Από την καρδιά του Πειραιά ως την κάθε γωνιά της γης και στόχο μια νύχτα που θα αντηχεί στην αιωνιότητα

Ο Μαρινάκης, ο Μεντιλίμπαρ και οι παίκτες του έχουν μια ευκαιρία που πολλοί προκάτοχοι τους μπορούσαν μόνο να ονειρευτούν και όχι να ζήσουν. Και το βράδυ της 9ης Μαΐου, το μόνο σίγουρο είναι πως θα έχουν πλάι τους εκατομμύρια σωματοφύλακες. Γράφει ο Γιώργος Περπερίδης.

Είναι ένα βράδυ που οι λέξεις δεν φτάνουν για να αποτυπώσουν εικόνες και συναισθήματα. Ακόμη κι αν πηγάζουν από την ανεξάντλητη ελληνική και πιο πλούσια γλώσσα στον κόσμο. Ειδικότερα για τους μεγαλύτερους σε ηλικία Ολυμπιακούς. Αυτούς, που τα μάτια τους έχουν δει πολλά. Από τον Παλοτάι, τον Κρουγκ, τον Μερκ, τον Μπένκο, μέχρι τον Μέλο Περέιρα, τον Χάτεγκαν και τον Μαρτσίνιακ. Τα γκολ - μαχαιριές στο Riazor, αυτά του Τζέραρντ και του Κόντε. Τον Ολυμπιακό να ψάχνει την υπέρβαση και άλλοτε να τον σταματάει το στραγάλι, άλλοτε το κακό του το κεφάλι ή ακόμη και τα στοιχεία της φύσης.

Τίποτα δεν έχει τελειώσει μετά το ασύλληπτο 4-2 επί της ομάδας που κατά 99% θα τερματίσει 4η στην Premier League πίσω -μόνο- από Μάντσεστερ Σίτι, Άρσεναλ και Λίβερπουλ. Υπάρχει η ρεβάνς του «Γεώργιος Καραϊσκάκης» και μπορεί τα δύο γκολ διαφορά να είναι μια δυνατή καβάτζα, ωστόσο σε 90 λεπτά ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Είναι όμως ο τρόπος που ο Ολυμπιακός κάνει πάταγο στο Villa Park. Αγέρωχος, Πειραιώτικος, συγκινητικός και επιβλητικός συνάμα.

Απέναντι σε έναν προπονητή... σεσημασμένο συλλέκτη ευρωπαϊκών τροπαίων όπως ο Ουνάι Έμερι, ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ έδειξε τρομερά αντανακλαστικά. Και δεν είναι μόνο ο άρτιος τακτικά Ολυμπιακός που έκανε φύλλο και φτερό την άμυνα των γηπεδούχων. Είναι το πόσο έτοιμος πνευματικά εμφανίστηκε ως οργανισμός στο Μπέρμιγχαμ. Σε ένα αγγλικό γήπεδο, όταν το 0-2 γίνεται 2-2, εννέα στις δέκα φορές ακολουθεί... τσουνάμι. Ο Ολυμπιακός όχι μόνο δεν φοβήθηκε, όχι απλά κράτησε τη συγκέντρωση του, αλλά έδειξε στην Άστον Βίλα ότι σε αυτό το βράδυ δεν είχε τύχη. Καμία.

Είναι κατανοητό -και λογικό συνάμα- πως ο Ελ Κααμπί θα «ταξιδέψει» σε όλο τον κόσμο μετά το χατ τρικ στο Μπέρμιγχαμ. Πως ο Έσε δεδομένα θα μπήκε σε μπλοκάκια. Ότι οι φίλοι της Γουλβς ίσως και να αναρωτιούνται μήπως τελικά ο Ποντένσε άξιζε μια ακόμη ευκαιρία - η ασίστ του Πορτογάλου στο 0-2 είναι απλά «άρρωστη». Θα μου επιτρέψετε ωστόσο να δώσω ένα παραπάνω χειροκρότημα στον Βιθέντε Ιμπόρα. Από «τελειωμένος», στην πρώτη γραμμή διακριθέντων, σε προχωρημένη ποδοσφαιρικά ηλικία και δίχως να έχει να αποδείξει κάτι σε κανέναν. Και βοήθεια πολύπλευρη, πέρα από αυτή που πιάνει το μάτι στο χορτάρι.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν, είναι μια ανάσα από τον τελικό. Κανείς δεν μπορεί να προδικάσει την εξέλιξη της ρεβάνς, ωστόσο ένα είναι σίγουρο. Από το Σίδνεϊ μέχρι το Τορόντο, από το Σάο Πάουλο μέχρι το Πεκίνο, από το Γιοχάνεσμπουργκ μέχρι τη Νέα Υόρκη, από την καρδιά του Πειραιά ως την κάθε γωνιά της γης που υπάρχει Ολυμπιακός, η ψυχή όλων θα πατάει το χορτάρι του «Γεώργιος Καραϊσκάκης», ασπίδα και δόρυ μαζί για την ερυθρόλευκη φανέλα, τον Μεντιλίμπαρ και τους παίκτες του.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, ο Ισπανός τεχνικός του Ολυμπιακού και όσοι έχουν την τύχη να βρίσκονται στο ερυθρόλευκο ρόστερ, έχουν και μια ιστορική ευκαιρία που πολλοί προκάτοχοι τους μπορούσαν μόνο να ονειρευτούν και όχι να ζήσουν. Και το βράδυ της 9ης Μαΐου, το μόνο σίγουρο είναι πως θα έχουν πλάι τους εκατομμύρια σωματοφύλακες. Όλοι αποφασισμένοι για τον ίδιο σκοπό. Όλοι με την ίδια διάθεση. Για μια μάχη μέχρις εσχάτων και στόχο μια νύχτα που θα αντηχεί στην αιωνιότητα...