Μπλόκο ήταν και αυτό, αλλά η ΑΕΚ το έσπασε και έστειλε γερό μήνυμα

Με τον Μαρσιάλ, με τον Λιβάι, με τις κινήσεις του Αλμέιδα, η ΑΕΚ μέσα σε λίγες μέρες έδειξε σε Χαριλάου και Ηράκλειο πως ενώ μέχρι τώρα δεν την έβαζαν κάτω μόνο στη Νέα Φιλαδέλφεια, τώρα δεν μπορούν να το κάνουν ούτε εκτός έδρας - Γράφει ο Κώστας Τσίλης

Η ΑΕΚ είχε δείξει σ’ ολόκληρο τον πρώτο γύρο, πως ήταν μια ομάδα που έπαιρνε πολλή ενέργεια από το γήπεδο της, αλλά ήταν εξαιρετικά εύθραυστη μακριά από την έδρα της. Δυο «διπλά» είχε όλα κι όλα, ενώ η τελευταία της νίκη σε ταξίδι έξω από την Αθήνα ήταν την πρώτη μέρα του Σεπτέμβρη. Της έλειπε ο χαρακτήρας και οι αποτελεσματικότητα μακριά από την Φιλαδέλφεια. Την έβρισκαν και μπόσικη, οι διαιτητές.

Δεν είναι άλλωστε μακρινό το τι έγινε σε Αγρίνιο και σε Σέρρες και τι επίδραση είχε στο μυαλό της ομάδας και στο αποτέλεσμα, το «παιχνίδι» με τους κανονισμούς. Σε ματς που δεν της δόθηκαν συνολικά τρία πέναλτι (το ένα το παραδέχθηκε ακόμα και ο Λανουά), η ΑΕΚ έχασε. Είναι και μόλις πριν από μερικές μέρες αυτό που έγινε στο Χαριλάου για το κύπελλο, με τον διαιτητή να ακυρώνει ένα πεντακάθαρο γκολ και να μην δίνει ένα πέναλτι (το οποίο επίσης παραδέχθηκε και ο Λανουά).

Αυτή η ΑΕΚ, που έχει να κερδίσει στο πρωτάθλημα μακριά από την Αθήνα περισσότερους από τρεις μήνες, που έχει φάει δυνατές πιστολιές σε Αγρίνιο και Σέρρες, μπήκε να παίξει σε μια έδρα που πέρυσι έχασε σχεδόν με κάτω τα χέρια και πριν το δεκάλεπτο γίνεται η φάση του Ρότα. Μια φάση στην οποία ο Γιούνγκ ρίχνει μια δυνατή αγκωνιά στον μπακ της ΑΕΚ. Και απ’ αυτή την αγκωνιά ο Ρότα όχι απλώς δεν μπορεί να συνεχίσει το ματς, αλλά είναι αδύνατον να σταθεί όρθιος και φεύγει με φορείο.

Όλο αυτό γίνεται μπροστά στα μάτια του Τσιμεντερίδη, ο οποίος δεν δίνει κίτρινη κάρτα, αλλά δεν δίνει ούτε καν φάουλ. Συνεχίζεται το παιχνίδι με πλάγιο άουτ και μάλιστα υπέρ του ΟΦΗ. Θύμισε έντονα σε ποδοσφαιρική χυδαιότητα, την φάση που ο Τζουκάνοβιτς είχε σπάσει το πόδι του Ελίασον και ο διαιτητής έδειξε πλάγιο υπέρ του Αστέρα. Παρεμπιπτόντως, θυμάστε ποιος ήταν ο εν λόγω διαιτητής; Θα σας βοηθήσω. Ο Φωτιάς ήταν. Ξέρετε, αυτός που ο Λανουά μας ανέλυσε για το πέναλτι που δεν έδωσε την Τρίτη στο Χαριλάου, αλλά ήταν κανονικά στους ορισμούς της αγωνιστικής.

