Έζησε τα πάντα, κατέκτησε τα πάντα και τώρα κυνηγά μόνο την ιστορία

Είναι ένα ποδοσφαιρικό φαινόμενο ο Μάνταλος που με την φανέλα της ΑΕΚ έχει πατήσει όλες τις κορυφές, έχει περάσει απ' όλες τις στενωπούς και που του μένει μόνο ένα πράγμα. Γράφει ο Κώστας Τσίλης

Όταν κάποια στιγμή οι ιστορικοί του μέλλοντος θα μελετούν τα πεπραγμένα του ελληνικού ποδοσφαίρου, είναι απολύτως βέβαιο πως θα σταθούν για πολλές ώρες και μεγάλη προσήλωση πάνω από την περίπτωση του Πέτρου Μάνταλου. Αυτό δεν έχει να κάνει καθόλου με το εάν είναι πολύ καλός ή λιγότερο καλός ποδοσφαιριστής. Αυτό είναι και κομματάκι υποκειμενικό, αλλά και πολύ μα πολύ σχετικό. Και κυρίως έχει και την μικρότερη σημασία.

Η περίπτωση του Μάνταλου, συνιστά φαινόμενο. Όχι τρόπος του λέγειν. Κανονικά. Δεν είναι καθόλου εύκολο να βρεις έναν ποδοσφαιριστή που να έχει κατακτήσει τόσο πολλά με την ΑΕΚ, όσα ο Πέτρος. Όλες τις κορυφές έχει πατήσει και περισσότερες από μια φορές. Ούτε πάλι είναι εύκολο να βρεις έναν ποδοσφαιριστή που να έχει ζήσει τόσα πολλά με την ΑΕΚ. Για να είμαστε ακριβείς, είναι σχεδόν αδύνατον να βρεις κάποιον που να τα έχει ζήσει κυριολεκτικά, όλα. Όπως έχει συμβεί με τον Μάνταλο.

Αυτά που έχει πάρει... 

Σκεφτείτε το λίγο. Ο Πέτρος έχει πάρει με την ΑΕΚ δυο πρωταθλήματα και δυο κύπελλα. Σε μια ομάδα που μετρά συνολικά 13 πρωταθλήματα στην ιστορία της, που δίνει πάντα και διαχρονικά τεράστια μάχη για να φτάσει στην κορυφή κόντρα σε θεούς και δαίμονες, δεν είναι δα και πολλοί που να έχουν τις ίδιες κούπες στο ράφι τους. Υπήρξαν μυθικοί παιχταράδες, όπως ο Ντέμης Νικολαϊδης, που έκλεισαν την καριέρα τους χωρίς να έχουν πανηγυρίσει ούτε ένα πρωτάθλημα. Ή όπως ο Ζήκος ή ο Δέλλας.

Ο Μάνταλος έχει κατακτήσει όσα πρωταθλήματα και όσα κύπελλα έχει πάρει ο τεράστιος Θ(ε)ωμάς Μαύρος. Έχει πάρει τα ίδια πρωταθλήματα με τον μύθο Μπάγεβιτς, τα ίδια επίσης με τον γιγαντιαίο Ατματσίδη. Και ακόμα έχει μπροστά τουλάχιστον τρία χρόνια συμβόλαιο με την ΑΕΚ, προκειμένου να μπορέσει να τους ξεπεράσει. Έχει παίξει επίσης στους ομίλους και του Europa αλλά κυρίως του Champions League. Για πολλούς πραγματικά παιχταράδες, ακόμα και από το τωρινό ρόστερ της ΑΕΚ, αυτό με το κούνημα του σεντονιού, παραμένει ένα όνειρο.

Καμία υποκειμενική ποδοσφαιρική κρίση, αλλά η ποδοσφαιρική πραγματικότητα, λέει πως ο Μάνταλος τα έχει κατακτήσει όλα. Όπως και η ίδια ποδοσφαιρική πραγματικότητα, λέει πως ο Πέτρος τα έχει ζήσει όλα. Έχει υπογράψει για να πάρει μεταγραφή στην ΑΕΚ το μακρινό 2013, όταν ο ίδιος ήταν έτοιμος να απογειώσει την καριέρα του και δεχόταν στενό πρέσινγκ από τον Ολυμπιακό και η Ένωση μόλις ξεκινούσε την μεγάλη περιπέτεια της Γ’ εθνικής. Έχει παίξει στην Β’ εθνική. Με την ΑΕΚ.

Αυτά που έχει ζήσει... 

Έχει πάθει δυο χιαστούς. Υπήρξαν πολλοί ποδοσφαιριστές που ακόμα και μετά τον έναν, δεν γύρισαν ποτέ οι ίδιοι. Υπήρξαν πολλοί ποδοσφαιριστές που μετά από δυο χιαστούς, χρειάστηκε να αφήσουν το ποδόσφαιρο. Ο Μάνταλος μετά από δυο χιαστούς κατέκτησε νταμπλ, παίζει στην εθνική και πήρε νέο συμβόλαιο. Επίσης έφτασε κοντά σε μυθική μεταγραφή στα Εμιράτα. Το καλοκαίρι του 2020 είχε συμφωνήσει με την Αλ Νασρ για τριετές συμβόλαιο με 1,5 εκατομμύριο τον χρόνο. Είχε κανονίσει στο ξενοδοχείο (στην Αθήνα λόγω πανδημίας) που βρισκόταν η ΑΕΚ για την καλοκαιρινή προετοιμασία, να κεράσει τους πάντες για την μεταγραφή.

