Μια πρόβα τελικού με ψυχολογικές ιδιαιτερότητες

Ο Αλέξης Σαββόπουλος γράφει για την πρώτη από τις τρεις πράξεις με πρωταγωνιστές Άρη και Παναθηναϊκό και τα στοιχεία που θα καθορίσουν την έκβασή της.

Για τον Άρη, το έχουμε πει από την πρώτη στιγμή και το έχει αναφέρει και ο ίδιος ο Μάντζιος, τα παιχνίδια των πλέι οφ είναι στην πραγματικότητα η προετοιμασία για τον τελικό κυπέλλου στις 18 Μαΐου. Τα χρησιμοποιεί για να κρατήσει φρέσκια την ομάδα του, και κυρίως τον βασικό του κορμό, τον οποίο θα εμπιστευτεί και στον τελικό. Τα δυο ματς όμως κόντρα στον έτερο φιναλίστ έχουν δυο σημαντικές διαφορές από τα υπόλοιπα. Το ένα αφορά την ψυχολογία αφού ο Άρης δεν θα ήθελε να πάει στον τελικό, έχοντας για παράδειγμα δυο ήττες από τον αντίπαλό του, που ενδεχομένως να θεμελιώσουν ένα αίσθημα ανωτερότητας. Θα τον αντιμετωπίσει δυο φορές, εντός και εκτός, ως το μεγάλο τελευταίο φετινό ραντεβού τους και είναι σημαντικό για την ψυχολογία του γκρουπ, να παρουσιαστεί σε αμφότερα τα παιχνίδια, ανταγωνιστικός και διεκδικητικός.

Το δεύτερο ζήτημα για μένα συνδέεται και με το μεσοβδόμαδο ματς στο Καραϊσκάκη. Ο Άρης μετά από καιρό έχασε παιχνίδι με κατεβασμένα χέρια και με εμφάνιση προβληματική. Άρα βασικό ζητούμενο στο ματς της Κυριακής, είναι να επιστρέψει ο Άρης στις… εργοστασιακές ρυθμίσεις. Να δείξει την διάθεση και τις εντάσεις που απαιτούν τέτοια παιχνίδια, ειδικά τώρα που ο Παναθηναϊκός θα έρθει να… παίξει θάνατο αφού αν ηττηθεί θα πάει στράφι η νίκη κόντρα στην ΑΕΚ και θα χάσει έδαφος στη διεκδίκηση του τίτλου. Αυτό μας προσφέρει άλλη μια σημαντική υποσημείωση πριν την μονομαχία του ζευγαριού του τελικού. Ο προπονητής του Άρη έχει την πολυτέλεια να αποκρύψει πράγματα, να προφυλάξει κάποιους παίκτες και μην ανοίξει όλα του τα χαρτιά στην… τσόχα του Βικελίδης. Ο Τερίμ από την άλλη δεν έχει αυτή την άνεση, αφού αν χάσει… χάνεται.

Οι δυο ομάδες αναμετρήθηκαν ήδη δυο φορές φέτος και έχουν από μια νίκη για κάθε γηπεδούχο, αλλά με σημαντικές διαφορές μεταξύ των δυο παιχνιδιών, με πιο χαρακτηριστική την αλλαγή στον πράσινο πάγκο με την έλευση του Φατίχ Τερίμ αντί του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ο Παναθηναϊκός με τον τούρκο τεχνικό στον πάγκο είναι μια άλλη ομάδα, με μια διαφορετική προσέγγιση στο παιχνίδι της. Ο Μάντζιος τη βίωσε σχετικά πρόσφατα στην ήττα με 2-0 στη Λεωφόρο στα τέλη Φλεβάρη, όταν ο Παναθηναϊκός τον πίεσε ψηλά, προκαλώντας το γρήγορο γκολ μόλις στο 5λεπτο. Η λογική λέει, ότι η ανάγκη για το αποτέλεσμα που έχει ο Παναθηναϊκός, θα τον οδηγήσει να επιδιώξει από την αρχή να πιέσει και να επιβάλλει τους κανόνες του.

Αν ο Αρης βρει τον τρόπο να απορροφήσει την πίεση και να τον χτυπήσει γρήγορα στην πλάτη της άμυνας του, μπορεί να του δημιουργήσει προβλήματα, αφού η αμυντική μετάβαση της ομάδας του Τερίμ δεν είναι και από τα δυνατά της σημεία.

Άφησα τελευταίες τις επιλογές των προσώπων γιατί αυτές θα καθοριστούν από τον βαθμό διαχείρισης που έχει κατά νου να κάνει ο Μάντζιος αλλά και γιατί θεωρώ ότι αυτό που θα μετρήσει περισσότερο είναι η πνευματική συγκέντρωση όσων αγωνιστούν και η διάθεση που θα βγάλουν στο χορτάρι…