Το κατάλαβε με το... καλησπέρα

Η ΑΕΚ λοιπόν, μπήκε στο ματς με τον ΟΦΗ και έγινε αυτή η φάση με τον Ρότα πριν συμπληρωθεί δεκάλεπτο. Όπως επίσης και πάνω στο δεκάλεπτο, ο Νους μπροστά στον Τσιμεντερίδη έριξε μπουνιά στον Οντουμπάτζο, αλλά το κτύπημα χρειάστηκε να το δει και να το τιμωρήσει από το μόνιτορ του VAR. Ποιος μπορεί να αδικήσει τους παίκτες της ΑΕΚ, αν αισθάνθηκαν πως και σ’ αυτό το ματς, υπήρχε μπλόκο σαν αυτά του Χαριλάου, των Σερρών, του Αγρινίου. Και ποιος συνολικά στον οργανισμό της ΑΕΚ, δεν αισθάνθηκε πως μπήκε σε deja vu, όταν ο ΟΦΗ άνοιξε το σκορ με τον Βίντα να βρίσκεται εκτός γηπέδου για πρώτες βοήθειες. Όπως ακριβώς είχε γίνει και στο Αγρίνιο.

Μόνο που αυτή την φορά, η ΑΕΚ αυτό το μπλόκο ήταν αποφασισμένη να το σπάσει. Και μάλιστα επί της ουσίας να το κάνει για δεύτερη συνεχόμενη φορά, μέσα σε λίγες μέρες. Συμπτωματικά με γκολ του ίδιου ποδοσφαιριστή. Του Μαρσιάλ. Που αυτή την φορά δεν πέτυχε τόσο δύσκολο γκολ όσο στο Χαριλάου, αλλά εξίσου κρίσιμο. Διότι εκτός από τεράστια ποιότητα και προσωπικότητα, εκτός από ικανότητα να κάνει να φαίνεται απλό, ακόμα και το πιο δύσκολο, έχει κάτι ακόμα. Ξέρει πάντα να βρίσκεται στο κατάλληλο μέρος, την κατάλληλη στιγμή, με τον κατάλληλο τρόπο για να σκοράρει. Όλα του τα γκολ έτσι είναι.

Ο σκόρερ πάντα θα παίρνει την δόξα, ακόμα και αν σπρώχνει την μπάλα στα δίχτυα πάνω από την γραμμή και μ’ ένα φύσημα. Ειδικά αν τα δίχτυα τα βρίσκει για τέταρτο συνεχόμενο ματς. Όμως αυτό που κάνει ο Λιβάι, στο χρονικό σημείο που το κάνει και με τον τρόπο που κάνει, αγγίζει τα όρια του εξωπραγματικού. Άλλωστε ο Μαρσιάλ τον έψαχνε σαν τρελός μετά το γκολ για να τον πάρει αγκαλιά. Ο Γκαρσία πήρε την μπάλα κάτω από την μεσαία γραμμή και έβγαλε νοκ άουτ όλη την άμυνα του ΟΦΗ, για να δώσει ένα πάρε – βάλε στον Μαρσιάλ.

Οι οδηγίες του Αλμέιδα

Ο Αλμέιδα είπε μετά το ματς το αφοπλιστικό «γι αυτό είναι εδώ ο Γκαρσία», όταν ρωτήθηκε για την φάση του νικητήριου γκολ της ΑΕΚ. Υποθέτω πως εννοούσε για να διαλύει τις αντίπαλες άμυνες, καθότι έχει αποδειχθεί πολλάκις πως είναι ένα θαύμα της ποδοσφαιρικής φύσης, που δύσκολα σταματιέται. Βεβαίως καθαρά ποδοσφαιρικά, ο Αλμέιδα δικαιούται κομμάτι της δόξας γι αυτό το νικητήριο γκολ που έσπασε στο φινάλε το μπλόκο του Ηρακλείου.