Το επόμενο πρωί θα έφευγε για Ντουμπάι για μια νέα ποδοσφαιρική ζωή. Η συμφωνία χάλασε και μέσα σ’ ένα βράδυ έχασε εκτός των άλλων, 3,5 εκατομμύρια ευρώ. Εμείς χάνουμε δέκα ευρώ στο στοίχημα και καταριόμαστε όλα τα πεθαμένα της μπάλας. Ο Μάνταλος το διαχειρίστηκε και αυτό και συνέχισε την ποδοσφαιρική του ζωή. Μετά από πολύ λίγο, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Όπως διαχειρίστηκε τελικά και το γεγονός πως στην ΑΕΚ κυριολεκτικά τα έχει ακούσει όλα. Σκληρή κριτική, ακραία στοχοποίηση.

Ένα σχεδόν ολόκληρο ΟΑΚΑ, στο ματς ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό την τελευταία αγωνιστική των Play Offs το 2022, να τον βρίζει εν χορώ. Και εκείνος έστω και αν δεν έπαιζε ήταν εκεί. Όχι σαν κάποιους άλλους, που ήταν δεν τόλμησαν να εμφανιστούν, είτε έφυγαν στο ημίχρονο. Εκείνος το έζησε όλο εκείνο το εφιαλτικό βράδυ, παρόλο που δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό να τον αποδοκιμάζουν και να τον κράζουν. Προσωπικά και ονομαστικά.

Δεν ξέρω αν τότε πέρασε από τα μυαλό του να τα βροντήξει και να κάνει ακόμα και κάτι άλλο στη ζωή του. Δεν ξέρω αν μέτρησε τόσο πολύ το πείσμα και η αγάπη που του είχε ο Μελισσανίδης και πόσο απαράβατο ήταν εκείνο το «δεν θα πας πουθενά». Ούτε ξέρω πόσο ρόλο έπαιξαν οι πρώτες κουβέντες και με τον Αλμέιδα. Αλλά ο ίδιος πήρε την γενναία απόφαση να μείνει και την ακόμα πιο γενναία να αφήσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Δεν θυμάμαι ποτέ ξανά στο παρελθόν να έχει κάνει ουδείς ποτέ, κάτι ανάλογο. Να διεκδικεί περιβραχιόνιο ναι, να αφήνει ποτέ.

Για την γενναιότητα του αυτή, το ποδόσφαιρο τον αντάμειψε όμως. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν είναι εύκολο για κανέναν, να δεχθεί αυτό που δέχθηκε για τον ίδιο τον εαυτό του ο Μάνταλος εκείνο το καλοκαίρι. Αλλά η παρουσία του Αλμέιδα, τον βοήθησε πολύ σ’ αυτό. Η νοοτροπία που έφερε στην ομάδα και το γεγονός πως έφτιαξε ένα γκρουπ χωρίς βασικούς και χωρίς αναπληρωματικούς, αλλά μόνο με παίκτες που παίζουν το ποδόσφαιρο της ομάδας. Αυτό τον Μάνταλο και τον βοήθησε και τον απελευθέρωσε και του επέτρεψε να βγάλει μόνο την ποιότητα του στο γήπεδο και τίποτε άλλο.

Και επειδή στην ΑΕΚ τα έχει ζήσει όλα και τα έχει ακούσει όλα, ένα χρόνο μετά το βρίσιμο εν χορώ, άκουγε πάλι εν χορώ το «Πέτρο αλήτη τους έκλεισες το σπίτι». Επίσης άκουσε προχθές όλο το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια να βγάζει ένα επιφώνημα ανακούφισης όταν διαπιστώθηκε πως το γύρισμα του αστραγάλου του δεν ήταν κάτι σοβαρό. Άκουσε μετά ξανά και αποθέωση με το όνομα του σε σύνθημα. Είπαμε, τα έχει ακούσει όλα. Τα έχει ζήσει και όλα. Τα έχει κατακτήσει και όλα.

Τώρα αυτό που του μένει του Πέτρου, περπατώντας στην διάρκεια του νέου συμβολαίου που υπέγραψε, είναι να κυνηγήσει την ιστορία. Να ξεπεράσει σε συμμετοχές τον Ατματσίδη και μετά τον Κασάπη και να κυνηγήσει να μπει στην τριάδα με τις περισσότερες με την φανέλα της ΑΕΚ. Να ξεπεράσει τα 12,5 χρόνια του Σαβέβσκι με τα κιτρινόμαυρα και να έχει μπροστά του τον μύθο που λέγεται Μανωλάς. Να πάρει ένα δεύτερο νταμπλ. Κάτι που δεν έχει πετύχει κανείς. Ίσως να κάνει και στην Ευρώπη, κάτι που επίσης κανένας άλλος δεν έχει κάνει. Ποιος μπορεί να ξέρει, για ένα παιδί που έχει αποδείξει πως στην ΑΕΚ τα ζει όλα. Κυριολεκτικά.