Μια νίκη χρήσιμη και ένας κόσμος που την δικαιούταν

Ο Κώστας Τσίλης γράφει για την... χρησιμότητα και την σημασία της νίκης της ΑΕΚ επί του Ολυμπιακού, για την στάση του κόσμου, για τα αγωνιστικά συμπεράσματα και ενόψει κρίσιμης συνέχειας

Η ΑΕΚ πήγε να παίξει μια ρεβάνς κυπέλλου, με συνθήκη που ακόμα και αν δεν κατέβαινε ο Ολυμπιακός, θα έπαιρνε την πρόκριση. Κουβαλώντας τέσσερα συνεχόμενα παιχνίδια χωρίς νίκη και δυο συνεχόμενες νίκες μέσα στο κάστρο της Νέας Φιλαδέλφειας που είχε αλωθεί μόλις μια φορά μέσα σε 2,5 χρόνια. Με εικόνα στο τελευταίο χρονικά ματς, που ήταν κατάρρευσης. Και αγωνιστικής και πνευματικής.

Μ’ αυτά τα δεδομένα θα μπορούσε ο κόσμος να γυρίσει την πλάτη στην ΑΕΚ στο ματς με τον Ολυμπιακό. Για να ξέρουμε και τι λέμε, κανείς δεν θα αδικούσε μια τέτοια στάση. Και υπήρξαν και αρκετοί που την επέλεξαν αυτή την στάση, καθώς η Νέα Φιλαδέλφεια είχε τον λιγότερο κόσμο από τότε που άνοιξε τις πύλες. Ποτέ, ούτε σε ματς κυπέλλου με ομάδα β’ εθνικής, δεν ήταν τόσο… μισογεμάτη η νέα Νέα Φιλαδέλφεια.

Όμως υπήρξαν και πολλοί που αποφάσισαν να ξοδέψουν πάλι χρήματα απ’ αυτά που δεδομένα δεν τους περισσεύουν. Να «καταπιούν» και πάλι μπόλικα χιλιόμετρα για να ταξιδέψουν και ας είναι και η επόμενη μέρα εργάσιμη. Και ήταν στην θέση τους στο γήπεδο. Με πρόθεση μάλιστα, να στηρίξουν. Να σταθούν στο πλευρό της ομάδας. Δεν αποδοκίμασαν, δεν έβγαλαν δυσφορία, δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να σπρώχνουν από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό την ομάδα.

Κάτι μάλιστα, που θεωρώ πως βοήθησε σημαντικά ώστε να μπορέσει η ΑΕΚ από το μουδιασμένο και επιφυλακτικό ξεκίνημα, να ζωηρέψει και να αρχίσει να βάζει πόδια στην φωτιά όχι με άτσαλο, αλλά με σωστό τρόπο. Ο κόσμος βοήθησε πολύ την ΑΕΚ και ευτυχώς αυτή την φορά, η ΑΕΚ του το ανταπέδωσε. Ναι, προφανώς και δεν είχε κανένα αντίκρισμα αυτή η νίκη με 2-0. Δεν θα είχε ακόμα και αν ο Πιερό στο τετ α τετ ή ο Φερνάντες στο δικό του τετ α τετ, το έφταναν στο 3-0.

Αφενός όμως ήταν το μίνιμουμ που άξιζε και δικαιούταν αυτός ο κόσμος της ΑΕΚ και για την παρουσία του, αλλά και για την στάση του. Αφετέρου, σκεφτείτε πως θα έβγαινε η νύχτα και πως θα ξημέρωνε η αυριανή μέρα, αν αντί για 2-0 νίκη, το ματς είχε πάει σε 0-2 ήττα. Ειδικά από την στιγμή που η ΑΕΚ πλέον έχει μπροστά της μόνο «τελικούς», για το καλό ευρωπαϊκό εισιτήριο, που δεν χρειάζεται πάλι να αναλύσω την ζωτική ανάγκη που το έχει.

