Ο Μπαρτζώκας «έτρεχε» περισσότερο από τους παίκτες του!

Ο Κώστας Σωτηρίου γράφει για την ήττα (80-72) του Ολυμπιακού στην Μαδρίτη, αλλά επιμένει ότι ο Ολυμπιακός είναι καλύτερη ομάδα από την Ρεάλ και ότι στο τέλος θα αποδειχθεί ξανά ότι το μπάσκετ είναι δίκαιο σπορ.

Αν στο «Παλάτι» της «Βασίλισσας», που πλέον για εμπορικούς λόγους ονομάζεται «Movistar Arena», ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του… φορούσαν ρολόι, που καταγράφει τα βήματα, είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο έμπειρος προπονητής «έτρεξε» περισσότερο από όλους! Μελετώντας τη γλώσσα του σώματός του, έβλεπες από τις κινήσεις του τι ακριβώς γινόταν λάθος από τους Ερυθρόλευκους και τελικά αυτές τις επιπόλαιες αποφάσεις πλήρωσε ο Ολυμπιακός επιτρέποντας στην οικοδέσποινα Ρεάλ να επικρατήσει (80-72) και να μειώσει (2-1) τη σειρά των πλέι οφ της Euroleague.

Πότε ακριβώς ωρυόταν ο «κόουτς Μπι»; Σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις. Όταν οι παίκτες του δεν μοίραζαν την μπάλα, αλλά επιχειρούσαν παραπανίσιες ντρίμπλες (over dribbling) ή επιδίδονταν σε βιαστικές ατομικές ενέργειες. Όταν επιχειρούσαν κάτι φαντεζί -όπως η πάσα πίσω από την πλάτη του Λούκα Βιλντόσα-, που δεν χρειάζεται να συμβαίνει σε ματς πλέι οφ. Όταν έφευγε η μπάλα μέσα από τα χέρια πχ του Μόουζες Ράιτ ή όταν οι Ερυθρόλευκοι δέχονταν εύκολους πόντους, επειδή λόγου χάρη δεν πίεσε σωστά τον αντίπαλό του ο Νίκολα Μιλουτίνοβ. Γενικά η άμυνα του Ολυμπιακού ήταν (ή μάλλον είναι) αναιμική, όταν βλέπουμε στο παρκέ συγκεκριμένα σχήματα, όπως πχ τους χαρισματικούς στην επίθεση Βεζένκοφ και Πίτερς στην ίδια πεντάδα, όταν κουράζεται ο Ουίλλιαμς - Γκος, όπως συνέβη χθες (29/4) στο δεύτερο ημίχρονο, ή όταν οι αντίπαλοι γκαρντ σημαδεύουν τα αργά πόδια του φιλότιμου Μιλουτίνοβ. Το αποτέλεσμα; Η Ρεάλ σημείωσε 18 πόντους (έναντι 16) από τα λάθη του Ολυμπιακού και άλλους 17 (έναντι μόλις 9) από δεύτερες ευκαιρίες, αριθμοί, που πλήγωσαν τους Πειραιώτες.

Για τον Μουστάφα Φαλ, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά, όταν καλείται να αντιμετωπίσει τον Έντι Ταβάρες! Ακόμη κι αν θέλεις να πιστέψεις ότι ο Γάλλος δεν αισθάνεται φόβο απέναντι στον Αφρικανό, ο τρόπος, που κινείται στο παρκέ και οι αριθμοί αποδεικνύουν το αντίθετο: Ταβάρες 15 πόντοι με άριστα ποσοστά (5/6 δ., 5/6 β.) σε 26’14’’, Φαλ 0 πόντοι με μηδέν προσπάθειες σε 13’29’’. Είναι αδιανόητο ένας παίκτης του διαμετρήματος του Φαλ, στον οποίο έχουν επενδύσει τόσα ο προπονητής και ο σύλλογος να τρέμει στην ιδέα ότι θα βρει μπροστά του τον Ταβάρες και να μην παίρνει έστω μια προσπάθεια, έστω ένα σουτ κι ας το χάσει. Αναμφισβήτητα, έλειψε από το Game 3 ο Έβαν Φουρνιέ.

Παρά την αστοχία του στα δύο πρώτα ματς (3/18 τρ. ήτοι 16,7%), ο γάλλος σουπερστάρ σκόραρε 13 και 17 πόντους αντίστοιχα, πήρε ριμπάουντ, μοίρασε ασίστ, έκλεψε μπάλες και χάρη στο ταλέντο του απασχολούσε μονίμως την άμυνα της Ρεάλ. Στο Game 3 κανείς δεν κατάφερε να μπει στα παπούτσια του, καθώς ο Κώστας Παπανικολάου δεν βρέθηκε σε καλή μέρα και ο Σακίλ ΜακΚίσικ ήταν αρνητικός με 0/4 σουτ σε 10’39’’ συμμετοχής. Ο κόουτς Μπαρτζώκας επιστράτευσε σχήμα με τρεις κοντούς (Γκος, Ουόκαπ, Βιλντόσα) και δικαιώθηκε χάρη στο εντυπωσιακό 13-0 προς το τέλος της δεύτερης περιόδου, ωστόσο απέναντι στα… νταμάρια της Ρεάλ ήταν δύσκολο να συνεχίσει έτσι και στο δεύτερο ημίχρονο, όπου πάντως θα μπορούσε να κάνει καλύτερη διαχείριση.

Η ουσία είναι ότι ο Ολυμπιακός έχασε και η σειρά βρίσκεται στο 2-1 υπέρ του. Το μπάσκετ είναι δίκαιο σπορ και η καλύτερη ομάδα, που είναι ξεκάθαρα ο Ολυμπιακός, συνήθως κερδίζει μια σειρά αγώνων. Οι Ερυθρόλευκοι είχαν την ευκαιρία να «σκουπίσουν» (3-0) την Ρεάλ, κάτι που ωστόσο δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία των πλέι οφ της Ευρωλίγκας για τους Πειραιώτες, οι οποίοι σε οκτώ προκρίσεις από τη σεζόν 2008-09 (οπότε και εφαρμόστηκε το best-of-five) και εντεύθεν, τέσσερις φορές προκρίθηκαν με σκορ 3-1 και τις υπόλοιπες τέσσερις με 3-2. Σε μερικές ώρες θα γνωρίζουμε ποια θα είναι η κατάληξη και της εφετινής περιπέτειας.