Ωδινεν ὄρος καί ἔτεκεν μῦν

Ο Αλέξης Σαββόπουλος γράφει για τη συνάντηση των έξι ομάδων με τον Μπένετ και την έλλειψη ουσίας.

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς εκεί έξω περιμένατε να βγει λευκός καπνός από τη σύσκεψη των έξι με τον Μπένετ και τον Μπαλτάκο. Μάλλον κάποιοι αθεράπευτα ρομαντικοί ή υπέρ- αισιόδοξοι που θέλουν πάντα να βλέπουν την θετική πλευρά των πραγμάτων. Τα όσα είχαν προηγηθεί τις προηγούμενες μέρες, ο χαρτοπόλεμος, οι εμπρηστικές δηλώσεις εκατέρωθεν, δεν άφηναν και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.

Η τετράωρη συνάντηση δικαίωσε τους απαισιόδοξους. Ωδινεν ὄρος καί ἔτεκεν μῦν, πολλά λόγια αλλά ουσία μηδέν. Αν έπρεπε να μαζευτούν για να συμφωνήσουν ότι διαφωνούν για ποιο λόγο πήγαν καταρχάς. Θα σας πω την ταπεινή μου άποψη γιατί πήγαν. Γιατί κανείς από αυτούς δεν κόπτεται για το συμφέρον του ελληνικού ποδοσφαίρου παρά μόνο για την εξυπηρέτηση των προσωπικών του με ποια μέσα και αν χρειαστεί να διέρθει. Ακόμη και με χειραγώγηση της διαιτησίας που κάνει τη μισή δουλειά σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα.

Προσήλθαν στην συνάντηση, ώστε απερχόμενοι να επικοινωνήσουν αυτό που είχαν ήδη αποφασίσει από πριν να το κάνουν.  Αυτό το τελευταίο φάνηκε από το ότι ενώ κατάλαβαν ότι θα ήταν καλό να συνταχθεί μια κοινή επιστολή στην ΟΥΕΦΑ που θα έδειχνε μια κάποια κοινή πλεύση και διάθεση να μην ρίξουν και άλλο νερό στον μύλο της τοξικότητας, κάθε φορά που έφταναν κοντά στο επιθυμητό, έβρισκαν κάτι για να διαφωνήσουν. Να μην μπεί αυτό ο ένας, να μην περιληφθεί αυτό ο δεύτερος, ανοίγοντας την πόρτα για να φύγει ο τρίτος. Καμία διάθεση για ένα βήμα πίσω, την κρίσιμη στιγμή.

Αν σώνει και καλά πρέπει να βρούμε και κάτι που μπορεί να έμεινε από το 4ωρο, θα πω το εξής. Ότι αν δεν κατάλαβαν ο Μπένετ και ο Μπαλτάκος  ότι πρέπει να κάνουν ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν να φέρουν Elite ή πρώτης κατηγορίας διαιτητές από προηγμένα πρωταθλήματα, κοινώς διαιτητές υπεράνω υποψηφίας για επηρεασμό, δυο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Ή ότι εξυπηρετούν όντως συμφέροντα κάποιων ή δεν ενδιαφέρονται καθόλου για το προϊόν. Οποίο και από τα δυο και αν ισχύει, είναι επικίνδυνοι και άσχετοι και πρέπει να μας… αδειάσουν τη γωνιά.

Μπορούμε και μόνοι μας. Πόσο πιο χαμηλά άλλωστε….

Έχουν μια τελευταία ευκαιρία. Δεν γίνεται να μην έλαβαν το μήνυμα. Ας μην κρύβονται πίσω από τους θεσμούς και ποιος έχει το δικαίωμα να φωνάζει τους διαιτητές, και ας λάβουν βοήθεια από όποιον μπορεί να την προσφέρει ώστε να μην έχουμε άλλους Νταμπάνοβιτς και τυχόν Αλβανούς μαθητευόμενους μάγους. Να μην φτάνουμε βέβαια και στο άλλο άκρο να αυτοπροτείνονται διαιτητές, για συγκεκριμένα παιχνίδια όλως τυχαίως.

