Ο Ολυμπιακός βρήκε την ηρεμία του, αλλά έχει μεγάλη ανηφόρα…

Ο Διονύσης Βερβελές αναλύει στο blog του στο Sportal το ματς με τον Παναθηναϊκό και τη δύσκολη συνέχεια…

Σφύριξε ο Ζίμπερτ, διακοπή πρωταθλήματος τώρα… Φτάσαμε 7 Οκτώβρη και ο Ολυμπιακός, μετρώντας τρία ματς με απώλειες σε επτά αγωνιστικές, δεν έχει πάθει καμιά τεράστια ζημιά. Κάθε άλλο. Πριν λίγο καιρό μάλιστα, είχαμε και διάφορα σενάρια. Η πίεση που υπήρχε γύρω από Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, ήταν μεγάλη και αρκετοί εκτιμούσαν πως ήταν κι ένα ματς Αλόνσο εναντίον Μεντιλίμπαρ.

Ο Βάσκος τη θέση του δεν την έπαιζε χθες. Ο Ολυμπιακός δοκιμάστηκε πολύ σε λίγες ημέρες, με τρία ανεπιτυχή αποτελέσματα. Είχε έρθει 0-0 στο πρωτάθλημα με τον Παναιτωλικό στο Καραϊσκάκη, είχε ηττηθεί 2-1 από τον Άρη στη Θεσσαλονίκη και γνώρισε την ήττα και από τη Λιόν στη Γαλλία, στην πρεμιέρα του στο Europa League. Χρειαζόταν αποτελέσματα για να ανακάμψει. Ήρθε έτσι η νίκη επί του Ατρομήτου, για να ακολουθήσει το επιβλητικό 3-0 επί της Μπράγκα. Και χθες, είχαμε το 0-0 με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ.

Πλάκα-πλάκα, η… ταλαιπωρημένη -κατά ορισμένους- άμυνα του Ολυμπιακού, έκλεισε τρία δυνατά ματς χωρίς να παραβιαστεί η εστία του Τζολάκη. Αυτό για εμένα, αποτελεί μια βελτίωση κι εκτός των επεμβάσεων του Τζολάκη, μεγάλο ρόλο παίζει το δίδυμο Κάρμο-Ρέτσου. Συνεργάζονται καλά, μπορούν να βγουν ψηλά, να πάνε πρώτοι στην μπάλα.

Η προσέγγιση του Μεντιλίμπαρ, ήταν να πάει με τους δέκα που «πάτησαν» την Μπράγκα. Μόνο που του έλειπε το πιο καλό «εργαλείο», σε αυτή την πίεση που θέλει να βγάζει μπροστά. Ο Τσικίνιο ήταν εκτός λόγω τραυματισμού και ο Βάσκος, εμπιστεύθηκε τον Ολιβέιρα. Είχε γίνει και το ανάλογο φροντιστήριο στον Πορτογάλο, ο οποίος, όμως, ήταν κατώτερος των περιστάσεων. Όχι μόνο δεν κατάφερε να βγάλει πίεση, είχε κακές εκτελέσεις και στις στημένες φάσεις. Λογικότατα έτσι έγινε αλλαγή.

Σε αυτό το πρώτο ημίχρονο, ο Παναθηναϊκός έδειξε να πατάει καλύτερα, αλλά τη μεγάλη του στιγμή την πήρε στις καθυστερήσεις, από ένα «φθηνό» φάουλ του Ζέλσον Μαρτίνς. Ο Ροντινέι δεν βοηθούσε τον Κοστίνια, η ομάδα δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει εύκολα την μπάλα, ωστόσο θα μπορούσε να προηγηθεί αν στο 35’ ο Ίνγκασον δεν σταματούσε το πλασέ του Ελ Κααμπί, πριν η μπάλα καταλήξει στα δίχτυα. Φάση που έγινε λάθος από τον Λοντίγκιν, από πίεση ψηλά. Δεν είχε, όμως, καμία σχέση η πίεση αυτή, με αυτό που είδαμε κόντρα στην Μπράγκα.

Η είσοδος του Μπάμπη Κωστούλα στο γήπεδο, άλλαξε τα δεδομένα. Ο «μικρός» έδωσε πολλή ενέργεια στον Ολυμπιακό. Δεν έδειξε «ψαρωμένος», κάθε άλλο, ήταν αποφασισμένος να αρπάξει την ευκαιρία του. Θα μπορούσε και να έχει σκοράρει, αλλά τον πρόλαβε ο Γεντβάι (ο ρέφερι έδωσε άουτ ωστόσο). Έτρεξε πολύ, «ταλαιπώρησε» τον Παναθηναϊκό που ξαναπήρε έλεγχο, όταν μπήκε ο Ντάνι Γκαρθία, με αποτέλεσμα να πάει πιο μπροστά ο Μουζακίτης και στα άκρα ο Κωστούλας. Δεν βγήκαν αυτές οι κινήσεις (μαζί και η αλλαγή του Βέλντε).

