Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει για τον Παναθηναϊκό, μία ομάδα υποχρεωμένη από τις συνθήκες να παίζει τελικούς από το καλοκαίρι σε Ελλάδα και Ευρώπη. Η τακτική του Αλόνσο, τα λάθη, οι βελτιώσεις, η διαιτησία και η ρεβάνς με τη Λανς.

Όταν ανέλαβε ο Ντιέγκο Αλόνσο, στις προγραμματικές του δηλώσεις, έγινε αντιληπτό ότι με το ρόστερ που υπήρχε θα έβγαινε η θερινή προκριματική διαδικασία στην Ευρώπη, συν ορισμένες προσθήκες που θα έμπαιναν σταδιακά στην εξίσωση. Δεδομένο ρίσκο για τον Ουρουγουανό προπονητή και τη διοίκηση, μια και το σύνολο του υλικού είχε κριθεί, στα καλά και στα κακά του, εδώ και μία τριετία.

Ήταν προφανές από τα πρώτα φιλικά και επίσημα ότι αυτό που έχει στο μυαλό του ο Αλόνσο δεν είναι απολύτως συμβατό με την πραγματικότητα. Την πραγματικότητα του ρόστερ. Όπως, επίσης, και το συμπέρασμα πως όταν το δυναμικό θα είχε σχηματοποιηθεί (μετά το φινάλε της μεταγραφικής περιόδου, όπως ο ίδιος δήλωσε) η Ευρώπη θα είχε κριθεί. Έτσι ή αλλιώς, θα γνωρίζουμε την ερχόμενη Πέμπτη.

Από την άλλη, η ευρωπαϊκή απουσία του Παναθηναϊκού, μετά το οικονομικό κραχ του 2018 που έφερε την απομόνωση (με ευθύνη της διοίκησης) και η ατυχία στις κληρώσεις (αποδεκτή παράμετρος) τού έφερε εμπρός για τρίτη συνεχόμενη χρονιά (Σλάβια Πράγας, Μαρσέιγ, Μπράγκα) κανονικές ομάδες (Μπότεφ Πλόβντιβ) και αντιπάλους που θα ήταν λογικό να τους βρει σε League Stage (Άγιαξ, Λανς). Και όμως, κάτω από αυτή τη δύσκολη συνθήκη), ο Παναθηναϊκός μπαίνει σε League Stage (στο Conference League) αν επιστρέψει από ένα οριακό 2-1 εις βάρος του στη Γαλλία. Γίνεται...

Οι κακές εκκινήσεις και η βελτίωση στη διαχείριση

Κοινός παρανομαστής των τριών ανταγωνιστικών παιχνιδιών με Άγιαξ και Λανς, ότι ο Παναθηναϊκός μπήκε μουδιασμένος, αναποτελεσματικός και με δομικά προβλήματα στο παιχνίδι του. Το 0-1 από τους Ολλανδούς στο ΟΑΚΑ κρίθηκε έως το 30'. Στο Άμστερνταμ πιέστηκε, τα έβγαλε πέρα και κυνήγησε μία πρόκριση που χάθηκε σε διαδικασία 34 πέναλτι. Στη Γαλλία δέχτηκε δύο γκολ από αμυντικά λάθη (κυρίως στη μετάβαση προς τα μετόπισθεν) μέσα σε μισή ώρα. Σε όλα έβγαλε αντίδραση, με τον προπονητή να παρεμβαίνει από τον πάγκο με σχετική επιτυχία.

Τα αντανακλαστικά, έστω και αν στο 2-1 από τη Λανς υποτιμήθηκε ο παράγοντας αυτός λόγω του 10 vs 11 υπέρ του από το 20', δείχνουν ότι ο προπονητής εργάζεται να διορθώσει τις κακοτεχνίες. Ότι ο χαρακτήρας του Τριφυλλιού παραμένει ισχυρός στην Ευρώπη και πως η ατομική ποιότητα υπάρχει. Το γκολ του Φώτη Ιωαννίδη, για παράδειγμα, αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα για τις δυνατότητες του Έλληνα φορ. Που ξέχωρα από τη συζήτηση, η οποία γίνεται γύρω από το όνομά του μεταγραφικά, δικαιώνει και τη στάση της διοίκησης να προσβλέπει να χτίσει μία νέα ομάδα με αυτόν σημείο αναφοράς.

