Να κάνουν οι Έλληνες διαιτητές αποχή, να κάνουν όμως και κάτι για την ανεπάρκειά τους

Η διαιτησία στο Πανθεσσαλικό, η αναβολή της 14ης αγωνιστικής και το ακυρωθέν γκολ του Μωραΐτη στην Τούμπα. Να κάνουν οι Έλληνες ρέφερι αποχή και σωστά, ίσως όμως πρέπει να κάνει και το ποδόσφαιρο από αυτούς... Γράφει ο Γιώργος Περπερίδης.

Νωρίς το απόγευμα της Πέμπτης έγινε γνωστό και επίσημα πως η 14η αγωνιστική της Stoiximan Super League δεν θα πραγματοποιηθεί, καθώς οι διαιτητές επέμειναν στην απόφαση τους για αποχή από τους αγώνες, μετά τις απειλές που δέχθηκε ο Τάσος Παπαπέτρου για την διαιτησία του στο Βόλος - Ολυμπιακός. Με τον Γιάννη Παπαδόπουλο να δηλώνει πως τους ενοχλεί η παρούσα κατάσταση και ότι είναι σημαντικό να υπάρχουν μέτρα ασφαλείας.

Όλα καλά μέχρι εδώ και να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Η βία δεν έχει θέση στον αθλητισμό, αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Είτε λεκτική, είτε σωματική. Πολλοί υποστηρίζουν πως η βία δεν είναι λύση ποτέ και για τίποτα, αλλά ας μην το αναλύσουμε αυτό. Προσωπικά αν μπει κάποιος σπίτι μου και απειλεί την οικογένεια μου, δεν θα κάνω ότι κοιμάμαι. Ούτε με απασχολεί τι μπορεί να πάθει μέσα στη φυλακή κάποιο τέρας που βιάζει παιδιά...

Εδώ όμως μιλάμε για αθλητισμό, έστω και επαγγελματικό, επομένως καμία έκφανση βίας δεν μπορεί να έχει θέση. Εν προκειμένω, καλά κάνουν οι διαιτητές και δεν κατεβαίνουν στα παιχνίδια. Μήπως όμως ήρθε η ώρα να αναγνωρίσουν το μερίδιο ευθύνης τους για την κατάσταση; Και να κάνουν κάτι γι' αυτό; Θεωρούν πως το επίπεδο διαιτησίας τους επαρκεί για να κυλήσει μια διοργάνωση δίχως καχυποψία;

Κατά καιρούς όλοι έχουν χρεωθεί καταστάσεις. Άλλοτε δικαιολογημένα, άλλοτε πέφτοντας θύμα της ανάγκης του αντιπάλου να καλύψει τις αδυναμίες του, στρέφοντας αλλού τα φώτα. Το θέμα δεν είναι αυτό όμως. Δεν είναι αν οι διαιτητές έχουν αδικήσει/ευνοήσει συστηματικά ή κατά περιόδους τους «μεγάλους». Το ερώτημα είναι τι έχουν κάνει πραγματικά από την πλευρά τους για να παρουσιάσουν μια εικόνα που βοηθά την ομαλή διεξαγωγή μιας διοργάνωσης/αγώνα εντός συνόρων. Αν η απάντηση δεν είναι «τίποτα», μετά βίας αγγίζει το «ελάχιστα»...

Και το πρόβλημα γίνεται απείρως μεγαλύτερο στην εποχή του VAR. Υποτίθεται ότι με τη βοήθεια της τεχνολογίας τα λάθη θα ελαχιστοποιούνταν, αν όχι εξαφανίζονταν. Αντ' αυτού βλέπουμε πραγματικά ακατανόητα πράγματα, αποφάσεις εκτός λογικής που «κατοχυρώνονται» μέσω VAR!

Θα ήταν πολύ εύκολο να βάλει κανείς στο ζύγι τις αποφάσεις στο Πανθεσσαλικό, με τον... μαγικό τρόπο που ακυρώθηκε το γκολ του Μωραΐτη στην Τούμπα για το 1-1 του Βόλου κόντρα στον ΠΑΟΚ. Δεν υπάρχει λόγος ωστόσο να μπούμε στη διαδικασία. Ας βαφτίσουμε τα ματς Βόλος - Κηφισιά και Παναιτωλικός - Βόλος. Θα άλλαζε κάτι; Δεν θα υπήρχε ενδεχομένως αυτό το hype, ωστόσο το συμπέρασμα δεν θα άλλαζε: Το να κατηγορήσει κανείς τους διαιτητές για δόλο, θα έπρεπε να το κάνει με συνοδεία αποδείξεων. Τέτοιες δεν έχω, οπότε δεν το κάνω. Αν λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι δεν επηρεάζονται από εξωγενείς παράγοντες, τότε είναι -τουλάχιστον- ανεπαρκείς. Με διαιτησίες που δεν θα ήταν ανεκτές ούτε στη Μάλτα, την Ανδόρα και το Λίχτενσταϊν.

Δεν μπορεί κανείς να καταλάβει πώς ακυρώθηκε το γκολ του Ελ Κααμπί στο Βόλο, γιατί δεν καταλογίστηκε πέναλτι στο χέρι του Μωραΐτη στο ίδιο ματς, γιατί ακυρώθηκε το γκολ του ίδιου παίκτη για... φάουλ στον Βιεϊρίνια στην Τούμπα. Δεδομένα μπορεί κανείς να φέρει ως παράδειγμα οποιαδήποτε άλλη φάση από το ελληνικό πρωτάθλημα, υπέρ ή κατά οποιασδήποτε ομάδας. Το ζήτημα δεν είναι ποιος αδικήθηκε ή ευνοήθηκε, αλλά ότι η ελληνική διαιτησία στο σύνολο της είναι για τα πανηγύρια.

Αντί λοιπόν να παριστάνουν τους ενοχλημένους όταν έρχονται ξένοι να σφυρίξουν τα καλά ματς, ας κοιτάξουν πως θα κλείσουν στόματα. Όχι μόνο με τις διαιτησίες τους, αλλά πιέζοντας οι ίδιοι αφόρητα την πολιτεία να βρει τρόπους για να τους επιτρέπει να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να νιώθουν πίεση ότι πρέπει να «ευχαριστήσουν» τους... μεγάλους. 

Κανονικά θα έπρεπε οι ίδιοι να θέλουν απελπισμένα το μοντέλο της επαγγελματικής διαιτησίας αλλά για κάποιον λόγο παρακολουθούν αμέτοχοι το γεγονός πως η επιθυμία της UEFA... καταπνίγεται από τους «υψηλά ιστάμενους».

Να κάνουν οι Έλληνες διαιτητές αποχή λοιπόν και σωστά, ίσως όμως πρέπει να κάνει και το ποδόσφαιρο από αυτούς...