Νίκησε η λογική με παράλογο τρόπο, στο τέλος θα επικρατήσουν η ποιότητα και οι προσωπικότητες

Ο Παναθηναϊκός γνώρισε φυσιολογικά την ήττα στο πρώτο ντέρμπι της σεζόν, με μια συντριβή που κανείς δεν περίμενε, αλλά η οποία έχει εξηγήσεις, τη στιγμή που οι πρώτες αντιδράσεις από το «πράσινο στρατόπεδο» είναι ενθαρρυντικές

Μια μέρα πριν από την έναρξη του φετινού Σούπερ Καπ ένας φίλος Ολυμπιακός έλεγε ότι θα πρέπει να… κρυφτούμε έτσι και χάσει ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ντέρμπι τη σεζόν. Θέλοντας να με πείσει πως η ομάδα του Εργκίν Αταμάν είναι το φαβορί, λόγω της ποιοτικής αναβάθμισης που έκανε αυτό το καλοκαίρι και της εικόνας των δύο ομάδων στα φιλικά.

Το έγραψα όσο πιο ξεκάθαρα μπορούσε τις προηγούμενες μέρες, το είπα και σε αυτόν. Φαβορί μια ομάδα με 11 νέους παίκτες, νέο προπονητή, στο πρώτο ουσιαστικά επίσημο ματς της χρονιάς, απέναντι σε ένα τρομερά καλοδουλεμένο σύνολο, με συνοχή και ποιότητα, δεν γίνεται να είναι. Η λογική επικράτησε το βράδυ του Σαββάτου στην Ρόδο και οι Πειραιώτες πανηγύρισαν δίκαια τον πρώτο τίτλο της σεζόν.

Βέβαια, ο τρόπος με τον οποίο ήρθε αυτή η νίκη ήταν… παράλογος. Ή αφύσικος αν προτιμάτε. Η συντριβή του Παναθηναϊκού και η εικόνα που έβγαλε στο παρκέ δεν είναι δυνατόν να επαναληφθεί, είτε σε ντέρμπι, είτε σε οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι της σεζόν. Δεν αντιπροσωπεύει σε καμία περίπτωση την ποιότητά της και το επίπεδο μπάσκετ που μπορεί να παίξει μέσα στη χρονιά.

Υπάρχουν όμως -κάποιες- εξηγήσεις για αυτό που είδαμε και δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε. Όλα όσα έγιναν το καλοκαίρι, τόσο με την περίπτωση του Κώστα Σλούκα, όσο και με την γενικότερη ενίσχυση των «πράσινων», που έκανε ακόμα και τους φίλους του Ολυμπιακού να γκρινιάζουν και να θεωρούν πως ο μεγάλος αντίπαλος… ξεφεύγει ξανά, πείσμωσαν τους πάντες στην ομάδα του Πειραιά. Τους έδωσε ένα έξτρα κίνητρο. Κι όταν μιλάμε για παίκτες που έχουν μπει στο σύστημα του προπονητή και έχουν φάει τα ντέρμπι με το κουτάλι, έχοντας μάλιστα χτίσει τρομερή αυτοπεποίθηση με ένα σερί 14-0 τα προηγούμενα δύο χρόνια, τότε αυτό το κίνητρο μπορεί να γίνει φονικό.

Ο Ολυμπιακός είχε παίκτες με το μαχαίρι στα δόντια. Παίκτες που είτε ήξεραν πάντα τι σημαίνει ντέρμπι (Παπανικολάου, Λαρεντζάκης, Λούντζης), είτε είναι χρόνια στην Ελλάδα και το έμαθαν από την καλή και την ανάποδη (Μιλουτίνοφ, Φαλ, Ουόκαπ, ΜακΚίσικ, ακόμα και ο Κάνααν). Ο Παναθηναϊκός είχε έναν αγχωμένο για απαντήσεις Σλούκα και… τέλος. Οι μόνοι που ξέρουν από τέτοιες καταστάσεις και θα μπορούσαν να υψώσουν ανάστημα ήταν ουσιαστικά νοκ άουτ (ο τραυματίας Μήτογλου και ο ανέτοιμος Παπαπέτρου). Οι υπόλοιποι όταν το ματς άρχισε να στραβώνει, λύγισαν.

