Ο Αλμέιδα απέδειξε πως ξέρει τι (θα) κάνει, μ’ ένα ρόστερ της ΑΕΚ γεμάτο ποιότητα

Με Άρη στο κύπελλο και τώρα με Ατρόμητο στο πρωτάθλημα, ο Αλμέιδα άπλωσε όλο το ρόστερ της ΑΕΚ, το τακτοποίησε σ' έναν λειτουργικό σχηματισμό και όχι μόνο πήρε αποτελέσματα, αλλά έδειξε και πως βρίσκει τις ισορροπίες για να το αξιοποιήσει - Γράφει ο Κώστας Τσίλης

Πέρασε μόλις μια εβδομάδα από εκείνο το ματς της ΑΕΚ με τον Πανσερραϊκό στις Σέρρες. Ένα ματς που εάν είχε πάρει τα δυο πεντακάθαρα πέναλτι, μπορεί να το είχε κερδίσει κιόλας, αλλά θα της έμενε η ανησυχία για την εικόνα μπερδέματος που είχε βγάλει στο γήπεδο. Από εκείνο το ματς στις Σέρρες, μεσολάβησαν δυο παιχνίδια. Ένα για το κύπελλο την Τετάρτη στη Νέα Φιλαδέλφεια και ένα για το πρωτάθλημα στο Περιστέρι. Η ΑΕΚ κέρδισε και τα δυο.

Αυτό όμως που έχει την μεγαλύτερη αξία, είναι ποσά πολλά έχουν γίνει μέσα σ’ αυτή την εβδομάδα και στα δυο παιχνίδια. Πρώτον ο Αλμέιδα έχει κάνει συνολικά 20 αλλαγές στην βασική ενδεκάδα από Σάββατο σε Τετάρτη και μετά σε Κυριακή. Δέκα από τις Σέρρες στο ματς με τον Άρη και άλλες δέκα από το παιχνίδι κυπέλλου σ’ αυτό με τον Ατρόμητο. Επίσης ο Αλμέιδα έχει ξαναβάλει στο συρτάρι τον σχηματισμό με τους δυο φορ και έχει ξαναβάλει στο τραπέζι αυτό το 4-2-3-1, που μπορεί να είναι περισσότερο 4-3-3.

Πάνω σ’ αυτή την αλλαγή του σχηματισμού και στην διαχείριση με τις 20 αλλαγές σε δυο ενδεκάδες, ο Αλμέιδα βρήκε και λειτουργικότητα και αποτελεσματικότητα. Βρήκε και ένα θεαματικό άπλωμα (και αξιοποίηση) του μεγάλου ρόστερ. Με τον Άρη την διαφορά την έκανε ο Μαρσιάλ που μπήκε για πρώτη φορά στην ενδεκάδα, ο Γιόνσον και ο Μήτογλου που ήρθαν από το rotation και το γκάζι πατήθηκε όταν ήρθαν από τον πάγκο ο Φερνάντες και ο Γαλανόπουλος, που ανήκουν στην τρίτη γραμμή εφεδρείας.

Ήξερε τι έκανε και τι επέλεγε...

Στο Περιστέρι είναι δεδομένο πως ξένισε πολλούς η επιλογή του Αλμέιδα να ξεκινήσει με βασικό τον Μάνταλο σε ρόλο ελεύθερο πίσω από τον φορ. Με πρώτη την αφεντιά μου, για να μην βγάζω την ουρά μου απ’ όξω, καθότι για να είμαι ειλικρινείς δυσκολευόμουν να καταλάβω πως ανάμεσα σε Πινέδα, Λιούμπιτσιτς και Μάνταλο, ο κόουτς πήγε στην τρίτη επιλογή. Μόνο που ο διεθνής Έλληνας μέσος ήταν μακράν και ο καλύτερος και ο πιο επικίνδυνος και ο πιο επιδραστικός παίκτης της ΑΕΚ.

Επίσης είναι δεδομένο πως σε πολλούς φάνηκε περίεργη και η επιλογή του Χατζισαφί στο αριστερό άκρο της άμυνας. Αλλά και του Σιμάνσκι ξανά στα χαφ, από την στιγμή που ο Γιόνσον έκανε τόσο καλό παιχνίδι την προηγούμενη Κυριακή. Μόνο που τελικά στον Χατζισαφί ανήκει παραπάνω από το μισό του νικητήριου γκολ της ΑΕΚ, καθώς η σέντρα στον Γκαρσία, ήταν «πάρε και μπες με την μπάλα στα δίχτυα». Και ο Σιμάνσκι ήταν από τους πιο ουσιαστικούς παίκτες της ΑΕΚ και μαζί με τον τρομερό Μουκουντί από τους πρωτεργάτες της νίκης χωρίς απειλή στο Περιστέρι.

Η μοναδική έμπνευση του Αλμέιδα που επίσης προκάλεσε απορίες και δεδομένα δεν βγήκε, ήταν αυτή του Άμραμπατ. Πολύ βαρύς ο Μαροκινός, ίσως είναι ο μοναδικός σ’ αυτό το άπλωμα του ρόστερ της ΑΕΚ στα τελευταία δυο ματς, που έδειξε πως δυσκολεύεται πάρα πολύ να ακολουθήσει αυτό που χρειάζεται η ομάδα φέτος. Και για να ξέρουμε και τι λέμε, δεν έχει πολύ νόημα να πάρει ευκαιρίες ο 38χρονος Άμραμπατ, από τον 26χρονο Φερνάντες. Δεν είναι και πολύ δίκαιο ποδοσφαιρικά.

