Από το build up στα... μνήματα, πέντε χαμένοι βαθμοί δρόμος

Ο Ολυμπιακός πέταξε δύο βαθμούς στη Σερβία και πλέον ο ρεαλιστικός του στόχος είναι η 3η θέση του Group A στο Europa League. Περισσότερο ωστόσο κινδυνεύει να αποκτήσει ένα πρόβλημα ψυχολογικής φύσεως εξαιτίας μιας επιλογής του. Γράφει ο Γιώργος Περπερίδης.

Πέταγε στην επίθεση, έκανε δώρα στην άμυνα και έχασε από τη Φράιμπουργκ. Πέταγε στην επίθεση, έκανε δώρα στην άμυνα και δεν μπόρεσε να φύγει με το «διπλό» από τη Σερβία.

Το μοτίβο είναι ξεκάθαρο και δεν επιδέχεται ερμηνείας. Ο Ολυμπιακός μπορούσε κάλλιστα να έχει 2/2 αυτή τη στιγμή στον όμιλο του Europa League και να μιλάμε για... μάχες πρωτιάς με τη Γουέστ Χαμ. Με... 1,5 φάση έφαγε τρία γκολ από τη Φράιμπουργκ, με μισή φάση έφαγε δύο γκολ από την Μπάτσκα Τόπολα.

Και στα δύο αυτά παιχνίδια, η ομάδα του Μαρτίνεθ είχε ακόμη και εντυπωσιακά διαστήματα μεσοεπιθετικά. Μια συνθήκη που της είναι υπεραρκετή στην Ελλάδα -τουλάχιστον για την ώρα- όχι όμως και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Εκεί ο βαθμός δυσκολίας αλλάζει και όπως -σωστά- είπε και ο Ισπανός τεχνικός κάθε λάθος το πληρώνεις.

Αυτό έπαθε ο Ολυμπιακός στην πρεμιέρα, αυτό έπαθε και στην Σερβία. Γιατί όσο ξεκάθαρο είναι πως από τη μέση και μπροστά οι επιλογές είναι άφθονες και ο συσχετισμός δημιουργίας/εκτέλεσης είναι κάτι παραπάνω από λειτουργικός, τόσο ξεκάθαρο είναι πως στα μετόπισθεν υπάρχει πρόβλημα.

Δεν «βγαίνει» στην Ελλάδα, καθώς με εξαίρεση κάποιους παίκτες και συγκεκριμένες ομάδες, η ποιότητα των υπολοίπων δεν είναι αρκετή για να προβληματίσει τον Ολυμπιακό. Τα δύο γκολ παθητικό στην Ελλάδα είναι ωστόσο παραπλανητικός παράγοντας στην Ευρώπη.

Και όχι, δεν αφορά την συνολική λειτουργία ανασταλτικά αλλά περισσότερο μια επιλογή του Ολυμπιακού και του προπονητή του.

Παρένθεση: Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ο Μαρτίνεθ κάνει εξαιρετική δουλειά για την ώρα. Αν κάποιος έλεγε πως ο Ολυμπιακός της Αυστρίας θα μετρούσε 9Ν-3Ι-1Η σε Ελλάδα και Ευρώπη στις αρχές Οκτώβρη, προκρίσεις αλλά και 22-2 γκολ ως πρωτοπόρος της Stoiximan Super League, θα αμφισβητούσαν τη λογική των λόγων του. Η πρόοδος του Ολυμπιακού είναι εντυπωσιακή μέσα σε λίγους μόλις μήνες, συγκριτικά με την εικόνα της περσινής σεζόν και αυτό πιστώνεται -στο αγωνιστικό σκέλος- στον προπονητή του, που πολύ γρήγορα έβαλε βάσεις για τη δημιουργία μιας σύγχρονης ομάδας. Κλείνει η παρένθεση.

Build up από χαμηλά λοιπόν. Μια απόλυτα ποδοσφαιρική προσέγγιση, σήμα κατατεθέν των ομάδων που παίζουν σύγχρονο ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Και πολύ σωστά, ο Μαρτίνεθ το ζητά από τους παίκτες του. Το «πρόβλημα» είναι πως πρόκειται για μια διαδικασία ανάπτυξης που απαιτεί πολύ χρόνο για να εκτελεστεί σωστά στο χορτάρι. Παράλληλα θέλει παίκτες με υψηλή τεχνική κατάρτιση ή την βελτίωση αυτών που έχεις ή αντέχει η τσέπη σου. Διαδικασία επίσης χρονοβόρα...

Και το ερώτημα που προκύπτει, είναι το εξής: Πόσα μπορεί να θυσιάσει ο Ολυμπιακός στο βωμό της ανάπτυξης από χαμηλά, ανεξάρτητα από την δυσκολία του εγχειρήματος σε κάθε φάση που προκύπτει αυτή η «ανάγκη» σε ένα ματς; Γιατί ήδη είναι πολύ δύσκολο πλέον να κυνηγήσει τις θέσεις 1-2 στο Group A. Και μάλλον θα πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσει τους Σέρβους στο Φάληρο για να έχει σίγουρη την 3η θέση.

Αυτή την εποχή το build up από χαμηλά μέτρα δημιουργεί προβλήματα στον Ολυμπιακό. Όσον κι αν φαίνεται περίεργο ή ακούγεται αντί-ποδοσφαιρικό, αν ο Φρέιρε με τη Φράιμπουργκ και ο Ρέτσος με την Μπάτσκα Τόπολα είχαν στείλει τη μπάλα στα... μνήματα, τότε πιθανότατα θα βλέπαμε δύο διαφορετικά αποτέλεσματα. Από δύο γεμίσματα της μπάλας βαθιά προς την αντίπαλη περιοχή, ο Ολυμπιακός δεδομένα θα είχε γλιτώσει δύο φτηνά γκολ... Μπορεί να τα έτρωγε μετά; Μπορεί. Μπορεί και όχι. Σίγουρα όμως δεν θα είχε μπει σε καθεστώς πίεσης, ούτε στο 0-1 του Φαλήρου, ούτε στο 1-2 της Σερβίας. Στο κάτω κάτω, όταν δεν είσαι σίγουρος για τη μεταβίβαση, διώχνεις τη μπάλα με ασφάλεια και έχεις μετά τη δυνατότητα να αμυνθείς οργανωμένα. Κι αν το φας το έφαγες, τουλάχιστον δεν το χαρίζεις...

Φυσικά δεν είναι αυτή η μοναδική συνθήκη που στοίχισε. Το αχρείαστο πέναλτι του Ρέτσου με τη Φράιμπουργκ, το τρίτο γκολ των Γερμανών με... έντεκα παίκτες στην περιοχή μετά από κόρνερ, το χαμένο βήμα του Ντόι στη Σερβία για την αποβολή, η αδράνεια του Ροντινέι στο 2-2, είναι και αυτά λάθη. Αλλά κατά βάση ατομικά. Όχι από επιλογή μιας συγκεκριμένης συνθήκης αγώνα. 

Είναι σίγουρο οξύμωρο, γιατί αυτό που προσπαθεί να κάνει ο Ολυμπιακός είναι το ποδοσφαιρικό ορθό. Αλλά την ίδια στιγμή είναι και μια επιλογή που τον βάζει μπελάδες όσον αφορά το ευρωπαϊκό του μέλλον τη φετινή σεζόν...