Ο Παναθηναϊκός κοντά στον κόσμο: Κανόνας και όχι εξαίρεση

Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει για την προσπάθεια του Τριφυλλιού να φέρει τους φιλάθλους στο γήπεδο, δίπλα στην ομάδα, γεμίζοντας το ΟΑΚΑ στα ανταγωνιστικά παιχνίδια. Απόφαση που πρέπει να στηρίζεται στη στρατηγική και όχι στην ανάγκη...

Μία σωστή απόφαση, ειδικά στο διοικητικό πλαίσιο οποιουδήποτε οργανισμού, κρίνεται από τους λόγους για τους οποίους λαμβάνεται, τις επικρατούσες συνθήκες και το αποτέλεσμά της. Πιο συγκεκριμένα... Η ΠΑΕ Παναθηναϊκός αποφάσισε να δώσει συμπληρωματικά κίνητρα στους φιλάθλους της για να γεμίσουν το ΟΑΚΑ στους αγώνες με τη Λανς, τον Ολυμπιακό και την Τσέλσι.

Στην πρώτη περίπτωση κάλυψε τη μετακίνηση των φιλάθλων της επαρχίας. Στη δεύτερη έπραξε το ίδιο, προχωρώντας ένα βήμα πιο μπροστά. Εκμεταλλεύτηκε τη δεδομένη εμπορικότητα του ευρωπαϊκού αγώνα, που έρχεται, με την Τσέλσι. Επιβράβευσε το loyalty των φιλάθλων που αγόρασαν εισιτήριο στο ντέρμπι, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να δουν, δίχως αγορά νέου εισιτηρίου, τη ματσάρα με τους Λονδρέζους στο ΟΑΚΑ.

Οι κινήσεις αυτές έγιναν αντικείμενο χλευασμού από μερίδα κόσμου του Τριφυλλιού, αλλά και αντιπάλων... Αυτό, από μόνο του, θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο προβληματισμού για ευνόητους λόγους. Για να μην κρυβόμαστε, από τις ακριβές τιμές εισιτηρίων τα προηγούμενα χρόνια στη Λεωφόρο, η μετάβαση στις προσφορές προς τον κόσμο για να πάει στο γήπεδο καλύπτονται από μία σημαντική απόσταση. Σε στρατηγικό επίπεδο.

Προφανώς, η απογοήτευση των φιλάθλων από την απουσία της ομάδας από τα Πρωταθλήματα, η διστακτικότητα για τις προθέσεις της διοίκησης, η οποία από πολλούς κρίνεται ως επιεικώς αμφιλεγόμενη, έχουν δημιουργήσει συνθήκες... απομάκρυνσης του κόσμου από τον οργανισμό. Οι κινήσεις αυτές αποτέλεσαν τρόπους αποσυμφόρησης της κατάστασης. Με συνέπεια το ΟΑΚΑ, απέναντι στη Λανς, να είναι γεμάτο και να βοηθά τον Παναθηναϊκό να εξασφαλίσει την πρόκριση στη League Phase του Conference League.

Επίσης, το ΟΑΚΑ απέναντι στον Ολυμπιακό «χτύπησε» ρεκόρ πρόσφατης προσέλευσης κόσμου σε αγώνα ελληνικού Πρωταθλήματος. Με την ατμόσφαιρα στο γήπεδο να είναι καλή, βοηθητική για την ομάδα και λιγότερο τοξική. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί και με την Τσέλσι, που το γήπεδο πάλι θα γεμίσει. Λόγω και της εμπορικότητας του αντιπάλου, αλλά, κυρίως, λόγω των δράσεων της ΠΑΕ Παναθηναϊκός.

