Η Ένωση έχει μπει σε ζόρια, ο Πελάδο είναι ο πρώτος υπεύθυνος και γι αυτό που έχει συμβεί, αλλά και για να το γυρίσει, αλλά πλέον απαιτείται επειγόντως να πάρει γενναίες αποφάσεις όπως έχει δείξει πως δεν διστάζει να κάνει - Γράφει ο Κώστας Τσίλης

Για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε, δεν είναι απλή ιστορία η κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί η ΑΕΚ. Ζόρικη είναι και όχι μόνο για έναν λόγο. Διότι ούτε το να μείνει εκτός Ευρώπης από τον Αύγουστο και μάλιστα από τη Νόα είναι μια απλή υπόθεση. Ούτε όμως και το να παρουσιάζει στο γήπεδο μια εικόνα εγκλωβισμού σε άλυτα αγωνιστικά προβλήματα είναι απλή υπόθεση. Και τα δυο πολύ ζόρικα είναι.

Φυσικά ο πρώτος που το έχει καταλάβει αυτό είναι ο Αλμέιδα. Όχι μόνο διότι το βλέπει μπροστά του καθότι πολύ προφανές. Ούτε μόνο επειδή πλέον είναι πολύ καιρό στην ΑΕΚ και έχει μάθει καλά πως λειτουργεί και τι ανάγκες και απαιτήσεις έχει αυτός ο οργανισμός. Κυρίως από τον τρόπο που μίλησε στο τετ α τετ που είχε με τον Ηλιόπουλο στα Σπάτα την περασμένη Πέμπτη.

Χρησιμοποίησε για να περιγράψει την εικόνα στην Αρμενία και να κάνει αυτοκριτική, πολύ πιο σκληρές εκφράσεις απ’ αυτές που κατόπιν επέλεξε ο ιδιοκτήτης της ΑΕΚ όταν μίλησε στα αποδυτήρια στους παίκτες.

Ο Αλμέιδα το πήρε όλο πάνω του, γι’ αυτό που έγινε στην Αρμενία και δικαίως. Πάντα ο προπονητής είναι αυτός που έχει την πρώτη ευθύνη. Και μπορεί προφανώς να μην φταίει ο Ματίας που έπαιξε ο αέρας στον Στρακόσια το πιο άσχημο παιχνίδι ίσως στην ιστορία του ποδοσφαίρου και των τερματοφυλάκων.

Αλλά το γεγονός πως η εικόνα της ΑΕΚ ήταν και πάλι προβληματική και ανασταλτικά όπως και δημιουργικά, θέμα προπονητή είναι. Κάτι δεν λειτουργεί καλά, κάτι δεν δουλεύει σωστά και αυτό δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός πως ακόμα δεν έχει μπει στο γήπεδο η ενδεκάδα που ο Αλμέιδα σκέφτεται ως βασική. Που έχει και αυτό την σημασία του.

Είναι δεδομένο πως για να τα βλέπουμε αυτά όλοι εμείς, στο μάτι του προπονητή κάνουν «μπάμ». Και επειδή πλέον και τον Αλμέιδα τον ξέρουμε, δεν είναι ένας προπονητής ούτε που θα κάνει πως δεν βλέπει, ούτε που θα διστάσει να ανακατέψει την τράπουλα για να καταφέρει να γυρίσει το φύλλο. Άλλωστε, ο Πελάδο το έχει καταφέρει στην ΑΕΚ, ακόμα και όταν η παρτίδα είχε στραβώσει πολύ περισσότερο απ’ ότι έχει συμβεί τώρα. Το έγραψα και την Τρίτη μετά την ήττα από τη Νόα, το ξαναβάζω και τώρα στο τραπέζι. Τον Σεπτέμβρη του 2022, ο Αλμέιδα είχε βρεθεί κανονικά με την πλάτη στον τοίχο.

Η ΑΕΚ είχε ξεκινήσει το πρωτάθλημα με δυο ήττες σε τέσσερα ματς. Προκάτοχοι του έχουν χάσει την θέση τους, με καλύτερο ξεκίνημα στη σεζόν. Ακόμα και πολύ πρόσφατα. Και εκτός από τις δυο ήττες, ήταν και η εικόνα της ομάδας πολύ κακή, διότι εκείνο το 3-5-2, δεν έδειχνε να περπατάει καθόλου. Ήταν πολύ προφανές πως δεν δούλευε το σύστημα, αλλά δεν ήταν και μια εύκολη απόφαση να το αλλάξει. Το είχε δουλέψει σ’ όλη την καλοκαιρινή προετοιμασία. Δεν ξέρω πολλούς προπονητές που μετά από τέσσερα ματς πρωταθλήματος κλειδώνουν στο συρτάρι τον σχηματισμό με τον οποίο έχουν κάνει όλο το κτίσιμο της ομάδας και δεν τον ξαναχρησιμοποιούν ποτέ.

