Ξέχασε συγκέντρωση και... ριμπάουντ στην Ισπανία, σε ένα ντέρμπι που αποδείχθηκε σκληρό μάθημα!

Ο Παναγιώτης Ραμαντάνης γράφει για την ήττα του Ολυμπιακού από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, την έλλειψη συγκέντρωσης και πάθους που φάνηκε ότι υπήρχε σε ένα ντέρμπι τέτοιου επιπέδου, το πρόβλημα στα ριμπάουντ, αλλά και το γερό... μάθημα των «ερυθρόλευκων».

Τα πόδια στο ΟΑΚΑ, το μυαλό στην... Ισπανία. Ο Ολυμπιακός μετά από μία άκρως πετυχημένη διαβολοβδομάδα στην Ισπανία και τις νίκες επί Ρεάλ Μαδρίτης και Μπασκόνια για την Ευρωλίγκα, παρουσιάστηκε κατώτερος των περιστάσεων στο ντέρμπι του ΟΑΚΑ κόντρα στον Παναθηναϊκό. Η εικόνα του δεν βοήθησε και έτσι οι «πράσινοι» των πολλών απουσιών, κέρδισαν με 78-72 και έκαναν το 2/2 στα ματς με τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα. Όλα δείχνουν λοιπόν ότι στους τελικούς, οι Πειραιώτες θα έχουν όπως και πέρσι μειονέκτημα έδρας, κάτι το οποίο παίζει ρόλο, αλλά δεν είναι και... απαγορευτικό.

Πριν από το ντέρμπι οι κουβέντες ανάμεσα σε δημοσιογράφους και μη, ήταν σχετικά με την αγωνιστική κατάσταση των δύο ομάδων και το πως με τις απουσίες που έχει ο Παναθηναϊκός, είναι σχεδόν «σίγουρο» ότι ο Ολυμπιακός θα πάρει το διπλό. Δεν είναι ότι «φυλάω τα ρούχα μου για να έχω τα μισά», αλλά ήμουν κάθετος σε αυτό το κομμάτι, όσο κλισέ και αν ακούγεται. Σε αυτά τα ματς, δεν υπάρχουν φόρμες, απουσίες, σερί νικών και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κάποιος. Είναι ΤΟ ντέρμπι. Το θες; Μπαίνεις μέσα, το δείχνεις, παίζεις στο 110% και παλεύεις για το θετικό αποτέλεσμα. Αν τα κάνεις αυτά, τότε ναι, μπορεί τα πρώτα να μετρήσουν και να παίξουν ρόλο. Αν όχι... Καληνύχτα.

Ο Ολυμπιακός δεν παρουσιάστηκε έτοιμος, σε καμία περίπτωση. Σα να ξέχασε τον καλό του εαυτό και τη συγκέντρωσή του στην Ισπανία. Ο Παναθηναϊκός μπήκε στο ματς με το μαχαίρι στα δόντια και ας έλειπαν οι Μήτογλου, Μπράουν (επιλογή προπονητή), Λεσόρ. Μέσα σε όλα τραυματίστηκε και ο Γιουρτσεβέν νωρίς στο ματς, ενώ ο Γκέιμπριελ από το ημίχρονο είχε τρία φάουλ. Οι «ερυθρόλευκοι» θα μπορούσαν με καθαρά μυαλό να πάρουν το διπλό στο ΟΑΚΑ, αλλά κάτι τέτοιο δεν μπορούσε να γίνει με αυτό το αγωνιστικό πρόσωπο.

Στο πρώτο δεκάλεπτο είχαν εφτά λάθη, ενώ στο ημίχρονο δώδεκα. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού παίζανε δυνατά στην άμυνα και μόνο τυχαίο δεν είναι ότι ο Γκραντ είχε τέσσερα κλεψίματα νωρίς νωρίς. Το κομμάτι της συγκέντρωσης και του επιθετικού πλάνου, φάνηκε και στα σουτ, όπου οι Πειραιώτες πέτυχαν το πρώτο τους τρίποντο μετά από 13 λεπτά, χάρις σε σουτ του Άλεκ Πίτερς. Ο λογαριασμός στο τέλος, βγήκε επιθετικά με 72 πόντους για μία ομάδα με μέσο όρο 89.1 στο ελληνικό πρωτάθλημα και 88 στην Ευρωλίγκα. Η μπάλα όμως δεν μπαίνει μόνη της στο καλάθι και αν δεν παίξεις σωστά, δεν θα σου κάνει τη χάρη.