Κατά τα άλλα, ο Αλμέιδα έδειξε και στο ματς με τον Άρη την Τετάρτη, αλλά και στο Περιστέρι απέναντι στον Ατρόμητο, πως ξέρει τι κάνει με τις επιλογές του. Όπως ξέρει και τι θα κάνει μ’ αυτό το ρόστερ, που όπως ο ίδιος παραδέχθηκε, τον αφήνει αύπνο η σκέψη για το πως θα το διαχειριστεί για να το αξιοποιήσει όπως αρμόζει στην ποιότητα του. Παραμένει κάτι πολύ δύσκολο. Σκεφτείτε πως στο Περιστέρι δεν έπαιξε λεπτό ούτε ο Κοϊτά, ούτε ο Πινέδα(για το οποίο προφανώς κάποιος λόγος υπήρχε). Και ήταν εκτός αποστολής ο τιμωρημένος Λαμέλα και ο Τσούμπερ και ο Φερνάντες.

Βρίσκει τις ισορροπίες...

Ωστόσο στα δυο αυτά παιχνίδια, Τετάρτη και Κυριακή, ο Αλμέιδα δείχνει να έχει μπει στον δρόμο να βρει ισορροπίες. Και την πρώτη σταθερή που είναι ο σχηματισμός. Δεν νομίζω πως θα ξαναδούμε, εκτός αν παραστεί τεράστια ανάγκη, σχήμα με δυο φορ. Αυτό δεν σημαίνει καθόλου πως ο Μαρσιάλ θα μονιμοποιηθεί στα άκρα. Παρότι τον βολεύει για να έχει περισσότερη ελεύθερη και να βρει τον αγωνιστικό ρυθμό που του λείπει. Αλλά είναι σίγουρο πως θα υπάρξουν ματς που ο Γάλλος θα παίξει στην κορυφή της επίθεσης και θα μείνει ο Λιβάι στον πάγκο και ο Πιερό εκτός αποστολής.

Ο Αλμέιδα δεν γίνεται να ανακαλύψει σχήμα που θα παίζουν 12 ή 13 ποδοσφαιριστές. Πάντα θα μένουν κάποιοι απ’ αυτούς που έχουν ποιότητα για «βασικοί» στον πάγκο και κάποιοι ακόμα και στην εξέδρα. Δεν γίνεται να αποτελεί ζητούμενο να χωρέσουν όλοι, διότι αυτό μόνο μπέρδεμα και θόλωμα μπορεί να φέρει. Το ζητούμενο είναι πάντα να μπαίνει στο γήπεδο το πιο αποτελεσματικό και λειτουργικό σχήμα και να το υπηρετούν αυτοί που βρίσκονται στην καλύτερη αγωνιστική κατάσταση. Χωρίς αστερίσκους.

Η ΑΕΚ έχει ένα μεγάλο και ποιοτικό ρόστερ. Ο Αλμέιδα στα δυο τελευταία ματς, έχει δείξει πως ξέρει τι κάνει και πως μπορεί να το τακτοποιήσει έτσι, ώστε και να το απλώσει και να το αξιοποιήσει. Με την ΑΕΚ να κερδίζει, που είναι το πρώτο και σημαντικότερο. Και να κερδίζει, με παιχνίδια που τα φέρνει απολύτως στα μέτρα της. Διότι και την Τετάρτη και στο Περιστέρι, η ΑΕΚ πέρασε ένα βράδυ χωρίς απειληθεί. Κάποιος μπορεί να πει πως αν έμπαινε του Φαν Βέερτ, τώρα η συζήτηση θα ήταν αλλιώς. Αν όμως μπούμε στην διαδικασία των «αν», με τα οποία δεν γράφεται ποτέ η ιστορία, η ΑΕΚ θα έπρεπε να είχε καθαρίσει το ματς με τον Ατρόμητο νωρίτερα, αν δεν είχε δυο δικά της δοκάρια και θα έπρεπε να είχε τουλάχιστον έξι βαθμούς παραπάνω στα τρια προηγούμενα παιχνίδια, αν είχε πάρει τα σφυρίγματα που δικαιούταν.

Και κάτι τελευταίο. Στις Σέρρες ήταν πάνω από τρεις χιλιάδες οπαδοί της ΑΕΚ και παρότι η πολιτεία αρνήθηκε και απαγόρευσε να κάνει οργανωμένη μετακίνηση, είχαν άψογοι συμπεριφορά. Και βρέθηκε μια κροτίδα στο τέλος να κλείσει τη Νέα Φιλαδέλφεια και να στερήσει κόσμο που είχε κλείσει εισιτήρια από το εξωτερικό και την επαρχεία, να δουν ματς. Τώρα στο Περιστέρι, χρειάστηκε η παρέμβαση του Ηλιόπουλου, προκειμένου να μην γίνει η ανορθογραφία να έχουν πάει οπαδοί του ΠΑΟΚ, αλλά όχι της ΑΕΚ ως φιλοξενούμενοι στον Ατρόμητο. Πήγαν τελικά και δεν έγινε το παραμικρό. Επιτέλους, ας καταλάβει η πολιτεία πως είναι ευθύνη της να βρίσκει τρόπους να συνδράμει και όχι να δυσκολεύει ή και να απαγορεύει, την παρουσία οπαδών σ’ όλα τα γήπεδα. Το ποδόσφαιρο παίζεται για τον κόσμο, όχι για τις κάμερες.