Νίκησε και την ΑΕΚ και τη διαιτησία!

Ο Ολυμπιακός έστειλε ένα μεγάλο μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση. Κόντρα σε πολλούς! Γράφει ο Διονύσης Βερβελές.

Τελειωμένο τον είχαν πολλοί τον Ολυμπιακό, πριν το ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια με την ΑΕΚ. Οι συνθήκες, τα δεδομένα, έδειχναν ΑΕΚ. Είχε το απόλυτο στην έδρα της, τον ενθουσιασμό, sold out στις εξέδρες. Και απέναντι, ένας Ολυμπιακός που πήγαινε… λαβωμένος γι’ αυτή τη μάχη. Δεν ήταν απλό για τον Μίτσελ. 

Κλήθηκε να προετοιμάσει την ομάδα του χωρίς τον βασικότερό του στόπερ, τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο. Είχε εκτός, τον πιο βασικό του χαφ, τον Γιαν Εμβιλά. Είχε εκτός εδώ και ένα μήνα και δεδομένα ανέτοιμο και για αυτό το ματς τον Χάμες Ροντρίγκες που έμεινε στον πάγκο. 

Δεν ήταν μόνο αυτά τα προβλήματα. Ακόμη και η απουσία του Γκάρι Ροντρίγκες, μετράει. Στην τελική, στο ματς Κυπέλλου και σε εκείνο το 3-0, ήταν ο καλύτερος, αλλά και πιο άτυχος, με τα δύο δοκάρια.

Πολλοί πίστεψαν πως εκείνο το βράδυ, το 3-0 του ημιτελικού στο Κύπελλο, θα ήταν… οδηγός και γι’ αυτό το ματς. Ο Ολυμπιακός πήγαινε στην OPAP Arena, έχοντας:

-ισοπαλία 0-0 με την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη

-ισοπαλία 0-0 με τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη και 1-1 στη Λεωφόρο

-ήττα 1-2 από τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη και ισοπαλία 0-0 στην Τούμπα

Αυτά, τον έφερναν σε δύσκολη θέση. Δεν μπορούσε να πάρει μεγάλο ματς και γνώριζε ότι:

-αν έχανε, θα ήταν στο -9 από την ΑΕΚ και στο -8 από τον Παναθηναϊκό

-αν έφερνε ισοπαλία θα ήταν στο -7 από τον Παναθηναϊκό και στο -6 από την ΑΕΚ.

Κοινώς, θα αναζητούσε… τρεις αγωνιστικές να καλύψει στα πλέι οφ. Στις… δέκα και μη έχοντας πάρει μεγάλο ματς, δεν είναι το πιο εύκολο. Τώρα, με το 1-3 στη Νέα Φιλαδέλφεια, έβαλε… φωτιά στο πρωτάθλημα και δείχνει αποφασισμένος να το διεκδικήσει.

Θέλω να αρχίσω τις ειδικές αναφορές με τη διαιτησία. Ο Ιταλός ρέφερι, ο Μαριάνι, έδειξε «λίγος» για ένα τέτοιο ματς. Δεν το… είχε, την εμπειρία, τη διαχείριση των φάσεων. Δεν βλέπει στο 23’ το χέρι του Πινέδα που είναι στην ευθεία του, στα 20 μέτρα… Οκ. Μετράει το γκολ στην αρχή, δεν μπορούσε να μετρήσει στην εποχή του VAR. Ο Ολυμπιακός διαμαρτύρεται για τη φάση του 45’, αλλά αυτή του 6’ με τον Μουκουντί και τον Κανός, είναι πιο ξεκάθαρη. 

