Στην εποχή που η πληροφορία είναι τόσο προσβάσιμη, που πολλές φορές χάνει και το νόημα της, ο Μέσι ξεχωρίζει με το παιχνίδι του κοντά 20 χρόνια τώρα! Τι άλλο να κάνει για να πειστούμε... σπαθιά να καταπιεί; Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης.
Zούμε στην εποχή της λεπτομερούς, λεπτομερέστερη δε γίνεται, αριθμητικής, στατιστικής καταγραφής, ανάλυσης και ανάδειξης, εν τέλει, κάθε δραστηριότητάς μας στη ζωή, στην καθημερινότητα, στο ποδόσφαιρό μας! Με απλά λόγια, μας αρέσει, μήπως μας βολεύει κιόλας, να μετράμε!
Αφήνοντας κατά μέρος τη συναισθηματική, βιωματική, ποιοτική πλευρά των πραγμάτων ασχολούμαστε αποκλειστικά, ή σχεδόν, με την ποσότητα, τη συχνότητα, το πλήθος και όχι το... πάθος! Φέρνουμε τα πράγματα στα μέτρα μας και τα αξιολογούμε... με το μέτρο, έτσι προσέφεραν μέχρι πριν από μερικά χρόνια και την πίτσα «καινοτόμα» takeaway, μάλλον εξαφανίστηκαν αν δε μου διαφεύγει κάποιο... αυτό δεν πήγε και πολύ καλά!
Πολύ καλά πήγε, αντιθέτως, το 1000ο παιχνίδι της καριέρας του τεράστιου Λιονέλ Μέσι, σας υπόσχομαι ότι αυτή θα είναι η πρώτη και τελευταία...αρίθμηση που θα διαβάσετε στο κείμενο! Με δικό του γκολ άνοιξε ο ηγέτης της «αλμπισελέστε» το δρόμο για την, έστω και δραματική στο τέλος, πρόκριση, με το δικό του γκολ άνοιξε για μια ακόμη φορά το debate περί του κορυφαίου όλων των εποχών!
Για την οικονομία της συζήτησης ας τo… βαφτίσουμε debate για τον κορυφαίο ever Αργεντινό, στα δικά μου μάτια, για να είμαι ειλικρινής, είναι ένα και το αυτό! Δεν πέρασαν παρά λίγα λεπτά από το τελευταίο σφύριγμα στο «Αχμέντ Μπιν Αλί» για να κυκλοφορήσουν τα... νούμερα της βραδιάς, ένα σωρό οι στατιστικές κατηγορίες στις οποίες ο Λίο έπιασε, θα ξεπεράσει οσονούπω, τον τεράστιο Ντιέγκο... τι σημασία έχει στ' αλήθεια!
08:42 - 04.12.2022
Αργεντινή: Τι λέει το αγαπημένο σύνθημα του Μέσι που τραγουδούσαν φίλαθλοι και παίκτες (vids)
«Τον Ντιέγκο στον Ουρανό μπορούμε να τον δούμε να εμψυχώνει τον Λιονέλ»: Τι τραγουδούσαν οι Αργεντίνοι μετά τη νίκη επί της Αυστραλίας και την πρόκριση στους «8» του Μουντιάλ.
Καμία απολύτως, απαντώ, οι αριθμοί, όσο χρήσιμοι κι αν είναι ως εργαλεία τόσο άχρηστοι και κενοί νοήματος μοιάζουν, στην ουσία, όταν μιλάμε για αυτού του επιπέδου, αυτής της ποιότητας, αυτού του ποδοσφαιρικού μεγαλείου, σε ό,τι αφορά τους δύο τους, συγκρίσεις! Τα πράγματα για μένα είναι απλά, το συμπέρασμά είναι αυτό ακριβώς στο οποίο οδηγούν όλα τα μετρήσιμα στοιχεία χωρίς, ούτε για μια στιγμή, να νιώσω πως χρειάζεται να τα επικαλεστώ!
Μεγάλωσα στην εποχή του Μαραντόνα, έκλαψα από συγκίνηση για το θρίαμβο μιας χώρας που βρίσκεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη δική μου στο Μουντιάλ του '86, έκλαψα μαζί του και το '90 στον τελευταίο του, όπως με το χειρότερο δυνατό τρόπο αποδείχθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα, χορό!
Τον θεωρούσα μέχρι και πριν από περίπου δεκαπέντε χρόνια, όταν άρχισε να μπαίνει ολοένα και πιο δυναμικά στην εξίσωση του παγκοσμίου ποδοσφαίρου ο Μέσι, τον κορυφαίο όλων των εποχών μακριά, πολύ μακριά, από τον όποιο ανταγωνισμό, έναν επαναστάτη του ποδοσφαίρου που τα έκανε όλα με το δικό του ξεχωριστό τρόπο πληρώνοντας το τίμημα αλλά και κερδίζοντας την «αθανασία»!
Φαντάζομαι θα με συγχωρήσει εκεί που βρίσκεται αλλά είναι καιρός τώρα που έχω αλλάξει γνώμη! Σε σημείο που δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς είναι δυνατόν κάποιος που ζει στην εποχή μας να μη βλέπει, να αρνείται να δει, το προφανές! Σε έναν σύγχρονο κόσμο που όλα μπαίνουν στο μικροσκόπιο, που όλα καταγράφονται, παρατηρούνται, μετριούνται, κρίνονται και επικρίνονται κάθε στιγμή, κάθε δευτερόλεπτο!
Σε ένα σύγχρονο κόσμο που κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει και ζει αλλά και, εν προκειμένω, αγωνίζεται μόνο δημοσίως, με κάθε του κίνηση, ενέργεια, ντρίμπλα, πάσα, σουτ, γκολ να εξετάζεται ενδελεχώς από δισεκατομμύρια μάτια ανά τον κόσμο, στην εποχή που η πληροφορία είναι τόσο προσβάσιμη και διαθέσιμη που πολλές φορές χάνει και το νόημα της, ο Μέσι ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ με το παιχνίδι του από όλους τους υπόλοιπους κοντά 20 χρόνια τώρα!
Το λες και τρομακτικό για τα σημερινά δεδομένα, το πιο εύκολο δίκην επιχειρήματος θα ήταν να αραδιάσω αριθμούς, key passes, ασίστ, γκολ, τίτλους, μια βόλτα στο...εκεί έξω του internet είναι αρκετή για να τους εντοπίσετε! Σκεφτείτε μόνο αυτό, τον Ντιέγκο τον θυμόμαστε, και πολύ καλά κάνουμε, για τα Μουντιάλ του Μεξικού και της Ιταλίας και για τα δύο πρωταθλήματα με τη Νάπολι, τον Μέσι, με εξαίρεση την προηγούμενη σεζόν με την Παρί, δεν τον έχουμε «ξεχάσει» ούτε λεπτό από το 2004, όταν και τον πρωτογνωρίσαμε, μέχρι και σήμερα!
Τι άλλο να κάνει αλήθεια για να πειστούμε... σπαθιά να καταπιεί;