Ο Φουρνιέ δεν ήταν σε καλή βραδιά (4 πόντοι σε 21 λεπτά), ενώ οι ψηλοί του Ολυμπιακού είχαν συνδυαστικά 15 πόντους (9 ο Μιλουτίνοφ και 6 ο Φαλ). Ένας πολύ μικρός αριθμός, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Παναθηναϊκός έπαιξε πρακτικά με μοναδικό σέντερ τον φορτωμένο από νωρίς με φάουλ Γκέιμπριελ, ενώ η λύση για back up ήταν ο Χουάντσο. Και όμως αυτό δεν το εκμεταλλεύτηκαν οι «ερυθρόλευκοι». Σε περίπτωση που οι γηπεδούχοι γέμιζαν τη ρακέτα για τα μαρκαρίσματα στους «Μίλου» και Φαλ και έβγαινε η μπάλα στην περιφέρεια με επιτυχία, θα ήταν όλα φυσιολογικά. Αλλά αυτό δεν έγινε από πλευράς Ολυμπιακού, μιας και από τους γκαρντ είχε 5 πόντους ο Γκος, 3 ο Ουόκαπ, 3 ο Λαρεντζάκης και 2 ο Βιλντόζα.

Το μεγάλο πρόβλημα βέβαια των ριμπάουντ, έκανε και πάλι την εμφάνισή του. Ο Ολυμπιακός ναι μεν τελείωσε το ματς με ένα περισσότερο (34-33) ωστόσο μέχρι και το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου, ο Παναθηναϊκός είχε μόνιμα σε όλο το ματς περισσότερα. Μάλιστα τα 11 από αυτά που πήραν οι «πράσινοι» ήταν επιθετικά και σε καίριο σημείο, όπου η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα κυνηγούσε την ανατροπή του σκορ. Μόνο ωραίο δεν είναι για τον Ολυμπιακό να έχει δύο «δεινοσαύρους» στο ρόστερ, να έχει τον πρώτο λόγο στους σέντερ λόγω των προβλημάτων τραυματισμών στον Παναθηναϊκό και να μην μπορεί να κερδίζει τις μάχες στον αέρα. Εννοείται ότι δεν ρίχνω κάποια ευθύνη σε Μιλουτίνοφ - Φαλ, μιας και για τη σωστή αμυντική λειτουργία, βγαίνουν συστήματα και δεν κάθεται απλά ένας παίκτης κάτω από το καλάθι.

Από τα λάθη μαθαίνουν οι ομάδες και ο Ολυμπιακός πήρε ένα καλό μάθημα στο ΟΑΚΑ. Δεν τελείωσε τίποτα με μία ήττα από τον αιώνιο αντίπαλο, ούτε τα βάφουν όλα μαύρα στην ομάδα. Οι δώδεκα σερί νίκες που είχε, εκ των οποίων οι έξι στην Ευρωλίγκα, δεν είχαν έρθει από τύχη, ούτε θα συνεχιζόταν αυτό το σερί μέχρι τα βαθιά μας γεράματα. Γίνεται πολύ καλή δουλειά στον Πειραιά και εννοείται ο στόχος παραμένει πάντα η κορυφή.

ΥΓ1: Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ δεν αγωνίστηκε ούτε ένα δευτερόλεπτο, ενώ η περιφέρεια του Ολυμπιακού δεν ήταν σε καλή βραδιά και οι Γκος και Ουόκαπ είχαν μαζέψει φάουλ από νωρίς. Αυτό δείχνει ξανά ότι ο διεθνής γκαρντ δεν είναι ακόμα έτοιμος στο επιθυμητικό επίπεδο και αμυντικά δεν μπορεί να τον εμπιστευτεί σε ένα τέτοιο ματς ο coach Μπαρτζώκας.

ΥΓ2: Τα λόγια για τον μικρό Γιάννη Παπαστεφανάκη, είναι περιττά. Άπειρα respect σε αυτό το παιδί που έχει ένα τεράστιο μεγαλείο ψυχής και μας δείχνει καθημερινά ότι ο αθλητισμός πρέπει να ενώνει και όχι να διχάζει τον κόσμο. Να είναι καλά και πάντα υγιής και χαμογελαστός.