Αν ήταν… ΑΕΚ - Αστέρας Τρίπολης και ανάποδα, θα έβγαινε η κόκκινη. Εδώ, ούτε φάουλ, αφήνω το χρώμα της κάρτας… Ο Ιταλός σωστά απέβαλε τον Μπιέλ με δεύτερη κίτρινη, έχοντας τον «φορτώσει» με κίτρινη για διαμαρτυρία. Ο Μπακαμπού δεν έπαιρνε φάουλ με την καμία και ο διαιτητής της… μεζούρας στο Περιστέρι, ο Μανούχος, απορώ, δεν είδε καμία παράβαση του Άμραμπατ στον Ρέαμπτσιουκ στο 62ο λεπτό; 

Είχε κάρτα ο παίκτης της ΑΕΚ, έπρεπε να δει τη δεύτερη κίτρινη, ο Αλμέιδα την πήρε χαμπάρι και λίγα δευτερόλεπτα μετά τον έκανε αλλαγή. Ο Ιταλός διαιτητής, μπορεί να είναι… μια χαρά για τέταρτος του Ορσάτο στο Champions League, αλλά έδειξε τη διαφορά του Elite ρέφερι με τον πρώτης κατηγορίας. Η ΚΕΔ συνεχίζει στο ρυθμό της και αν πάμε έτσι στα πλέι οφ, βλέπω… show από τα λίγα!

Πάμε παρακάτω… Δύο πιστεύουν στο πρωτάθλημα αυτό όλο αυτό το διάστημα. Σας το σημειώνω όπως το εισπράττω εδώ και καιρό. Ο πρώτος, είναι ο κόσμος! Και, όμως… Δεν ξέρω αν είναι η δύναμη της συνήθειας, αλλά το πιστεύουν. Εγώ στο ραδιόφωνο, έχω προβλέψει ως πρωταθλήτρια την ΑΕΚ φέτος, θέλω να είμαι ειλικρινής. 

Πόσοι, όμως, πιστεύουν και το δείχνουν και με την παρουσία τους στο γήπεδο. Πίστευαν στο «διπλό» στη Νέα Φιλαδέλφεια, πήγαν στο Ρέντη και συνόδευσαν μέχρι ένα σημείο και το πούλμαν της ομάδας. Μπράβο τους, φαντάζομαι πως στα πλέι οφ δεν θα πέφτει… καρφίτσα στο Καραϊσκάκη. 

Κι όπως έχω επισημάνει σε blog μου, εδώ στο Sportal, αν ο Ολυμπιακός πάρει αυτό το πρωτάθλημα, θα πρέπει να καταργηθεί ως θεσμός. Και δεν το έγραψα ειρωνικά, αλλά αναρωτηθείτε, ειδικά οι φίλοι της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού. Με τόσα… λάθη που έχει κάνει φέτος ο Ολυμπιακός, τόσα προβλήματα, αν πάρει και αυτόν τον τίτλο; Πως θα νιώσετε;

Συνεχίζουμε… Ο δεύτερος που πιστεύει σε αυτό τον τίτλο, είναι ο Μίτσελ. Ο Ισπανός, έχει ακούσει πάρα πολλά. Όταν ανέλαβε, η κατάσταση ήταν… αλλού γι’ αλλού. Ακόμη και σήμερα, μαθαίνουμε πράγματα για το τότε. Έμοιαζε με αποστολή αυτοκτονίας. Ο Μίτσελ, όμως, έχει την προσωπικότητα. Πάει στο ΣΕΦ και λέει θέλω την αύρα του Μπαρτζώκα… Το διασκεδάζει, το ζει, το πιστεύει. 

Και στο 0-3, το απολάμβανε για τα καλά. Και θα ήθελε και τέταρτο γκολ, θα το έψαχνε, αν δεν του χάλαγε τα πλάνα η αποβολή του Μπιέλ. Πιστεύω πως εδώ, θα μπορούσε να κάνει καλύτερη διαχείριση. Τον… έχασε εύκολα τον Ισπανό, ίσως θα έπρεπε να αντικατασταθεί αμέσως μετά το γκολ, το 0-3. Είχε κάρτα και απέναντι ένας διαιτητής που έδειχνε εύκολα στη μία πλευρά… Στο κέντρο, είναι ξεκάθαρο πως δεν πιστεύει πολύ στον Κασάμι, είναι… πίσω. 

«Έσκασε» ο Χουάνγκ που θα λείψει από την πρεμιέρα των πλέι οφ. Όπως θα λείψει και ο Μπιέλ. Κι εκεί, λαβωμένος θα πάει ο Ολυμπιακός, που δεδομένα δεν θα έχει και τον Εμβιλά. Κι αυτό, είναι ένα σοβαρό ζήτημα, όχι για σήμερα-αύριο, όμως, αλλά για τις επόμενες ημέρες. Χωρίς Χουάνγκ - Εμβιλά στην πρεμιέρα, θα παίξει ρόλο η κλήρωση. Όπως και να ‘χει.