Επί μέρους μπορούν να βρεθούν αδύναμοι κρίκοι, όμως το ζητούμενο είναι αυτό; Ότι ο Μλαντένοβιτς έκανε κατάχρηση της σέντρας στη Λανς είναι οφθαλμοφανές. Ότι ο Τζούριτσιτς δεν έχει την ταχύτητα και άλλα τεχνικά χαρακτηριστικά να προσφέρει ως αριστερός εξτρέμ ομοίως. Ότι αντι - Μπερνάρ δεν ήρθε ακόμα ή αν θεωρείται τέτοιος ο Πελίστρι, μόλις στις 22/8 έκανε την πρώτη του, ολιγόλεπτη, εμφάνιση αποτελεί πραγματικότητα. Αποτελούν μάλλον (πληθυντικός δηλαδή), διότι ο μεταγραφικός σχεδιασμός, στη συνέχεια, θα δείξει ποια εκδοχή ισχύει.

Δεν συζητιέται ότι γίνεται, φέτος, μία μεγάλη επένδυση, μία προσπάθεια να ικανοποιηθεί ο προπονητής σε αυτά που θέλει να βελτιώσει στο Τριφύλλι σε επίπεδο δυναμικού. Το ιδιαίτερο είναι ότι η πρόκριση ή ο αποκλεισμός από τη Λανς θα καθορίσουν πολλά στην οικονομία και εξέλιξη της σεζόν. Ως απόσταγμα ότι ο Παναθηναϊκός, με όσα αναφέρθηκαν, απέχει από τη League Stage του Conference μία ανατροπή ενός 2-1, στη Γαλλία, από τη Λανς δίνει την ελπίδα ότι το καλό σενάριο έχει πιθανότητες επιβεβαίωσης.

Είναι κουραστικό να αναλωθούμε σε άλλες ατέρμονες συζητήσεις που έχουν γίνει ξανά. Ενδεικτικά, ότι το build up από το αμυντικό τρίτο δεν μπορεί να γίνει με τον Μάγκνουσον απόντα. Ότι οι Πράσινοι χρειάζονται αριστερό στόπερ, που δεν είναι ο Γεντβάι. Ότι στη μεσαία γραμμή απαιτείται ταχύτητα και δύναμη, που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν στο απόλυτο. Ότι πίσω από τον Ιωαννίδη χρειάζεται φορ και όχι ο Σπόραρ, ο οποίος, αργά ή γρήγορα, θα αποτελέσει παρελθόν. Ότι ο Βαγιαννίδης επιβάλλεται να παραμείνει.

Μία μόνο διαπίστωση για το φινάλε... Εξωαγωνιστική. Στο 9', στο Άμστερνταμ, ο Χάτο βρίσκει μπάλα με το ένα πόδι και με το άλλο τον Ιωαννίδη στη φτέρνα. Δεν δόθηκε πέναλτι. Στο 86', στη Λανς, ο Πελίστρι σουτάρει και η μπάλα σταματά στο χέρι του Κουσάνοφ. Ο VAR θεωρεί ότι αυτό βρίσκεται σε φυσική θέση, παρά το γεγονός ότι με την κλίση που έχει αποτελεί προέκταση του σώματος του παίκτη των Γάλλων ενώ η μπάλα κατευθύνεται στην εστία. Χρειάζεται και λίγη τύχη και λίγη προστασία στο ποδόσφαιρο, ώστε να μακιγιάρεις τα κακώς κείμενα και να υπερτονίζεις την προσπάθειά σου... Σε δύο καίριες φάσεις, διαφορετικών αγώνων, ο Παναθηναϊκός δεν είχε ούτε το ένα, ούτε το άλλο.