Ο Αρης είχε μια ευκαιρία χθες. Να προβάλει τις θέσεις του. Κατά τη γνώμη μου θα μπορούσε να αξιοποιήσει περισσότερο την ευκαιρία αυτην. Από την άλλη, με δυο πειθαρχικές διώξεις στην πλάτη του Καρυπίδη, ο Αντιπρόεδρος και νομικός σύμβουλος της ΠΑΕ Αρης λογικό είναι κάποια στιγμή να σκέφτηκε το ενδεχόμενο… αυτόφωρης διαδικασίας. Άλλωστε τα αντανακλαστικά της ΕΠΟ όπως έχει αποδειχθεί λειτουργούν άψογα όταν πρόκειται να εκδώσει ανακοίνωση στήριξης διαιτητικών αποφάσεων ή διαμαρτυριών υπέρ του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ, και όταν πρόκειται να ασκήσει δίωξη πειθαρχική εναντίον του Αρη.

Πραγματικά, δηλαδή σε τούτη την ΕΠΟ δεν ντρέπεται κανείς, μα κανείς, και αυτή η ξεδιαντροπιά είναι μεταδοτική. Ενας κακός χαμός εξελίσσεται τις τελευταίες ημέρες στο ελληνικό ποδόσφαιρο, τα απίστευτα ακούγονται δημοσίως, απίστευτες ενέργειες λαμβάνουν χώρα, και ο μοναδικός εναντίον του οποίου ασκείται δίωξη πειθαρχική είναι ο Αρης και ο Θοδωρής Καρυπίδης. Ας είναι όμως, όλα αυτά το μόνο που πετυχαίνουν είναι να προσθέτουν αναξιοπιστία και καχυποψία και ελεγχόμενη ΕΠΟ και να προσθέτουν επιχειρήματα στην πλευρά του Αρη που πλέον έχει δίκιο να «υπερηφανεύεται» ότι αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους όλης αυτής της συμπαιγνίας. Υπόθεση Ντουρμισάι, υπόθεση Λάσκοφ και -6, υπόθεση αδειοδότησης, υποθέσεις που η ΕΠΟ καταδίκασε τον Αρη και το CAS στις δυο πρώτες περιπτώσεις και η ΟΥΕΦΑ στην τελευταία δικαίωσε. Πρόστιμο 50.000 ευρώ, το μεγαλύτερο από την ΕΠΟ για ένα πανό στον Αρη, χαδάκια στις υπόλοιπες ομάδες. Δυο πειθαρχικές διώξεις στον Καρυπίδη, σιωπή των αμνών σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις.

Οσοι δίχως ντροπή επικαλούνται προηγούμενες διοικήσεις για να δικαιολογούν τα αίσχη του σήμερα, ας αναλογιστούν και ας αποδείξουν με επιχειρήματα ποια ομάδα έχει κυνηγηθεί τόσο πολύ από ΚΕΔ και ΕΠΟ. Καμία είναι η απάντηση.

Σε προηγούμενο σημείωμά μου έγραψα ότι η ευθύνη είναι ακέραιη της πολιτείας. Ακέραιη. Το οργανωμένο κράτος, η πραγματική δικαιοσύνη, έπρεπε ήδη να εκπαραθυρώσουν όλα αυτά τα ανδρείκελα πριν οδηγήσουν το ελληνικό ποδόσφαιρο σε καταστάσεις δίχως επιστροφή. Διότι δεν απέχουμε πολύ. Το αυτοδιοίκητο έχει εξελιχθεί σε άβατο και σε εκτροφείο ανομίας. Η ελληνική διαιτησία που αποτελούσε το πρόβλημα, έγινε η αφορμή και πλέον η βολική δικαιολογία για να έρχονται διαιτητές με καταγωγή από το Ιρακ και την Αλβανία και να καθορίζουν νικητές και βαθμολογίες.