Διότι ήταν οδηγία του προπονητή, να βγαίνει ο Γκαρσία στην δεξιά πλευρά και να την φορτώνει μαζί με τον Λαμέλα, προκειμένου να δημιουργηθούν ρήγματα. Όπως και από την άλλη μεριά, έστειλε τον Μάνταλο να φορτώσει την πλευρά με τον Μαρσιάλ. Γενικώς ο Αλμέιδα δικαιούται εύσημα για την διαχείριση αυτού του πολύ περίεργου ματς, που μύριζε «μπλόκο» από χιλιόμετρα. Τον δικαίωσε η απόφαση να βάλει τον Λαμέλα στο γήπεδο όταν βγήκε εκτός ο Βίντα και να πάει στόπερ ο Σιμάνσκι. Τον δικαίωσε και ο τρόπος που χειρίστηκε την μια και μοναδική διακοπή για αλλαγές που του είχε απομείνει, όταν ξόδεψε τις δυο αναγκαστικά λόγω τραυματισμών στο πρώτο ημίχρονο. Παίρνει εύσημα ο Αλμέιδα για την διαχείριση του ματς. Όπως παίρνει εύσημα και ο Λαμέλα, που έκανε το πρώτο του τόσο επιδραστικό παιχνίδι στην ΑΕΚ.

Όπως δικαιούται εύσημα και ο Οντουμπάτζο, που δεν έκανε το μαγικό του Γκαρσιά, ούτε σκόραρε όπως ο Μαρσιάλ, αλλά κράτησε με πολύ καθοριστικό τρόπο την ισορροπία στην ανασταλτική λειτουργία της ΑΕΚ, όταν σχεδόν όλοι έπαιζαν πάνω από την σέντρα. Δικαιούται εύσημα και ο Μήτογλου που μπήκε αντί του Μουκουντί, που ξεκάθαρα είχε «σημαδευτεί» για να τσιμπήσει δεύτερη κίτρινη και έδωσε ηρεμία και καθαρό μυαλό στα μετόπισθεν. Δικαιούται και ο Μουκουντί που βάζει κομβικό γκολ για δεύτερο συνεχόμενο ματς πρωταθλήματος. Ακόμα και ο Πιερό δικαιούται εύσημα, για τον μικρό αλλά καθοριστικό τρόπο που συμμετέχει με συνεργασία στο σλάλομ του Γκαρσία στο γκολ του Μαρσιάλ.

Συνολικά όλοι, λίγο εως πολύ, δικαιούνται εύσημα γι αυτό που πέτυχε η ΑΕΚ και γι αυτό το μήνυμα που έστειλε απανταχού. Ήταν η πρώτη νίκη μακριά από τη Νέα Φιλαδέλφεια, μετά από τρεις μήνες. Ήταν η πρώτη φορά στην φετινή σεζόν, που κάνει ανατροπή σε παιχνίδι. Και δεν το κατάφερε στη Νέα Φιλαδέλφεια, αλλά εκτός έδρας. Δεν την πτόησε ούτε ο Τσιμεντερίδης, που έδειξε πλάγιο υπέρ του ΟΦΗ σε τάκλιν του Νέιρα με τα δυο πόδια πάνω στον Φερνάντες στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου. Δεν την πτόησαν οι δυο απώλειες με τραυματισμούς, δεν την πτόησε πως έπρεπε να κυνηγήσει στο σκορ και να το γυρίσει ανάποδα.

Μέχρι τώρα οι ανταγωνιστές της, ήξεραν πως την ΑΕΚ δύσκολα την βάζεις κάτω στη Νέα Φιλαδέλφεια. Τώρα, μέσα σε διάστημα λίγων ημερών, κατάλαβαν πως πιθανότατα δεν την βάζεις εύκολα κάτω, ούτε εκτός έδρας. Σημαντικό το μήνυμα. Σημαντικό η ΑΕΚ να κτίσει πάνω σ’ αυτό που της έδωσαν τα ματς σε Χαριλάου και Ηράκλειο και να περπατήσει πάνω τους, διότι έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά της. Αλλά αυτός, είναι ο σωστός δρόμος.