Ο Αλμέιδα βάζει τους πύργους στην παρτίδα

Η ΑΕΚ έχει δουλέψει πολύ μεθοδικά, για να μπορεί φέτος να παίρνει γκολ από τον Βίντα, από τον Μουκουντί και από τις στατικές φάσεις, κάτι που θα φανεί πολύτιμο στην πορεία της σεζόν. Γράφει ο Κώστας Τσίλης

Κανέναν αντίπαλο δεν υποτιμά ποτέ και για κανέναν λόγο ο Αλμέιδα. Αλλά δεν ζει και κλεισμένος σε κανένα δωμάτιο πανικού. Ήξερε πως το ματς με τον Παναιτωλικό, αν δεν ερχόντουσαν τα ύστερα του ποδοσφαιρικού κόσμου, θα ήταν το πιο εύκολο για την ΑΕΚ απ’ όλα όσα είχε δώσει όχι μόνο στον αγωνιστικό Γολγοθά που είχε από τις 17 Σεπτεμβρίου, αλλά από την αρχή της σεζόν. Ακόμα και οι μετρήσεις στα Σπάτα φυσικά έδειχναν τεράστια κόπωση μετά από πρόγραμμα με ανά τριήμερο ματς με Ολυμπιακό, Μπράιτον, Παναθηναϊκό, Ατρόμητο, ΟΦΗ και Αγιαξ.

Καθαρά ποδοσφαιρικά, ο μόνος λόγος για να πήγαινε κάτι στραβά στην ΑΕΚ, σ’ ένα ματς όπως αυτό με τον Παναιτωλικό, ήταν η μπάλα να αρνείται να μπει στα δίχτυα. Και για να ξέρουμε και τι λέμε, περίπου αυτή ήταν η εικόνα στο πρώτο ημίωρο του ματς. Κυρίως γιατί ο Αραούχο είχε βαλθεί να χάσει και τα πολύ εύκολα και απλά, αλλά και τα πολύ όμορφα που ο ίδιος δημιουργούσε. Όμως την στιγμή που όλοι στη Νέα Φιλαδέλφεια άρχισαν να ψιλοσκέφτονται μήπως και ξαναζήσουν εκείνες τις 30φεύγα χαμένες ευκαιρίες και τους δυο χαμένους βαθμούς με Πανσερραϊκό, μίλησε ο Βίντα.

Για την ακρίβεια, αυτό που μίλησε ήταν μια καλοδουλεμένη στατική φάση την οποία αξιοποίησε ένα κεντρικός αμυντικός που ξέρει να βάζει το κεφάλι του στο κατάλληλο σημείο, την κατάλληλη στιγμή. Και ας μην υπήρξε ποτέ σέντερ φορ. Ο Βίντα έχει βάλει συνολικά στην καριέρα του 47 γκολ. Αυτό που έβαλε τώρα με τον Παναιτωλικό, ήταν ίσως ακόμα πιο δύσκολο, απ’ αυτό που έβαλε την Πέμπτη με τον Άγιαξ. Αλλά όπως έλεγε και ο Μπακασέτας που τον έβλεπε επί 2,5 χρόνια στο τουρκικό πρωτάθλημα, «είναι απίστευτο το πως ξέρει να βρίσκεται στο κατάλληλο σημείο για να βάζει γκολ».

Για όσους το έχουν ξεχάσει, ο Βίντα πέρυσι σ’ ολόκληρη τη σεζόν, σε πρωτάθλημα και κύπελλο, είχε βάλει ένα γκολ όλο κι όλο. Σημαντικό, καθότι ήταν η ισοφάριση στη Νίκαια. Αλλά ένα. Τώρα έχει βάλει τρία μήνα Οκτώβρη. Στο ίδιο ματς που σκόραρε ξανά ο Βίντα, έβαλε γκολ και ο Μουκουντί. Και είχε και ένα δοκάρι. Από κόρνερ και οι δυο φάσεις του Μουκουντί. Όπως και το γκολ του Βίντα. Στο ποδόσφαιρο χρειάζεται και η τύχη και ο Αλμέιδα το έχει παραδεχθεί πολλές φορές. Στην ομάδα του Αλμέιδα όμως, τυχαία δεν γίνεται τίποτα.

