Κι όμως, ο Αλμέιδα τα αλλάζει όλα στην ΑΕΚ

Ο Κώστας Τσίλης γράφει από το Μπουργκ Χάαμσταντ για τα πολλά κομμάτια που λείπουν ακόμα από το αγωνιστικό παζλ που έχει σχεδιάσει στο μυαλό του ο Αργεντινός τεχνικός αλλά και το πόσο διαφορετικό σε σχέση με τα δυο προηγούμενα χρόνια θα είναι το παιχνίδι της ΑΕΚ όταν συμπληρωθούν

Δεν θα είναι δίκαιο και κυρίως θα είναι μάλλον μάταιο να επιχειρήσει κανείς να βγάλει συμπεράσματα για το κτίσιμο της νέας ΑΕΚ, από την εικόνα και από το αποτέλεσμα του φιλικού με την Μπριζ. Όχι μόνο διότι είναι αστείο να συζητάμε για ποδοσφαιρικό αγώνα που έγινε στην καρδιά ενός ξέφωτου (διότι έτσι είναι το προπονητικό κέντρο της Μπριζ, χωρίς καθόλου κερκίδες) με δέκα μποφόρ άνεμο. Κυρίως διότι η ενδεκάδα που έχει στο μυαλό του ως βασική ο Αλμέιδα, ίσως να μην έχει περισσότερους από δυο απ’ όσους ξεκίνησαν με την Μπριζ.

Προφανώς κάποια συμπεράσματα βγαίνουν. Όπως για παράδειγμα πως ο Ρότα και ο Γαλανόπουλος κάνουν μια πολύ καλή προετοιμασία. Ή πως ο Γκαρσία περισσότερο, αλλά και ο Ελίασον, δείχνουν ακόμα να είναι βαρύς και να μην έχουν λυθεί. Ενδεχομένως ο Αλμέιδα, που είναι και ο απολύτως αρμόδιος, να έχει βγάλει και κάποια περισσότερα συμπεράσματα. Η ουσία ωστόσο είναι, πως η ΑΕΚ που έπαιξε και στα προηγούμενα δυο φιλικά, αλλά και με την Μπριζ, δεν θα έχει σχέση με την ΑΕΚ που θα μπει στη νέα σεζόν. Καμία σχέση.

Μπορεί ακόμα να μην φαίνεται ξεκάθαρα. Ή για να είμαστε πιο ακριβείς, μπορεί να φαίνεται ελάχιστα. Όμως στην πραγματικότητα αυτό που έχει σκοπό να κάνει ο Αλμέιδα, είναι να αλλάξει τα πάντα στον τρόπο παιχνιδιού της ΑΕΚ. Τόσο σε σχέση με σεζόν που πέρασε, όσο ακόμα και σε σχέση με την περυσινή. Και ας πήρε το νταμπλ. Αυτό δεν έχει να κάνει τόσο με το σχηματισμό. Μπορεί και εκεί να κάνει αλλαγές. Μπορεί και όχι. Περισσότερο προς το δεύτερο θα πόνταρα. Ωστόσο με τα πρόσωπα που ο Αλμέιδα επιλέγει για να προσθέσει στο ρόστερ και με φόντο την βασική ενδεκάδα, επί της ουσίας σχεδόν αυτομάτως προχωράει στο να αλλάξει και τον τρόπο παιχνιδιού της ΑΕΚ. Εντελώς.

Η ΑΕΚ έκλεισε τον Περέιρα. Είναι ένας παίκτης με χαρακτηριστικά που δεν έχει κανείς άλλος απ’ αυτούς που μέχρι τώρα είχε η ΑΕΚ στο ρόστερ της. Είναι ένα δεκάρι με εντάσεις και τρόπο παιχνιδιού που του επιτρέπουν να σταθεί και ως οκτάρι, ειδικά με τριάδα στην μεσαία γραμμή. Παίκτης που μπορεί εξίσου καλά και να εκτελέσει και να μοιράσει παιχνίδι. Παίζει με τον χαρακτήρα δεκαριού, ακόμα και όταν δεν παίζει δεκάρι. Τέτοιος παίκτης δεν είναι ο Τσούμπερ, δεν ήταν ο Αραούχο.

Ο Περέιρα είναι ένας πολύ επιδραστικός παίκτης στο παιχνίδι. Τον ξέρει καλά ο Αλμέιδα. Τον έψαξε για να τον φέρει. Όχι τον συγκεκριμένο. Προφανώς τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά. Ο Περέιρα παίζει εντελώς διαφορετικά από τον Τσούμπερ που έπαιζε φέτος πίσω από τον φορ. Ή τον Αραούχο που έπαιζε πέρυσι. Άρα αυτομάτως, αφού ο Αλμέιδα έψαξε για να φέρει κάτι εντελώς διαφορετικό, θέλει να δει στο γήπεδο και κάτι εντελώς διαφορετικό. Και υπάρχει και κάτι άλλο. Η ΑΕΚ με την απόκτηση του Περέιρα, δεν σταματά να ψάχνει για δεύτερο φορ.

