Ο Παναθηναϊκός προσπαθεί να μπει ξανά στα «σαλόνια»

Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει την αγωνιστική βελτίωση του Παναθηναϊκού με τον Ρουί Βιτόρια στον πάγκο, τον δύσκολο δρόμο που έχει να διανύσει το Τριφύλλι στην Ευρώπη και τον σεβασμό που επιβάλλεται να αρχίσει να του δείχνει ξανά η UEFA.

Στα δύο τελευταία ματς με τον Πορτογάλο κόουτς, ο Παναθηναϊκός δημιούργησε σαράντα τελικές. Σε Αγρίνιο με τον Παναιτωλικό και ΟΑΚΑ με την Ελσίνκι. Έβαλε δύο γκολ και ένα αυτογκόλ, αφήνοντας, όμως, ελπίδες υλοποίησης για αυτό που είπε ο Ρουί Βιτόρια στη συνέντευξη Τύπου. «Από τη στιγμή που δημιουργούμε ευκαιρίες, τα γκολ κάποια στιγμή θα έρθουν». Πιθανώς, η στιγμή αυτή να προκύψει όταν ο Φώτης Ιωαννίδης θα βρεθεί στο 100% της ετοιμότητάς του και θα αποκτήσει ρυθμό.

Πιθανώς, η στιγμή αυτή να προκύψει όταν τον Ιανουάριο θα έρθει ένας επιθετικός, ο οποίος θα ικανοποιήσει την ανάγκη του Παναθηναϊκού να παράγει σκορ. Όταν ένα παιχνίδι για 5-0 έρχεται 1-0 με αυτογκόλ, τότε, σαφώς, και υπάρχει πρόβλημα. Ναι μεν η βελτίωση στους πέντε αγώνες με τον νέο προπονητη – σε όλους οι Πράσινοι προηγήθηκαν και νίκησαν τους τέσσερις με ένα γκολ διαφορά – κρίνεται οφθαλμοφανής, αλλά θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου να μην είναι αρκετή. Ο Ρουί Βιτόρια άνοιξε λίγο παραπάνω το rotation, από όσο αναμενόταν, με τη χρησιμοποίηση των Λοντίγκιν και Μαξίμοβιτς κυρίως.

Κίνηση επιβεβλημένη για να βγει το απαιτητικό πρόγραμμα έως την εορταστική διακοπή, η οποία θα διατηρήσει ζωηράδα και συναγωνισμό στο γκρουπ. Πάντα θα υπάρχουν απογοητευμένοι παίκτες, όταν δεν έχουν ενεργό ρόλο, επομένως η ισορροπία του συνόλου δεν πρέπει να διαταραχθεί. Ο Φακούντο Πελίστρι, αγωνιζόμενος στη φυσική του θέση, ήταν ο κορυφαίος του αγώνα. Μπορεί να νικήθηκε τρεις φορές από τον αντίπαλο γκολκίπερ Νόιχαους και να μην χρίστηκε σκόρερ. Ωστόσο, αποτέλεσε μία από τις πιο επιδραστικές μονάδες των Πράσινων απέναντι στους Φινλανδούς.

Στα ευχάριστα μαντάτα ήταν η καλή εμφάνιση του Μπαρτ Σένκεφελντ. Όχι επειδή σώζει στο πρώτο ημίχρονο μία αντεπίθεση των Φινλανδών, αλλά για τη γενικότερη, σταθερή, παρουσία του. Από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός έχει αποφασίσει να πορευτεί με τους υπάρχοντες στόπερ, συν τον Πάλμερ - Μπράουν, ενδεχομένως και τον Φικάι (ήταν στον πάγκο με την HJK) σε μελλοντικό χρόνο, είναι σημαντικό ο Ολλανδός σε τέτοια παιχνίδια να παρουσιάζεται επαρκής.

Θέλει πολλή δουλειά στην Ευρώπη, να απαιτήσει σεβασμό από την UEFA

Με το «τρίποντο» αυτό ο Παναθηναϊκός έφτασε τους τέσσερις βαθμούς σε ισάριθμους αγώνες και θέλει δύο νίκες, με Νιου Σεντς εκτός και Ντινάμο Μινσκ εντός, για να βρεθεί σίγουρα στα νοκ άουτ του Conference League. Κυρίως, όμως, για να ανεβάσει το δικό του ευρωπαϊκό status. Βαθμοί στην Ευρώπη και πορεία σε επόμενες φάσεις, φέτος και κάθε χρόνο, σημαίνουν μείωση των πιθανοτήτων να προκύψει το προσεχές καλοκαίρι κάποιος νέος Άγιαξ ή κάποια νέα Λανς στα προκριματικά.

Η Ευρώπη, μετά την εξαφάνιση των Πράσινων από τις διοργανώσεις της UEFA στο τέλος της προηγούμενης δεκαετίας, χρειάζεται σταθερότητα, συνέχεια και συνέπεια. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να μπουν ξανά στον ίσιο δρόμο. Οι δυσκολίες φάνηκαν ήδη στο ζευγάρωμα με τη Σλάβια Πράγας. Σε βραδιές σκληρές όπως με τη Μακάμπι Χάιφα. Ακόμα και φέτος στην ατυχία των πέναλτι με τον Άγιαξ στο Άμστερνταμ.

Όπως φαίνεται και από τις διαθέσεις της UEFA, μοιάζει, πλέον, σε κάθε χώρα να έχει μία αγαπημένη ομάδα... Και στην Ελλάδα, αυτή δεν είναι ο Παναθηναϊκός. Το χέρι του Κουσάνοφ, στο ματς με τη Λανς στη Γαλλία, μετά το σουτ του Πελίστρι. Όχι πέναλτι. Ο διαιτητής Μπόγκαρ το έδωσε, ο VAR όχι. Στην Μπάνια Λούκα, το γκολ της Μπόρατς αρχίζει από ανύπαρκτο φάουλ. Καθυστερήσεις, επίσης, στη Βοσνία/Ερζεγοβίνη δεν παίχτηκαν ποτέ. Στη Σουηδία η Τζουργκάρντεν σκόραρε σε φάση που άρχισε από φάουλ, το οποίο δεν δόθηκε στον Ιωαννίδη. Στις καθυστερήσεις ο Στολ μάτωσε τον Μλαντένοβιτς, εμπρός στους διαιτητές. Τίποτα.

Με την Ελσίνκι ο Τσέριν σκοράρει, η μπάλα έχει περάσει ένα μέτρο μέσα πριν τη διώξει ο Λίονς – Φόστερ. Τίποτα. Θα μπορούσαν ως μεμονωμένες φάσεις, να μην λένε κάτι. Συμβαίνει. Κακοί διαιτητές υπάρχουν παντού, έστω και αν με τον VAR φαίνονται, σχεδόν, τα πάντα. Όταν, όμως, μία κατάσταση με τίτλο «έλλειψη σεβασμού στον Παναθηναϊκό» διαιωνίζεται σε κρίσιμα παιχνίδια, τότε χρειάζεται παρέμβαση και άμεσα. Οι περισσότερες από τις παραπάνω φάσεις δεν φτάνουν να χαρακτηριστούν ως κραυγαλέες. Όμως, για παράδειγμα, στο σουτ του Τσέριν, η επανάληψη δείχνει πως η μπάλα πέρασε τη γραμμή της εστίας. Τώρα τι είδαν ή τι ήθελα να δουν στον VAR είναι άλλο καπέλο...