Φυσικά και είναι πρόβλημα του Τριφυλλιού και του Εργκίν Αταμάν, ότι οι παίκτες του εμφανίστηκαν ανέτοιμοι να διαχειριστούν αυτή την κατάσταση. Σαν να μην περίμεναν την πίεση που θα ασκήσει ο Ολυμπιακός και το «ξύλο» που θα ρίξει. Και είναι ευθύνη τους να φροντίσουν ώστε όλοι να αντιληφθούν τι σημαίνει η «σφαλιάρα» που δέχθηκαν και να βγουν κερδισμένοι από αυτή. Αν το θεωρήσουν απλά ένα τυχαίο γεγονός το πρόβλημα θα γίνει μεγαλύτερο.

Με τη δουλειά που γίνεται, ωστόσο, φέτος εντός ομάδας πραγματικά δεν ανησυχώ. Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να περάσουν το μήνυμα. Ο Αταμάν έχασε με 40+ πόντους πριν λίγους μήνες από την Φενέρ στους ημιτελικούς του πρωταθλήματος και ήταν αυτός που σήκωσε το τρόπαιο. Γιατί στο τέλος μίλησε η ποιότητα και οι προσωπικότητες. Αυτό θα γίνει και φέτος. Δεν ξέρω αν θα είναι ο Παναθηναϊκός ή ο Ολυμπιακός ο νικητής. Ξέρει ότι οι «πράσινοι» διαθέτουν και την ποιότητα και τις προσωπικότητες για να είναι πάνω από τον «αιώνιο» αντίπαλό τους.

Και προσωπικά θεωρώ ότι οι πρώτες αντιδράσεις μετά τη συντριβή στην Ρόδο δείχνουν πως ο Παναθηναϊκός είναι σε καλό δρόμο για να αντιδράσει άμεσα και αγωνιστικά. Στο ματς της Παρασκευής στο ΟΑΚΑ. Η στήριξη του κόσμου ήταν συγκινητική. Και ήρθε γιατί ακριβώς βλέπει πως αυτό που χτίζεται έχει μεγάλες δυνατότητες και δεν πρέπει να αποδομηθεί. Η αρχηγική κίνηση του Σλούκα να μαζέψει τους συμπαίκτες του και να τους μιλήσει δείχνει προσωπικότητα. Ακόμα και μέσα στο ίδιο το ματς, ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ έμοιαζε «χαμένος» στο πρώτο ημίχρονο του ντέρμπι. Στο δεύτερο μέρος παρουσιάστηκε διαφορετικός. Όχι επειδή μπήκαν κάποια σουτ σε ματς που είχε τελειώσει. Αλλά γιατί είχε πάθος κι έμπαινε με διαφορετική ενέργεια στις μονομαχίες. Έδειξε να έχει αντιληφθεί πως πλέον δεν «παίζουμε». Και φυσικά η αντίδραση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου έδειξε πως υπάρχει η απαραίτητη στήριξη και υπομονή, για να χτιστεί με ηρεμία η επόμενη μέρα.

ΥΓ1. Μου είναι πραγματικά αδύνατο να αντιληφθώ πώς ένας επαγγελματίας προπονητής είναι δυνατόν να ορμά με αυτόν τον τρόπο σε έναν διαιτητή και να διαμαρτύρεται επειδή διακόπτει για μερικά δευτερόλεπτα τον αγώνα για υβριστικό σύνθημα για επαγγελματία παίκτη. Με τον οποίο τυγχάνει να συνεργάστηκε για χρόνια και να τον αποθέωνε σε κάθε ευκαιρία. Αν θες να είσαι σωστός σαν προπονητής και άνθρωπος θα διαμαρτυρηθείς -ΔΙΚΑΙΟΤΑΤΑ- όταν δεν θα γίνει την επόμενη φορά το ίδιο για έναν δικό σου παίκτη ή για εσένα.

ΥΓ2. Η άθλια εμφάνιση του Παναθηναϊκού δεν μπορεί να κρύψει τα αστεία σφυρίγματα της διαιτητικής τριάδας στο ξεκίνημα του αγώνα και τα διαφορετικά κριτήρια στην άμυνα που έπαιζαν οι παίκτες του Ολυμπιακού σε σχέση με αυτή που προσπάθησαν να παίξουν στο δεύτερο μέρος οι «πράσινοι». Και ειδικά η κα. Τσαρούχα, που ακολούθησε την ίδια τακτική σε όλο το ματς, παρότι αυτό είχε ήδη κριθεί.

ΥΓ3. Ο Εργκίν Αταμάν δήλωσε πριν μερικές μέρες στο Sportal πως θα χρειαστεί 2-3 εβδομάδες για να αποφασίσει αν θα χρειαστεί άλλον παίκτη η ομάδα του. Αν ο Παναθηναϊκός βρει αυτό που ψάχνει τόσο καιρό ίσως να μην χρειαστεί τόσος χρόνος.