Ο Τόμας Ουόκαπ είναι ένα ακόμη θύμα της θεωρίας του Κλιντ Ίστγουντ

Ο Παναθηναϊκός είναι λογικό να έχει τις ενστάσεις του είτε έχουν βάση, είτε όχι. Η κουβέντα ωστόσο περί Εθνικής και «θαψίματος» γηγενών ταλέντων με την ελληνοποίηση του Τόμας Ουόκαπ στερείται λογικής. Γράφει ο Γιώργος Περπερίδης.

Πολλή σκόνη σήκωσε η εξέλιξη με την απόκτηση του ελληνικού διαβατηρίου για τον Τόμας Ουόκαπ. Περίεργο; Καθόλου. Απόλυτα αναμενόμενο. Έτσι κι αλλιώς στην Ελλάδα του 2023, ακόμη και η γνωστή ρήση του Κλιντ Ίστγουντ έχει ξεφτιλιστεί. Αλίμονο αν δεν είχαν ΟΛΟΙ μια άποψη γι' αυτό. Προσέξτε, μιλάμε για άποψη και όχι γνώμη. Γιατί η γνώμη προϋποθέτει γνώση και το 90% όσων σχολίασαν περί τούτου -στα social media κυρίως- την στερείται... απελπιστικά. Ας είναι.

Πρόκειται για ένα γεγονός που έχει κάμποσες προεκτάσεις. Ο καθένας το εξετάζει από τη δική του σκοπιά και ελάχιστοι μπαίνουν στον κόπο να μείνουν στην ουσία. Ας αρχίσουμε με κάτι βασικό, οφείλω να το ξεκαθαρίσω και να σώσω κάμποσους από το να διαβάσουν παρακάτω. Στον επαγγελματικό αθλητισμό του σήμερα, υπάρχει μόνο το νόμιμο. 

Τα περί ηθικής τα ακούω βερεσέ, δεν υφίστανται όταν μιλάμε για εταιρείες με μεγαλομετόχους που διαχειρίζονται εκατ. ευρώ. Προς αποφυγή παρεξηγήσεως, δεν λέω πως η ελληνοποίηση του Ουόκαπ εμπίπτει ή όχι στα περί ηθικής, λέω πως επειδή γράφτηκαν διάφορα τέτοια δεν μπαίνω καν στον κόπο να το εξετάσω. Ο κατάλογος περί γεγονότων που ήταν νόμιμα αλλά όχι ηθικά είναι μακρύς και όλοι, ανεξαιρέτως «χρώματος», έχουν κάμποσες τέτοιες ιστορίες στην πλάτη τους.

Στην Ελλάδα επίσης δεν μας ενδιαφέρει τι συμβαίνει αλλά ποιος το κάνει, ποιον αφορά. Γι' αυτό ανθεί και η νοοτροπία «αν το κάνουμε εμείς είναι οκ, αν το κάνουν οι άλλοι... στην πυρά». Πάμε παρακάτω. Κι ας εξετάσουμε ψυχρά τι σημαίνει το ελληνικό διαβατήριο του Ουόκαπ. Τόσο για τον Ολυμπιακό, όσο και -κυρίως- για την Εθνική.

Προφανώς και δίνει μια πολύ μεγάλη ευελιξία στον Ολυμπιακό για τη νέα σεζόν. Θα έχει τον Ουόκαπ στο ρόστερ του με ελληνικό διαβατήριο και θα μπορεί με μεγαλύτερη άνεση να κινηθεί στην αγορά των ξένων. Στην περίπτωση δε που χάσει κάποιον Έλληνα (Σλούκας, Παπανικολάου, Λαρεντζάκης τρέχουν τους τελευταίους μήνες της υπάρχουσας συμφωνίας τους με τους Πειραιώτες), θα έχει σαφώς μικρότερη πίεση για τον τρόπο που θα ισορροπήσει το ρόστερ του ανάμεσα σε ξένους και γηγενείς. Μπορούσε να το κάνει, ακολούθησε μια νόμιμη διαδικασία, λειτούργησε με γνώμονα το συμφέρον του και το έκανε. Τόσο απλά, τόσο κυνικά.

