){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
_page-0001.jpg){kind=small}
){kind=small}
EuroLeague
)
Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει για τη νέα παράμετρο που θα πρέπει να ικανοποιήσει το Τριφύλλι, στο φινάλε της σεζόν, προς όλους του απαιτητικούς του αθλήματος. Να παίζει καλό και ποιοτικό ποδόσφαιρο, λες και αυτό γίνεται ποτέ να διορθωθεί Απρίλιο μήνα…
Μόνο «συγνώμη» δεν τον έβαλαν να ζητήσει για τη νίκη επί της ΑΕΚ με 3-1. Ορισμένα πράγματα είναι απίστευτα πραγματικά και δεν συνταιριάζουν με τη λογική. Ουδείς είπε ότι ο Παναθηναϊκός υπήρξε αγωνιστικά ανώτερος. Ουδείς πανηγύρισε τη νίκη, λες και αυτή ήρθε σε τελικό Champions League. Παρά το γεγονός ότι το σκορ είναι ευρύ, για βαθμολογικό ντέρμπι, ουδείς, εντός, εκτός και επί τα αυτά του οργανισμού, το τοποθέτησε σε θέση υψηλότερη από την πραγματική του.
Προφανείς οι αμυντικές αδυναμίες του Τριφυλλιού, σαφώς και η Ένωση θα μπορούσε να βρει ένα γκολ ακόμα, έστω και αν δεν δημιούργησε στιγμές σε open play παρά μόνο από στατικές φάσεις. Εδώ μπαίνει, όμως, μία παράμετρος ακόμα, η οποία αναφέρθηκε και στο προηγούμενο σημείωμα. Όταν ο Παναθηναϊκός χάνει, γκελάρει, ή δεν επιτυγχάνει στόχους, κράξιμο, απαξίωση, Αλαφούζος κτλ. Όταν ο Παναθηναϊκός νικάει είναι πολύ άδικο να συμβαίνει το ίδιο. Και σίγουρα όχι αυθόρμητο…
Ο Παναθηναϊκός, Απρίλιο μήνα, δεν απευθύνεται σε λάτρεις τους ποδοσφαίρου, που θέλουν να δουν τόταλ φούτμπολ… Δεν γίνεται ο τσακισμένος ψυχολογικά Παναθηναϊκός να βγάλει τον καλύτερό του εαυτό, έχοντας μείνει εκτός των δύο εγχώριων τίτλων και δίχως να έχει προχωρήσει στην Ευρώπη έως εκεί που μπορούσε. Δεν γίνεται ο Παναθηναϊκός, που δέχτηκε τέσσερα γκολ στο Φάληρο από τον Ολυμπιακό, να κατέβει απέναντι στην ΑΕΚ και να «κεντάει» στο χορτάρι. Δεν γίνεται αυτός ο Παναθηναϊκός, που άρχισε ένα πλάνο το καλοκαίρι, το άφησε ξανά στη μέση και, πλέον, συνεχίζει με κάτι διαφορετικό.
Και θα ήταν πιο «εύπεπτη» αυτή η κριτική, αν κάπου μέσα σε όλο αυτό το κράξιμο χωρούσε και η απορία «αν ήταν καλός, πόσα θα έβαζε στην ΑΕΚ;». Η πώληση γκρίνιας, μιζέριας και εσωστρέφειας έχει… παλάτια στον Παναθηναϊκό, όμως, πλέον, όλο αυτό κούρασε. Και κούρασε, διότι αυθορμητισμό, όπως αναφέρθηκε λίγο παραπάνω, δεν μπορεί να διακρίνει ακόμα και ο πιο καλόπιστος. Όπως τα έκανε μούσκεμα, ο Παναθηναϊκός καλείται να έρθει δεύτερος (ή τρίτος), ή, τέλος πάντων, να μην έρθει τέταρτος, ώστε να μην υποθηκεύσει την επόμενη χρονιά του αγωνιστικά και οικονομικά.
Για να δημιουργήσει τις βέλτιστες συνθήκες δημιουργίας του ρόστερ της νέας σεζόν, όπου θα χρειαστούν παρεμβάσεις και τομές για να είναι ποιοτικότερο και πιο μπαρουτοκαπνισμένο στον πρωταθλητισμό. Το ματς με τον ΠΑΟΚ, στο ΟΑΚΑ, μπορεί να δώσει ένα ισχυρό αβαντάζ για την αποφυγή της τέταρτης θέσης, εφόσον είναι νικηφόρο. Ως εκεί, όμως, και η μπάλα πρέπει να μένει χαμηλά. Ακολουθούν δύο συνεχόμενα εκτός έδρας παιχνίδια, στα playoffs, σε Τούμπα και Νέα Φιλαδέλφεια. Με τη στατιστική των Πράσινων εκτός έδρας, το 2025, μοιάζει… βουνό να έρθει, έστω, μία νίκη.
Τη στιγμή, μάλιστα, που δεν κρατούν την τύχη τους στα χέρια τους, εκτός και αν φτάσουν στο, όχι και τόσο ρεαλιστικό, «τέσσερα στα τέσσερα». Άρα, θα χρειαστεί συνδυασμός αποτελεσμάτων, για να υλοποιηθεί ο minimum στόχος της δεύτερης θέσης. Δυστυχώς, εντελώς κυνικά, έτσι είναι τα πράγματα. Και στα συμφραζόμενα, μπορεί να προστεθεί κάτι άλλο. Θα είναι τεράστιο λάθος αν η απόφαση για ριζικές αλλαγές, όπως στη θέση του προπονητή, ληφθεί με γνώμονα αν ο Παναθηναϊκός τερματίσει δεύτερος, τρίτος ή τέταρτος. Αυτός είναι και ο μεγάλος κίνδυνος πραγματικής υποθήκης στην επόμενη ποδοσφαιρική χρονιά.
){kind=small}
Παναθηναϊκός ){kind=small}
Stoiximan Super League )
)
)
)
)
)
)
)