){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
_page-0001.jpg){kind=small}
){kind=small}
EuroLeague
)
Ο καλύτερος φετινός Ολυμπιακός κατάφερε όχι μόνο να ανατρέψει την κατάσταση κόντρα στον ΟΦΗ αλλά και να πείσει πως πέρα από την ποιότητα έχει και τον τρόπο να μείνει απολύτως ανταγωνιστικός σε επίπεδο κορυφής! Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης
Όποιος έχει δει, όποιος έχει ζήσει το Μίτσελ ως ποδοσφαιριστή ξέρει! Εξέχον μέλος της περιβόητης "Quinta del Buitre", «Πεντάδας του Γύπα» ελληνιστί, με αρχηγό τον σέντερ φορ σύμβολο της Ρεάλ Εμίλιο Μπουτραγκένιο, «Γύπας» το παρατσούκλι του, και παρέα με τους Mανουέλ Σαντσίς και Μαρτίν Βάθκεθ , ο πέμπτος της παρέας Μιγκέλ Παρδέθα έφυγε νωρίς για τη Σαραγόσα, έγραψαν ιστορία τη δεκαετία του '80!
Ένα γκρουπ πιτσιρικάδων που είχε τραβήξει την προσοχή πριν καλά καλά αγωνιστεί στο κορυφαίο επίπεδο, από τις ημέρες της Ρεάλ Καστίγια με την οποία κατέκτησαν τον τίτλο στη Σεγούντα Ντιβισιόν τη σεζόν 1983-84, επιτυχία που ουσιαστικά αποτέλεσε το διαβατήριο τους για τον προβιβασμό στην πρώτη ομάδα!
Πρώτη ομάδα με την οποία έκαναν θραύση, ηγήθηκαν ουσιαστικά μιας ολόκληρης γενιάς, κατέκτησαν δύο Κύπελλα ΟΥΕΦΑ και πέντε διαδοχικά πρωταθλήματα, μετέτρεψαν το «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» στην πιο τρομακτική έδρα της Ευρώπης με απίστευτες ανατροπές και έμειναν με μοναδικό παράπονο την αποτυχία κατάκτησης του, τότε ακόμη, Κυπέλλου Πρωταθλητριών! Ο κάθε ένας από τους τέσσερις της πεντάδας κατέθετε στο χορτάρι και το δικό του, απολύτως χαρακτηριστικό, στοιχείο, για τον Μπουτραγκένιο ήταν φυσικά το γκολ με χίλιους διαφορετικούς τρόπους!
Για τον Μαρτίν Βάθκεθ, έναν από τους πρώτους σύγχρονους χαφ, ήταν το αδιάκοπο τρέξιμο και η αβάσταχτη πίεση στον αντίπαλο σε συνδυασμό με τη δημιουργία! Για τον Σαντσίς ήταν η υπεράσπιση του οχυρού στην άμυνα με κάθε τρόπο, με κάθε κόστος και αυταπάρνηση! Για τον Μίτσελ ήταν το θανατηφόρο, πανίσχυρο σουτ από μακρινή απόσταση αλλά και, κυρίως, η αίσθηση ανωτερότητας στο παιχνίδι του, με το κεφάλι, ποδοσφαιρικά μιλώντας μη σας πω και με τη μύτη, ψηλά!
Αίσθηση ανωτερότητας, ποιότητας, κλάσης, αρχοντιάς, γιατί όχι, που κουβαλάει μέχρι και σήμερα, αυτήν ακριβώς άλλωστε περισσότερο από κάθε τι άλλο είχε καταφέρει να προσδώσει στον Ολυμπιακό στο πρώτο πέρασμά του από τον ερυθρόλευκο πάγκο, σε αυτό το δεύτερο δεν την είχαμε δει μέχρι και το παιχνίδι της Κυριακής με τον ΟΦΗ!
)
12:04 - 30.01.2023
Σέρχι Κανός: Από την αμφισβήτηση στην Λίβερπουλ στην αποθέωση με την Μπρέντφορντ (vids)
Προϊόν της περίφημης Μασία, με παρουσία στις Ακαδημίες της Λίβερπουλ και με γεμάτες παραστάσεις στα γήπεδα της Premier League με την Μπρέντφορντ. Το Spοrtal παρουσιάζει τον Σέρχι Κανός που βρίσκεται στο στόχαστρο του Ολυμπιακού.
Υπό συνθήκες σαφώς πολύ πιο δύσκολες σε σχέση με το 2013, αναλαμβάνοντας μια ομάδα γεμάτη αστοχίες στον προγραμματισμό, την επάνδρωση, τη στόχευση σε στρατηγικό αλλά και τακτικό επίπεδο, ο 60χρονος Μαδριλένος ναι μεν είχε καταφέρει να ξανακάνει τους πρωταθλητές κανονική ομάδα, με αδυναμίες αλλά κανονική, δεν είχε καταφέρει να ξανακάνει τους πρωταθλητές, ή έστω να μας πείσει ότι βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση για να το πετύχει, ομάδα ευθέως ανταγωνιστική και διεκδικητική σε επίπεδο κορυφής!
Η ποιότητα ποτέ δεν έλειψε, σε αυτό θα συμφωνήσουμε όλοι, έλειπαν, ίσως και να λείπουν ακόμη σε επίπεδο συνέπειας, συνέχειας και σταθερότητας αλλά τους είδαμε σίγουρα κόντρα στον ΟΦΗ, οι μηχανισμοί! Είδαμε έναν Ολυμπιακό με τους Εμβιλά και Χουάνγκ να συνεργάζονται άψογα και να μοιράζουν με απόλυτη επιτυχία ρόλους και αρμοδιότητες στον άξονα της μεσαίας γραμμής!