Ο Ολυμπιακός ωστόσο, απείλησε περισσότερο στο δεύτερο μέρος και θα μπορούσε να πάρει το ματς, αν στις καθυστερήσεις ο Λοντίγκιν δεν σταματούσε τον Μασούρα. Δεν ήταν εύκολο να μπει αυτό το γκολ ωστόσο. Ο Έλληνας επιθετικός, δεν είχε μέτρα. Ο Λοντίγκιν έκλεισε καλά την εστία του, δεν υπήρχαν περιθώρια για… τέλειο πλασέ. Δεν έγινε το 0-1, αλλά ο Ολυμπιακός πηγαίνει στη διακοπή ήρεμος. Αρκετά ήρεμος. Κατάφερε να… επιστρέψει από ένα βαρύ κλίμα που είχε διαμορφωθεί, με πολλή γκρίνια.

Δεν… μαγεύει, αλλά έκανε ήδη μια σπουδαία νίκη στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, προλαβαίνει να μαζέψει την κατάσταση. Αν δεν κερδίσει ο ΠΑΟΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια για παράδειγμα, θα είναι πρώτος (έστω και με συγκάτοικο) στην κορυφή, αρκεί νωρίτερα, το μεσημέρι της 20ής Οκτώβρη να έχει επικρατήσει του Λεβαδειακού

Το θέμα είναι πάντως, πως σε αυτό τον αγώνα, επέστρεψαν και τα πολλά γεμίσματα και ένα «μπλόκο» στο κομμάτι της δημιουργίας. Ο Γουίλιαν παρακολουθούσε το ματς χωρίς να μπορεί να βοηθήσει, παίκτες που είναι έμπειροι, όπως ο Ολιβέιρα και ο Βέλντε, δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν. Ο Ολυμπιακός «καίγεται» να εισπράξει από τις μεταγραφές του, αλλά εγώ αυτό που βλέπω είναι πως καλά στοιχεία έδειξε δεξιά ο Κοστίνια και ότι ο μόνος που μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα εκεί, είναι ο Τούρκος, ο Γιαζιτζί. Μετά τη διακοπή, θα πρέπει να πάρει χρόνο, να κρατήσει μπάλα, να «κουβαλήσει» αυτό το σκηνικό. Τον έχει ανάγκη η ομάδα, έστω και για ένα ποιοτικό μισάωρο στην αρχή.

Δεν έγινε και καμιά τρελή ζημιά χθες λοιπόν, οι διεθνείς θα φύγουν, ο Μεντιλίμπαρ θα περιμένει κάποιους παίκτες του, αλλά μετά τη διακοπή, θα τελειώσουν και τα… ψέματα. Αν δεν μπορούν ορισμένοι να προσφέρουν, ο κόσμος μετά τον Μουζακίτη και τον Κωστούλα, θα ζητάει και τον Παπακανέλλο και τον Μπακούλα. Παιδιά που δείχνουν να το λέει η καρδιά τους, στα 17 τους χρόνια. Ε, για να βάζει τον Μουζακίτη ο Μεντιλίμπαρ και να αφήνει στον πάγκο τον Ντάνι Γκαρθία που ήταν επιλογή του και τον Στάμενιτς, κάτι σημαίνει… Και θα πρέπει να την… ακούσουν αυτοί που πίστευαν πως θα πάρουν τη φανέλα σπίτι χωρίς να δικαιολογούν την παρουσία τους.

Κατά τα άλλα, κωμικό να ζητούν πέναλτι και ας πουν κι ένα ευχαριστώ στον Ζίμπερτ που στον πειθαρχικό τομέα έπαιξε έδρα με τα… μπούνια. Ούτε κίτρινη δεν πήρε ο Τσέριν, που να θυμίσω δεν είχε αποβληθεί και με τον Λεβαδειακό για πάτημα. Ο Μπακασέτας ακόμη… ψέλνει τον βοηθό χωρίς παρατήρηση, ο Μλαντένοβιτς κάλλιστα θα μπορούσε να δει δεύτερη κίτρινη στο φάουλ στον Κωστούλα στο τέλος, εκπτώσεις είχε και ο Πελίστρι. Αντιθέτως, ένα φάουλ… κάρτα οι «ερυθρόλευκοι». Τώρα ότι τον «αδειάζουν» από το ίδιο του το κανάλι τον Αλαφούζο, δεν με εκπλήσσει.

Στα… δικά μας, ο Ολυμπιακός αγωνιστικά έχει μεγάλο δρόμο μπροστά του. Γιατί αποτελέσματα μπορεί να βρει, αλλά θα πρέπει να ρολάρει και να έχει μια ταυτότητα σε ματς που θα έχει την μπάλα. Στις… κόντρες, στο να κλέψει την μπάλα ψηλά, δεν τον φοβάμαι. Όταν, όμως, έχει την μπάλα, χρειάζεται… άλλες κινήσεις, άλλη διάσταση στο παιχνίδι του. Γι’ αυτό και ανέφερα τον Γιαζιτζί. Εκτίμησή μου πάντως, είναι πως όλοι τα έχουν τα θέματά τους. Δεν βλέπω ούτε τον ΠΑΟΚ καλά, ούτε την ΑΕΚ. Και πολύ περισσότερο τον Παναθηναϊκό. Το ζήτημα, όμως, για τον Ολυμπιακό, είναι να βγει μπροστά και να κατακτήσει το πρωτάθλημα…