετόπισθεν τουλάχιστον και όχι να σώζεται από τον Ντραγκόφσκι και το δοκάρι στα 50 δευτερόλεπτα...

Ο Ντιέγκο Αλόνσο μπήκε από νωρίς στο πλαίσιο της κριτικής. Σαφώς, ουδείς είναι υπεράνω αυτής. Οι πάντες κρίνονται και έτσι πρέπει. Είναι το υγιές και συμβαίνει σε όλους. Απλώς, η απαξίωση στο Τριφύλλι έχει χτυπήσει ταβάνι. Όσοι δεν επιχειρούν να επαναφέρουν το πράγμα στη σωστή βάση, με αιτιολογήσεις τύπου "Αύγουστος είναι", "οι ομάδες είναι ανέτοιμες", "το πρόγραμμα είναι βαρύ", μόνο και μόνο επειδή δεν προσφέρουν απλόχερα... αίμα, αντιμετωπίζονται υποτιμητικά.

Βλέπετε, όλες οι ομάδες θέλουν χρόνο, όλες οι ομάδες με νέο προπονητή χρειάζονται χρόνο, όλες οι ομάδες μπορεί να μην παίζουν καλά και να κερδίζουν, όλες οι ομάδες του κόσμου έχουν το δικαίωμα της γκέλας. Εκτός από μία... Με την ελπίδα ότι όλη αυτή η πίεση θα δημιουργήσει την απαραίτητη εγρήγορση σε προπονητή και παίκτες, κυρίως για τον... τελικό με τη Λανς που έρχεται. Στην περίπτωση αυτή, ό,τι συζητάμε θα κεφαλαιοποιήσει κέρδος.