Πάμε αναλυτικά στους «ερυθρόλευκους». Ο Πασχαλάκης ήταν… βράχος. Έχει… τρέλα το παιδί και φαίνεται από το κούρεμα. Έκανε το «7» για να ευχαριστήσει τη Θύρα 7 που στηρίζει και την ομάδα, αλλά και τον ίδιο. Είχε σπουδαίες επεμβάσεις, κομβική θεωρώ αυτή του Αραούχο στο 19’ και με το ματς στο 0-0. Δεν είναι τόσο… εύκολη όσο νομίζουν πολλοί. Βγήκε εκεί που έπρεπε, έκλεισε το χώρο του Αργεντίνου.

Ο Ροντινέι, είχε λάθη στο πρώτο μέρος, αλλά στην επανάληψη έβγαλε την ομάδα και ψηλά. Ο Ρέαμπτσιουκ είχε βαρύ φορτίο και χωρίς πολλές βοήθειες από τον Κανός αμυντικά, αλλά τα κατάφερε. Και δικαίωσε τον Μίτσελ που τον πίστεψε αντί του Ραμόν, γιατί ξέρει καλύτερα αυτά τα ματς. Ντόη και Μπα, με λίγα λάθη, τα κατάφεραν μια χαρά. 

Σε μια ομάδα που έχει ποιότητα, που βγάζει φάσεις, δεν είναι εύκολο να ανταποκριθείς. Ο Ντόη είχε και το ψυχολογικό φορτίο από τον ημιτελικό Κυπέλλου. Αυτό ήταν το χειρότερό του ματς, αλλά τα κατάφερε σούπερ αυτή τη φορά. Πολλά μπράβο αξίζει ο Μπα που από… τελειωμένος, έδειξε έτοιμος και για τη συνέχεια. Δέχθηκε μια κάρτα γνωστή για τα δεδομένα του, αλλά είναι εδώ και ο Μίτσελ θα τον δει πολύ και στη συνέχεια.

Ο Σαμασέκου δεν… πέταγε στο πρώτο μέρος, ψαχνόταν. Στο δεύτερο ημίχρονο, όμως, ήταν άλλος παίκτης! Ήταν εξαιρετικός! Πήρε τα μέτρα που έπρεπε, κέρδισε πολλές μονομαχίες. Ο Χουάνγκ, όσο άντεχε, ήταν… παντού. Πάνω-κάτω, το απόλυτο εργαλείο, είδε την κάρτα και δεν είχε κουράγιο να βγει αλλαγή, να φτάσει ως τη γραμμή του πλαγίου!

Ο Φορτούνης δεν είχε το σούπερ ματς. Την μπαλιά που κάνει, όμως, στο 0-2, δεν την έχουν πολλοί. Αν την είχε κάνει ο… Χάμες θα παραμιλάγαμε, ο Κώστας με αυτή την πάσα «ξεκλειδώνει» το ματς. Έχει εξαιρετική παράδοση με την ΑΕΚ και συνεχίζει. Αυτή τη στιγμή δείχνει καλά και μαζί του θα πορευθεί ο Μίτσελ τώρα που έρχονται τα δύσκολα. 

Ο Μπιέλ, μοιραίος με την αποβολή, αλλά από το πόδι του έρχεται το 0-1. Με τη συνδρομή του Μουκουντί που έδειχνε καλύτερα από τον Βίντα, αλλά… Ο Ισπανός έχει ποιότητα, μπορεί να βοηθήσει, λάθος η αποβολή του, παρασύρθηκε νομίζω από το 0-3 που έγραφε ο πίνακας με ένα τάκλιν στο… πουθενά. 