Ας δούμε τώρα και το θέμα της Εθνικής ομάδας. Και πόσο... σκάνδαλο ή ανήθικο είναι αν ο Ουόκαπ κληθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του με το εθνόσημο. Κυρίως όσον αφορά την πιθανότητα να φράξει τον δρόμο στη νέα γενιά και όχι αγωνιστικά - δεν ξέρω αν είναι προτιμότερο να πάρει τη θέση του νατουραλιζέ ένας point guard ή θα ήταν καλύτερο να γίνει αυτό στις θέσεις «2», «3», «4» ή «5», υπάρχει άλλωστε ένα ολόκληρο επιτελείο στην Εθνική ομάδα που αποφασίζει γι' αυτά.

Αν λοιπόν κληθεί ο Ουόκαπ, θα παίξει πρώτη φορά τον Αύγουστο στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Τρεις μήνες μετά, ο Αμερικανός γκαρντ θα κλείσει τα 31 του χρόνια. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως ο αγωνιστικός του ορίζοντας με τα γαλανόλευκα δεν είναι πια και τόσο μεγάλος. Να παίξει τρία χρόνια; Τέσσερα; Πέντε τραβηγμένα από τα μαλλιά;

Και πάμε στο δια ταύτα: Ποιοι είναι αυτή τη στιγμή οι point guard της Εθνικής που μπορούν να δώσουν ουσιαστική βοήθεια στην προσπάθεια διάκρισης σε μια μεγάλη διοργάνωση; Ο 33χρονος Κώστας Σλούκας και 34χρονος Νικ Καλάθης.

Ποια παιδιά μπορούν να βοηθήσουν σε αυτή τη θέση; Ο Μωραΐτης του Περιστερίου, οι Φλιώνης και Κόνιαρης της ΑΕΚ, ο Τολιόπουλος του Άρη, ο Μουράτος του Προμηθέα, ο Μποχωρίδης του Παναθηναϊκού. Ποιος από αυτούς έχει δείξει μέχρι σήμερα ότι μπορεί να έχει κάτι περισσότερο από βοηθητικό ρόλο στο ρόστερ της εθνικής; Αυτή είναι η ανάγκη τη συγκεκριμένη στιγμή στη συγκεκριμένη θέση; Ή για πρωταγωνιστές;

Υπάρχουν και παιδιά που έρχονται από πίσω, έχουν ταλέντο αλλά όπως καταλαβαίνουν όλοι, μαζί και κάμποσα ερωτήματα σχετικά με το ταβάνι της εξέλιξης τους. Ο 21χρονος Κολοβέρος, ο 21χρονος Νικολαΐδης, ο 17χρονος Λιοτόπουλος. Κόβει αυτή τη στιγμή τον δρόμο κάποιου ο Ουόκαπ; Ή θα τους «θάψει» παίζοντας 3-4 χρόνια με τα γαλανόλευκα;

Πολύ κακό για το τίποτα. Γιατί τις ενστάσεις του Παναθηναϊκού μπορώ να τις καταλάβω, είτε έχουν βάση είτε όχι. Βλέπει τον μεγάλο του αντίπαλο να κερδίζει ένα σοβαρό πλεονέκτημα στελέχωσης για τη νέα σεζόν και αντιδρά. Όπως έχει γίνει κατ' επανάληψη και για οποιονδήποτε λόγο ανάμεσα στους «αιώνιους» σε όλα τα αθλήματα ή φυσικά ακόμη κι όταν εμπλέκονται σε γεγονότα οι ΑΕΚ, ΠΑΟΚ κτλ. Στον αντίποδα, τα «προβλήματα» που προκύπτουν για την Εθνική ομάδα με την ελληνοποίηση του Ουόκαπ μάλλον στερούνται επιχειρημάτων. Και σίγουρα ουσίας.