Ο Αλμέιδα φεύγει από το ’23 και γυρίζει στο… ’22, για να επιστρέψει στην κορυφή

Ξέρει εδώ και πολύ καιρό την συνταγή που θα ακολουθήσει ο Αλμέιδα αυτό το καλοκαίρι για να φτιάξει την ΑΕΚ της νέας χρόνιας, είναι εντελώς διαφορετική απ' αυτή του περυσινού καλοκαιριού, αλλά υπάρχουν και πολλά και δύσκολα που πρέπει να γίνουν, σε μικρό χρονικό διάστημα - Γράφει ο Κώστας Τσίλης

Το τι έχει πάει στραβά στην φετινή ΑΕΚ, ο Αλμέιδα το ήξερε πολύ πριν καν φτάσει η τελευταία αγωνιστική. Άλλωστε ο ίδιος είπε πως είχε πάρει τις αποφάσεις του πολύ πριν ξεκαθαρίσει το τοπίο στην υπόθεση τίτλος. Δεν θα ήταν καθόλου παράλογο, αν αυτές τις αποφάσεις τις είχε πάρει ακόμα και όταν η ΑΕΚ ήταν το απόλυτο φαβορί για το πρωτάθλημα. Και σίγουρα δεν θα άλλαζε απολύτως τίποτα, αν ο Καρίμ έβαζε την κεφαλιά στο 94’ και ερχόταν ο τίτλος.

Προφανώς και ο Αλμέιδα ήθελε σαν τρελός να πάρει το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα. Και ήξερε πολύ καλά, πως αν τελικά το έπαιρνε την τελευταία αγωνιστική, θα το άξιζε 1000% . Διότι αυτή είναι η πραγματικότητα. Σ’ ένα πρωτάθλημα που κρίνεται στο νήμα και στον πόντο, είναι αφελές, γελοίο και αντιποδοσφαιρικό, να μην παραδεχθούμε πως θα το άξιζε απόλυτα, όποια ομάδα και αν το έπαιρνε.

Από την άλλη μεριά, σε μια ομάδα που ο Αλμέιδα την έκτισε από την αρχή, που την είδε να φτάνει στο απόγειο της την περυσινή χρονιά, μπορεί πολύ εύκολα να διακρίνει τι ήταν αυτό ή αυτά που την κράτησαν τελικά φέτος μακριά από την κορυφή. Και τι κυρίως, τι ήταν αυτό ή αυτά, που αλλοίωσαν σε αρκετά φετινά παιχνίδια τον χαρακτήρα και ξεκούρδισαν την λειτουργία του αγωνιστικού μοντέλου που έχει στο νου του ο Αργεντινός.

Φυσικά ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω, για να γίνουν διαφορετικά τα πράγματα. Αλλά ο Αλμέιδα ξέρει καλά πως πρέπει να διαβάσει πολύ προσεκτικά όσα έγιναν (και δεν έγιναν) στην φετινή σεζόν, για να φτιάξει την ΑΕΚ για την επόμενη χρονιά. Ο οδηγός του Πελάδο είναι όλα αυτά που συνέβησαν και στην Ευρώπη και στα παιχνίδια του πρωταθλήματος. Και που ασχέτως αποτελεσμάτων, έβγαζαν μια εικόνα που ήταν πολύ μακριά απ’ αυτή που θέλει να βλέπει ο Αλμέιδα.

Παντού τη νίκη θέλει ο Αργεντινός, αλλά είναι από τους προπονητές που επιμένει πως αυτή έρχεται πάντα μέσα από το καλό ποδόσφαιρο. Δεν ήταν και δεν θα γίνει ποτέ υπέρ των… «επαγγελματικών» νικών, που μεταξύ μας τις περισσότερες φορές ο όρος χρησιμοποιείται ως φερετζές του κακού ποδοσφαίρου. Ίσως και της αδούλευτης ομάδας.

Ο Αλμέιδα έχει σκεφτεί, έχει μελετήσει και έχει αποφασίσει εδώ και πολύ καιρό τον σχεδιασμό για τη νέα ΑΕΚ. Και δεν εννοώ απαραίτητα μόνο ως προς τα πρόσωπα. Ήδη από τον Γενάρη έχει εμμέσως πλην σαφώς προαναγγείλει τον… απογαλακτισμό από την ομάδα που κατέκτησε το νταμπλ. Τώρα είναι δεδομένο πως αυτός είναι ένας βασικός άξονας, του πλάνου για την ΑΕΚ της νέας σεζόν.