Ο Αλμέιδα το έκανε. Σ’ ένα βράδυ. Και άλλαξε όλη την εικόνα της ομάδας και φυσικά γύρισε και την παρτίδα καθώς στο τέλος κατέκτησε το νταμπλ. Βεβαίως είναι αλήθεια πως τότε ήταν πολύ ξεκάθαρο πως η αιτία του… κακού ήταν ο σχηματισμός. Επομένως ήταν και πολύ ξεκάθαρα που θα έπρεπε να εστιάσει για την αλλαγή. Τώρα κάτι τέτοιο, τόσο προφανές, που να αφορά το σύστημα, δεν υπάρχει. Εκτός ίσως από τον σχηματισμό με τα δυο εξάρια, που δεδομένα είναι μια κατάσταση που περισσότερες αγωνιστικές παθογένειες βγάζει στην ομάδα, παρά λύσεις. Αυτό όμως, βγήκε από μόνο του από το τραπέζι, όταν τραυματίστηκε ο Γιόνσον.

Από την άλλη μεριά, σε σχέση με το πως άλλαξε την κατάσταση ο Αλμέιδα τον Σεπτέμβρη του 2022, τώρα έχει την δυνατότητα να προσθέσει νέα πρόσωπα στην αγωνιστική του εξίσωση. Κάτι που τότε δεν είχε, καθότι το παζλ είχε συμπληρωθεί. Έπαιζε με την καλή του ενδεκάδα και ίσως το μόνο που μπόρεσε να κάνει, ήταν να μετακινήσει τον Γκατσίνοβιτς σε ρόλο αριστερού εξτρέμ, μαζί με την αλλαγή του σχηματισμού. Κάτι που βοήθησε πολύ. Όσον αφορά τα πρόσωπα όμως, μέχρι εκεί. Δεν υπήρχε δυνατότητα άλλης αλλαγής.

Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Σκεφτείτε πως από την ομάδα που έπαιξε στο πρώτο ματς με τη Νόα, ο Αλμέιδα έχει την δυνατότητα να φτιάξει μια σταθερή βασική ενδεκάδα με την οποία θα πορευτεί στη σεζόν, με τέσσερις ή και με πέντε αλλαγές. Και με το υπάρχον ρόστερ, χωρίς καν να γίνουν μεταγραφές. Που δεδομένα κάποιες κινήσεις ενίσχυσης μέχρι τέλος Αυγούστου θα γίνουν. Σκεφτείτε πως θα μπουν στην εξίσωση ακόμα και για βασικοί παίκτες όπως ο Λαμέλα, ο Περέιρα, ο Κοϊτά, ακόμα και ο Οντουμπάτζο που τώρα έμεινε εκτός λίστας για τα δυο ματς με τους Αρμένιους.

Αυτό που θέλω να πω είναι πως τώρα, σε σχέση με το 2022, ο Αλμέιδα δεν έχει μπροστά του έναν σχηματισμό που δεν λειτουργεί καλά για να αλλάξει και να αναστρέψει την εικόνα. Όμως έχει πολύ ποιοτικούς παίκτες που ήδη από τώρα μπροστά να προσθέσει στην ενδεκάδα και να τον βοηθήσουν στις αγωνιστικές αλλαγές που θέλει να κάνει. Και για να ξέρουμε και τι λέμε, υπάρχει ακόμα και η δυνατότητα επιπλέον προσθηκών από την αγορά. Ακόμα έχει σχεδόν έναν μήνα μεταγραφική περίοδο. Τα πάντα προλαβαίνουν να γίνουν.

Εξυπακούεται πως τίποτε δεν είναι ούτε απλό, ούτε εύκολο, ούτε μπορεί να γίνει ως δια μαγείας. Διότι ναι, χρόνος υπάρχει ακόμα και για προσθαφαιρέσεις και στην ενδεκάδα, ακόμα και στο ρόστερ. Αυτό δεν είναι και ένα απλό εγχείρημα όταν έχει μπει ήδη Αύγουστος, δεν υπάρχει πλέον περίοδος καλοκαιρινής προετοιμασίας και η ΑΕΚ έχει τόσο μαζεμένα συνεχόμενα παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ωστόσο με ακινησία δεν θα γίνει σίγουρα τίποτα. «Δράση» χρειάζεται τώρα, όπως λέει και ο Αλμέιδα. Και στήριξη στον άνθρωπο που έχει αποδείξει πως μπορεί να γυρίσει το φύλλο, ακόμα και σε πολύ πιο στραβωμένες παρτίδες από την τωρινή.