Το φανερώνει το φλερτ με τον Κορέα, το οποίο πλέον απ’ αυτό το «ουδέν σχόλιο» του Αλμέιδα στην σχετική ερώτηση, είναι υπαρκτό. Πολύ δύσκολο για πολλούς λόγους να προχωρήσει, αλλά υπαρκτό. Ο Κορέα δεν είναι σέντερ φορ. Μπορεί να παίξει και ως φορ, αλλά την καριέρα του την έκτισε παίζοντας πίσω από τον επιθετικό. Και η ΑΕΚ παρόλα αυτά τον κοιτάζει. Όπως κοιτάζει ταυτόχρονα και περιπτώσεις φορ για να καλύψουν το κενό του Πόνσε. Επομένως ο Αλμέιδα σκέφτεται κάτι πολύ διαφορετικό για την λειτουργία της ομάδας από την μεσαία γραμμή και μπροστά.

Εξάλλου υπάρχει και η επιλογή του Κοϊτά. Ο Μαυριτανός έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Είναι κλασική περίπτωση ακραίου επιθετικού. Που θα πάει στο ένας εναντίον ενός, διότι εμπιστεύεται τα ποδάρια του που τον έβγαλαν πρώτο ντριμπλέρ πέρυσι στο Βέλγιο. Που θα πατήσει γκάζι και αντίπαλη περιοχή για να εκτελέσει, διότι κάπως έτσι έβαλε πέρυσι 15 γκολ. Δεν έχει καμία σχέση το παιχνίδι του Κοϊτά μ’ αυτό του Γκατσίνοβιτς, που εδώ και δυο χρόνια ήταν η βασική επιλογή του Αλμέιδα για το αριστερό άκρο της επίθεσης. Ούτε ο Μίλσον που ήταν η δεύτερη εναλλακτική πίσω από τον Μαυριτανό ήταν Γκατσίνοβιτς. Τώρα αυτό θέλει να το αλλάξει εντελώς. Έπαιζε με Ελίασον και Γκατσίνοβιτς ή Πινέδα ή και Τσούμπερ στα άκρα, δηλαδή μ' έναν εξτρέμ και μ' ένα χαφοδέκαρο και τώρα με Ελίασον και Κοϊτά θέλει να παίξει με δυο καθαρόαιμα εξτρέμ. Άλλο πράγμα εντελώς.

Η ΑΕΚ ήδη φαίνεται, πως όταν θα τελειώσουν οι μεταγραφές, με απολύτως συνειδητή επιλογή του Αλμέιδα, θα έχει μια εντελώς διαφορετική επιθετική γραμμή σε σχέση με τα δυο προηγούμενα χρόνια. Και ως προς τα πρόσωπα και ως προς τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά. Αυτό σίγουρα θα παρασύρει και τα χαφ, ενώ δεδομένα στην τετράδα της άμυνας θα υπάρξει μια ή μπορεί και δυο αλλαγές στους βασικούς. Ενώ ήδη από το φιλικό με την Μπριζ, χωρίς καν αυτό να μπορεί να είναι δείγμα, ο Μπρινιόλι αλλάζει τον τρόπο που η ΑΕΚ έπαιζε μέχρι τώρα. Και σίγουρα και ο Ιταλός και ο Στρακόσια, αλλάζουν και την εμπιστοσύνη της ομάδας στο τέρμα της και ως εκ τούτου την συνολική αυτοπεποίθηση της.

Σίγουρα δεν είναι καθόλου ποδοσφαιρικό και δεδομένα όχι αυτό που θα ήθελε ο Αλμέιδα, να κάνει δουλειά εδώ στην Ολλανδία στο βασικό στάδιο της προετοιμασίας, με τα περισσότερα από τα κομμάτια του αγωνιστικού παζλ που έχει σχεδιάσει στο μυαλό του, να λείπουν. Δύσκολα με τα δεδομένα του φετινού καλοκαιριού, θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Δεδομένα πάντως, ο Αλμέιδα προχωράει το πρότζεκτ, να αλλάξει τα πάντα ως προς τον τρόπο παιχνιδιού της ΑΕΚ. Και οι μεταγραφές που ήδη έχουν κλείσει, αλλά και αυτές που ψάχνει ακόμα για να κλείσει, το φανερώνουν ξεκάθαρα.