Είχε ποδοσφαιρική λογική η απόφαση το περασμένο καλοκαίρι να βασιστεί στην ομάδα που κατέκτησε το νταμπλ. Ασχέτως αν εκ του αποτελέσματος, δεν δούλεψε. Θα ήταν παράλογο να την διαλύσει, για περισσότερους από έναν λόγους. Το φετινό καλοκαίρι όμως, είναι πολύ διαφορετικό και πολύ μακριά απ’ αυτό του 2023. Και φυσικά δεν έχει να κάνει με το γεγονός πως η ΑΕΚ δεν κατέκτησε το πρωτάθλημα. Το ίδιο θα ίσχυε ακόμα και αν το έπαιρνε και ο Αλμέιδα δεν το κρύβει.

Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο οι κύκλοι των ομάδων είναι μικροί. Ειδικά τον πολύ πετυχημένων ομάδων, όπως αυτή που πέρυσι σάρωσε όλους τους τίτλους που βρήκε μπροστά της. Αγωνιστικά αλλά και πνευματικά. Και αυτό ήταν πολύ εμφανές όσο προχωρούσε η φετινή σεζόν. Εξ ου και ο σχεδιασμός του Αλμέιδα για το φετινό καλοκαίρι, ταιριάζει περισσότερο σ’ αυτόν του 2022. Εννοείται δεν πρόκειται να φτιάξει μια ομάδα από την αρχή. Ραχοκοκαλιά έχει η ΑΕΚ και μάλιστα εξαιρετικά ποιοτική.

Ούτε όμως το καλοκαίρι του 2022 έφτιαξε μια ομάδα από την αρχή ο Αλμέιδα, παρόλο που με το ξεχαρβάλωμα που παρέλαβε, θα μπορούσε και να το κάνει. Ακόμα και τότε ωστόσο, επέλεξε να πατήσει πάνω σ’ έναν κορμό, αλλά να τον «μπολιάσει» με μια οκτάδα από πολύ ποδοσφαιριστές, που εκτός από μεγάλη ποιότητα, είχαν και την δίψα, την σπίθα για την επιτυχία. Περίπου πάνω σε μια τέτοια συνταγή, σ’ ένα τέτοιο πλάνο, σκοπεύει να κινηθεί και φέτος το καλοκαίρι ο Αλμέιδα.

Είναι δεδομένο πως θα υπάρξουν ποδοσφαιριστές που θα αποχωρήσουν. Είτε γιατί το συμβόλαιο τους δεν θα ανανεωθεί, είτε διότι ενδεχομένως να παραχωρηθούν. Πέρυσι η ΑΕΚ μόνο για τον Πόνσε και τον Πινέδα, έδωσε συνολικά δέκα εκατομμύρια ευρώ και δεν έκανε ούτε μια πώληση. Δεν μπορεί να το επαναλάβει φέτος. Ωστόσο αυτοί που θα παραχωρηθούν, θα είναι και παίκτες που ο Αλμέιδα έχει αισθανθεί πως έχει κλείσει ο κύκλος τους στην ΑΕΚ. Δεν θα είναι δηλαδή πρωτίστως, επειδή θα γυαλίσει μια ελκυστική οικονομικά πρόταση.

Δεν ξέρω πόσες μεταγραφές θα γίνουν. Με τα δεδομένα που υπάρχουν αυτή την στιγμή, οι άμεσες ανάγκες, χωρίς να συζητάμε ποιοι και πόσοι θα φύγουν, είναι στις τέσσερις με πέντε. Πρακτικά θαρρώ πως θα πάει σχεδόν στις διπλάσιες. Δεν είναι ένα εύκολο εγχείρημα όλο αυτό. Υπάρχουν πολλά και τα περισσότερα όχι εύκολα, που πρέπει να γίνουν στα πιο στενά χρονικά περιθώρια, από κάθε άλλο καλοκαίρι. Η ΑΕΚ από τις 25 του Ιούλη μπαίνει σε τρεις διαδοχικές νοκ άουτ μάχες, για να φτάσει μέχρι και τους ομίλους του Κόνφερενς. Χωρίς ούτε ένα μαξιλαράκι αποκλεισμού.

Παρόλα αυτά έχει το τεράστιο πλεονέκτημα της παρουσίας του Αλμέιδα στον πάγκο. Του προπονητή που ξέρει καλά αφενός τι χρειάζεται η ομάδα που έχει στα χέρια του, αφετέρου την συνταγή για να αλλάξει εντελώς την ρότα. Το έχει ξανακάνει πριν δυο καλοκαίρια και από πολύ χειρότερη αφετηρία. Τώρα δεν υπάρχει καμένη γη. Αντιθέτως υπάρχει μια εξαιρετική μαγιά ποιοτικών ποδοσφαιριστών. Απλώς χρειάζεται για να βγει η συνταγή που δεδομένα υπάρχει, να πετύχουν και τα υλικά που θα προστεθούν, όπως έγινε το καλοκαίρι του ’22. Αν γίνει όμως, δεδομένα η ΑΕΚ θα βρει ξανά τον δρόμο για την κορυφή.