Σέρχι Κανός, show. Αυτός και αν άκουσε πολλά μετά το ματς με τον Παναθηναϊκό. Περί… ανικανότητάς του διαβάζαμε και εγώ ξέρω ένα πράγμα. Αυτός ο τύπος ήρθε, έπαιξε με τον ΠΑΟΚ. Έχασε τη μητέρα του, έφυγε για την πατρίδα του. Γύρισε και από τότε, σε πέντε ματς, μετράει τέσσερα γκολ. Σκόραρε με τον Παναιτωλικό, με φοβερή κίτρινη του Γκορτσίλα επειδή σήκωσε τη φανέλα του, αφιερώνοντας το γκολ στη μητέρα του. Δεν σκόραρε στη Λαμία όπου είχε δοκάρι, ήταν μοιραίος στο ντέρμπι των αιωνίων, αλλά ήταν «φωτιά» με τον Λεβαδειακό (δύο γκολ σε μισή ώρα) και είχε… κάτι και για την ΑΕΚ. Μεταγραφή που δείχνει την αξία της. 

Ο Μπακαμπού, πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα με μια γκολάρα και θα μπορούσε να πετύχει και άλλο, στο 34’, αλλά ο Αθανασιάδης του είπε «όχι». Ο Μίτσελ τον προτιμά αντί του Ελ Αραμπί και νομίζω πως τα 13 γκολ του σε 22 ματς, έδειξαν πολλά. Δεν είναι ο εκτελεστής, αλλά είναι ένας τίμιος φορ, που δίνει λύσεις και είχε… κερασάκι στην τούρτα στη Νέα Φιλαδέλφεια. 

Ο Μίτσελ έβαλε Ελ Αραμπί, κάνει το λάθος στη φάση του 1-3. Πρέπει να δίνει πιο γρήγορα την μπάλα, την… ταλαιπωρεί αρκετά, ακόμη και όταν η ομάδα παίζει με έντεκα. Ο Βρουσάι μπήκε σε ειδικό ρόλο, δεν ήταν εύκολη η αποστολή του, το πάλεψε. Ο Μασούρας ίσως θα μπορούσε να μπει νωρίτερα αντί του Μπιέλ, στο τέλος ο Ρέτσος μπήκε για να… θυμίσει τα νιάτα του στα χαφ. Έστω και για λίγα λεπτά.

Η δουλειά έγινε για τον Ολυμπιακό, επέστρεψε στο πρωτάθλημα, στη διεκδίκησή του. Δεν μπορείς να τον υποτιμήσεις τώρα. Είτε είσαι οπαδός του είτε αντίπαλος. Ε, προφανώς του χρόνου θα πρέπει να φτιάξει και την ομάδα που θα κερδίζει παντού τη διαιτησία, γιατί μία φορά, όπως έκανε στη Νέα Φιλαδέλφεια, φαίνεται πως δεν είναι αρκετή…

Υ.Γ.: Επειδή είναι το πρώτο blog μετά από ημέρες απουσίας, λόγω μιας περιπέτειας υγείας, θέλω να σας ευχαριστήσω για τα μηνύματά σας. Μακάρι να πάνε όλα καλά, να είστε όλοι γεροί.

Υ.Γ.2: Καλό ταξίδι στον Παναγιώτη Γκαραγκάνη, ένα παιδί που ήταν από τα καλύτερα στο χώρο μας. Με την τρέλα του για το ΘΡΥΛΟ, θα είναι… ευτυχισμένος εκεί ψηλά και γι’ αυτό το 1-3 στη Νέα Φιλαδέλφεια. Δύναμη στην οικογένειά του, στους δικούς του ανθρώπους.

Υ.Γ.3: Μαγκιά είναι να στηρίζεις και στα δύσκολα. Ακόμη και για τους ΑΕΚτζήδες που στάθηκαν εκεί στο 1-3, που πιστεύουν στην ομάδα τους. Μαγκιά στις ημέρες μας, δεν είναι να… κυνηγιέσαι για πανό και… μάχες. Καλό είναι μετά από τέτοια ματς, να καταλαβαίνουν αυτοί που θέλουν. Δεν αξίζει αυτή η… τρέλα που υπάρχει εκτός γηπέδων, αλλά δεν είναι και της ώρας. Απλά το νιώθω εδώ και καιρό, με αυτά που βλέπω και μαθαίνω.

Υ.Γ.4: Τα λέμε… από Δευτέρα πάλι. Υγεία να έχουμε και προχωράμε!