Πιο δημιουργικός ο Νοτιοκορεάτης , οδηγώντας περισσότερο την μπάλα αλλά και απειλώντας από μέση απόσταση, ο Γάλλος πάντα εργατικός αλλά και για πρώτη φορά ίσως τόσο επιθετικός προς την αντίπαλη περιοχή, θυμηθείτε την κίνηση του για να γίνει παίκτης παραπάνω και να δώσει την ασίστ στο 2-1!
Είδαμε το μοναδικό ίσως καθαρόαιμο εξτρέμ της ομάδας Γκάρι Ροντρίγκες να δίνει πλάτος στο παιχνίδι, δεν ξεχώρισε με την απόδοσή του αλλά βοήθησε σίγουρα με τα χαρακτηριστικά του να ανοίξουν οι γραμμές του αντιπάλου και να δημιουργηθούν οι απαραίτητοι χώροι για την κίνηση των υπολοίπων!
Είδαμε το Μπιέλ να συγκλίνει, να στήνει συνεργασίες, να φτάνει με πολύ μεγάλη συχνότητα σε θέση βολής κάνοντας κίνηση στην πλάτη του σέντερ φορ, τον είδαμε και να μην μπορεί να τελειώσει με τον καλύτερο τρόπο τις φάσεις αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση!
Είδαμε τον Μπακαμπού αρχικά, τον Ελ Αραμπί στη συνέχεια, να κάνουν αυτό που περιμένει μια ομάδα από τους επιθετικούς της, να βρίσκουν δίχτυα, όταν οι ρυθμίσεις είναι οι σωστές είτε σε στατικές φάσεις είτε σε open play η δουλειά γίνεται πολύ πιο εύκολη για τους εκτελεστές!
Είδαμε τον Ροντινέι να θυμίζει στους φίλους του Ολυμπιακού πώς πρέπει να αγωνίζεται ένας σύγχρονος ακραίος αμυντικός, ατελείωτες διαδρομές, ποιοτικές, στην πλευρά, πλήθος overlap με κίνηση στον ελεύθερο χώρο στην πλάτη του εξτρέμ που συνέκλινε προς τον άξονα αλλά και underlap στον εσωτερικό διάδρομο ανάμεσα σε αριστερό στόπερ και αριστερό μπακ - χαφ των Κρητικών, έτσι έφτασε και σε θέση βολής!
Είδαμε τον Πασχαλάκη να επιδεικνύει για μια ακόμη φορά τα πλούσια προσόντα του, ίσως ο καλύτερος τερματοφύλακας στην Ελλάδα στο τετ α τετ, τον βοηθούν τα αντανακλαστικά του, η εκρηκτικότητα και η πλαστικότητα στο κορμί του, είναι σε φάσεις πιο κρύες και ανύποπτες που αντιμετωπίζει συνήθως πρόβλημα και όχι όταν παίζει στα «κόκκινα»!
Είδαμε τέλος, αυτό ήταν και το πιο σημαντικό αν με ρωτάτε, αφήνω εκτός, όχι πως δεν τα αξιολογώ, τα σποραδικά ζητήματα στην ανασταλτική λειτουργία, ένα Χάμες Ροντρίγκες απολύτως συνεπή στον ηγετικό του ρόλο, ένα Χάμες Ροντρίγκες που μεγάλωνε μέσα στο ματς όσα βάραινε και δυσκόλευε η περίσταση! Ένα Χάμες Ροντρίγκες που με την προσωπικότητά του, την ποιότητα του και την άρνησή του να αποτύχει όχι ακριβώς παρέσυρε αλλά σίγουρα τραβούσε και τους υπόλοιπους, σε επίπεδο χαρακτήρα ήταν ο Κολομβιανός σε πρώτο ρόλο, ο Εμβιλά σε δεύτερο που καθόρισαν τις ισορροπίες και συνέβαλλαν περισσότερο στην ανατροπή!
Αθροίζοντας όλα τα παραπάνω, ίσως και ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος, ίσως και ανεξαρτήτως καθαρά αγωνιστικής, ποδοσφαιρικής εικόνας, ο Ολυμπιακός του 2-1 με τον ΟΦΗ ήταν Ολυμπιακός που για πρώτη φορά μέσα στη σεζόν έβγαλε αυτή τη...λύσσα του ισχυρού, αυτή την αίσθηση ανωτερότητας που λέει στον αντίπαλο όχι «δε σε βλέπω», τύπου υπεροψίας, αλλά «δε σε αφήνω ούτε να το σκεφτείς», τύπου κυριαρχίας!
Η ομάδα του Νταμπράουσκας τα έκανε όλα, στα δικά της στάνταρντς! Προηγήθηκε, αμύνθηκε υπέρ βωμών και εστιών, είδε το Μανδά να πιάνει τα άπιαστα, έφτασε σε δύο τετ α τετ ακόμη και μετά από το δεύτερο γκολ που δέχθηκε αλλά...έχασε!
Και έχασε γιατί προτού την νικήσει ο Ολυμπιακός την είχε πείσει, μας είχε πείσει όλους με το παιχνίδι και τη νοοτροπία του, πως δεν υπήρχε περίπτωση να μην την νικήσει! Συνέβη για πρώτη φορά φέτος, το ζητούμενο πλέον για τους «ερυθρόλευκους», σε καμία περίπτωση δεδομένο, είναι να ακολουθήσουν κι άλλες, μόνο έτσι θα νομιμοποιούνται να κάνουν όνειρα τίτλου!
){kind=small}
Super League )
)
)
)
)
)
)
)