Το μέλλον θα αποδείξει τα κίνητρα της στρατηγικής

Πέραν των εσωτερικών ζητημάτων, τα οποία αντιμετωπίζει ο σύλλογος, η αποδοχή των κινήσεων της ΠΑΕ Παναθηναϊκός να γεμίσει το γήπεδο δείχνει ένα διαφορετικό μοτίβο συμπεριφοράς φιλάθλων. Εκτός των απογοητευμένων, των διστακτικών, όσων, τέλος πάντων, θεωρούν ότι... άσπρη ημέρα το Τριφύλλι δεν θα δει με τα τώρα δεδομένα, υπάρχει και ο κόσμος που επιχειρεί στο μυαλό του να αφήσει τα παραπάνω στην άκρη. Που... διψάει περισσότερο για να δει τον Παναθηναϊκό από κοντά, να τον βοηθήσει, απλώς δεν έχει τα απαραίτητα μέσα. Είτε πρακτικής φύσεως, διότι μένει μακριά από την Αθήνα, είτε οικονομικής. Πολύ λογικό το δεύτερο, στις εποχές μεγάλης ακρίβειας, των πάντων, που διανύουμε.

Εδώ προκύπτει μία ευκαιρία για το ποδοσφαιρικό τμήμα. Συνεχίζοντας αυτές τις δράσεις και ξεπερνώντας την κάθε μορφή αντίδρασης, εντός και εκτός, έχει τη δυνατότητα να «χτίσει» ένα νέο κοινό. Να μετατοπίσει το ενδιαφέρον στην μπάλα προς αυτούς, οι οποίοι, έως τώρα, δεν είχαν τη δυνατότητα, για τους προαναφερθέντες λόγους, να προμηθευτούν εισιτήριο και να βρεθούν στο ΟΑΚΑ. Με τα παιδιά τους, τους/τις συζύγους, τους γονείς, την οικογένεια, τους φίλους τους.

Όταν με ένα αντίτιμο δέκα ευρώ, για παράδειγμα, υπάρχει η δυνατότητα παρακολούθησης δια ζώσης elite ποδοσφαιρικών αγώνων, δεν προκύπτει κάτι... κακό ή κάποια... ντροπή ή... ζητιανιά για τη στήριξη των φιλάθλων.

Το ζήτημα, φυσικά, είναι άλλο. Να συνεχιστεί αυτή η στρατηγική, με τον Παναθηναϊκό να αφουγκράζεται τα οικονομικά δεδομένα της εποχής, και όταν η αγορά εισιτηρίων για όλους τους αγώνες θα είναι πιο αυθόρμητη από τον κόσμο και δεν θα χρειάζονται κίνητρα. Να αποτελέσει μόνιμη τιμολογιακή πολιτική, κανόνας και όχι εξαίρεση.

Έχουμε δει και άλλες φορές, στο παρελθόν, ορισμένες τακτικές προσεγγίσεις να γίνονται από ανάγκη και όχι από φιλοσοφία. Όπως η στροφή στο ελληνικό στοιχείο, το 2018, με τον Γιώργο Δώνη στον πάγκο. Έγινε αναγκαστικά, λόγω του οικονομικού «κραχ» από τη διοίκηση του Γιάννη Αλαφούζου, και όχι από ξαφνική... αγάπη στο ελληνικό στοιχείο. Για αυτό και, εκ των υστέρων, το πλάνο ελληνοποίησης απέτυχε, με την... αρωγή και των επόμενων προπονητών.

Αν πιστεύει, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός ότι μπορεί να «χτίσει» ένα νέο κοινό φιλάθλων, που θα μπορεί να βλέπει τα παιχνίδια της ποδοσφαιρικής ομάδας δίχως να επηρεάζεται ο μηνιαίος προϋπολογισμός, τότε καλώς πράττει και δίνει αυτά τα έξτρα κίνητρα τώρα. Αν η παρούσα τακτική εξανεμιστεί όταν, νομοτελειακά, θα έρθουν οι επιτυχίες, τότε θα έχουν δικαιωθεί όσοι τώρα αμφισβητούν τα κίνητρα της ΠΑΕ και χλευάζουν τις παραπάνω δράσεις.