Έχει σημασία για την ΑΕΚ το γεγονός πως πήρε αυτή την χρήσιμη νίκη. Και για την ψυχολογία της και για το κλίμα και για την ηρεμία της. Έχει σημασία πως την πήρε, χωρίς να ξοδέψει πολύ ενέργεια αλλά και χωρίς να καταπονήσει παίκτες που την Κυριακή στο ΟΑΚΑ θα είναι βασικοί. Ο Λαμέλα και ο Γιόνσον ήταν εκτός αποστολής, το ίδιο και ο Βίντα. Ο Πινέδα μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο, το ίδιο και ο Ρότα με τον Γκατσίνοβιτς.

Παρεμπιπτόντως, μιας και ανέφερα τον Γκάτσι. Είναι πλέον απολύτως προφανές, πως πολύ δύσκολα θα ξαναδούμε τον Χατζισαφί στην φετινή σεζόν και γενικώς με την φανέλα της ΑΕΚ. Ήταν ξανά εκτός αποστολής, ο Πήλιος ήταν ξανά η επιλογή του Αλμέιδα για αριστερά, από την στιγμή που δεν ξεκίνησε ο Γκατσίνοβιτς. Το συμβόλαιο του Ιρανού λήγει, πιθανότατα έχει ήδη συμφωνήσει να επιστρέψει στο Ιράν. Και μένει να φανεί πόσο και αν θα πληρώσει η ΑΕΚ και στα πλέι οφ, το γεγονός πως δεν πήρε αριστερό μπακ τον Γενάρη.

Σίγουρα πάντως, πληρώνει αγωνιστικά, το γεγονός πως πασχίζει να παίξει με τον Πιερό στην κορυφή της επίθεσης, χωρίς να τα καταφέρνει. Ήταν πολύ ξεκάθαρο και στο ματς με τον Ολυμπιακό, πως η ΑΕΚ ήθελε πολύ να πρεσάρει ψηλά, να παίξει αυτό το παιχνίδι που της αρέσει, αλλά υπήρχε ένα φορ που δεν μπορούσε εκ των πραγμάτων να ακολουθήσει. Φυσικά δεν φταίει ο Πιερό για το αργό κορμί του. Αφήστε που όσο μπορεί, όταν η ΑΕΚ έχει κατοχή, βοηθά την επιθετική λειτουργία. Αλλά το μεγάλο όπλο της ΑΕΚ ήταν όταν δεν είχε την μπάλα και ο τρόπος που την ανακτούσε. Με τον Πιερό δεν μπορεί να το κάνει.

Δύσκολα μπορεί να δώσει λύση σ’ αυτό, η παρουσία του Μαρσιάλ στην κορυφή, όταν θα επιστρέψει στην αγωνιστική δράση. Δύσκολα μπορεί να δοθεί αυτή την στιγμή, οποιαδήποτε λύση. Η ΑΕΚ θα πρέπει να συνεχίζει να πασχίζει να πρεσάρει, χωρίς όλους τους κατάλληλους παίκτες γι αυτό στην επιθετική γραμμή της. Μ’ ότι και αν αυτό συνεπάγεται. Ίσως πάντως, η επιστροφή Μαρσιάλ, να βοηθήσει περισσότερο. Και μόνο λόγω της ποιότητας του Γάλλου.

Το σίγουρο είναι πως η ΑΕΚ πλέον έχει μπροστά της έναν πρώτο πολύ σημαντικό τελικό την Κυριακή στο ΟΑΚΑ. Πήρε ηρεμία, πήρε και ψυχολογία από τη νίκη επί του Ολυμπιακού. Πήρε επίσης και αυτοπεποίθηση, τρεις μέρες μετά από ένα ματς που βρέθηκε να το χάνει με 3-2, αφού είχε προηγηθεί με 2-0. Ωστόσο αυτό που σίγουρα εκκρεμεί, αλλά και επείγει ενόψει Κυριακής είναι να ξαναβρεί και τον αγωνιστικό εαυτό, που της έδινε αυτό που χρειαζόταν, στα μεγάλα και κρίσιμα παιχνίδια.