Τίποτα τυχαίο στην ομάδα του Αλμέιδα

Διόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός πως η ΑΕΚ πήρε στο ματς με τον Παναιτωλικό τα δυο από τα τρία γκολ της από στατική φάση. Στην Αγγλία από στατικές φάσεις «κτύπησε» την Μπράιτον. Τη Ντιναμό Ζάγκρεμπ το ίδιο. Ο Αλμέιδα απ’ όσα είδε στην περυσινή σεζόν από το νταμπλ που κατέκτησαν οι παίκτες του, εκείνο που είχε σημειώσει ως έλλειμμα, ήταν η αποτελεσματικότητα στις στατικές φάσεις. Το επεσήμανε, το δούλεψε και είναι πολύ προφανές πως μεθοδικά μπαίνει όλο και περισσότερο στο παιχνίδι της ΑΕΚ.

Οι φορ και οι ανάσες

Οι δυο στόπερ, ο Βίντα και ο Μουκουντί, έχουν πετύχει μαζί τέσσερα γκολ στην φετινή σεζόν μέχρι τώρα. Οι δυο σέντερ φορ, ο Πόνσε και ο Γκαρσία, έχουν πετύχει τα μισά. Φυσικά και αυτό δεν είναι ποδοσφαιρικά νορμάλ και ο Αλμέιδα το γνωρίζει. Όπως γνωρίζει επίσης πως και ο Πόνσε θα λυθεί και βρει τον ρυθμό του. Όπως και ο Γκαρσία, που πέρυσι ήταν ο πρώτος σκόρερ της ΑΕΚ, θα αρχίσει να σκοράρει κιόλας και όχι μόνο να χορεύει τις αντίπαλες άμυνες και να βγαίνει μόνος του απέναντι στον τερματοφύλακα.

Ο Αλμέιδα είναι έμπειρος αρκετά για να έχει στο μυαλό του πως για επιθετικούς της ποιότητας του Πόνσε και του Γκαρσία, είναι θέμα χρόνου, ρυθμού, ακόμα και ξεμπουκώματος, να βρουν τον βηματισμό τους στο σκοράρισμα. Όταν όμως αυτό θα συμβεί, αν έχει ήδη βάλει και τους πύργους του στο κόλπο του σκοραρίσματος, αν πλέον βγαίνει αποτελεσματικά και σταθερά και οι στατικές φάσεις που δεδομένα θα είναι πολλές σε κάθε παιχνίδι, τότε η ΑΕΚ θα έχει αποκτήσει ένα πολύ σημαντικό επιθετικό πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων.

Βεβαίως αυτό που τώρα προέχει, είναι επιτέλους η ΑΕΚ να πάρει ανάσες. Την περιμένει μετά την διακοπή επίσης ένα δύσκολο πρόγραμμα. Αλλά σίγουρα πιο βατό, απ’ αυτό που χρειάστηκε να βγάλει από τις 17 Σεπτέμβρη μέχρι και τώρα. Και ίσως αυτό παίξει τον ρόλο του και για το πρωτάθλημα αλλά και για την Ευρώπη. Αλλά τώρα προέχει η ξεκούραση γι αυτούς που θα μείνουν στα Σπάτα, αλλά και η προσεκτική κατανάλωση ενέργειες σ’ αυτούς που θα πάνε στις εθνικές τους ομάδες.

Και κάτι τελευταίο. Ο Αραούχο έδωσε στον Μάνταλο το περιβραχιόνιο για πρώτη φορά από το τέλος της 2021-22. Μια καταραμένης σεζόν, που ο Μάνταλος το έβγαλε αυτό το περιβραχιόνιο από πάνω του σαν κατάρα και ανέπνευσε. Όταν ο Αραούχο έδωσε το περιβραχιόνιο, το γήπεδο αποθέωσε. Καταχειροκρότησε τον Μάνταλο. Ήταν μια απονομή δικαιοσύνης του κόσμου της ΑΕΚ, σ’ ένα παιδί που πέρασε πολλά, έφταιξε για αρκετά, αλλά στο ζύγι αυτά που έχει προσφέρει στην ομάδα είναι πολύ περισσότερα. Και που, καθαρά ποδοσφαιρικά, είναι ο παίκτης που κυρίως έρχεται από τον πάγκο, αλλά κάθε προπονητής θέλει να έχει στο ρόστερ του.