Με Κρόιφ, τρέξιμο, 4-4-2 και το…αυγό του Μεντιλίμπαρ, πρώτο δείγμα υπέρ-θετικό!

Με τον Ολυμπιακό που παρουσίασε κόντρα στη Φερεντσβάρος ο Βάσκος θύμισε στους «ερυθρόλευκους» ποια είναι η ποδοσφαιρική κανονικότητα, δεν έχει πετύχει τίποτε ακόμη αλλά όσο ποντάρει στα απλά και στα βασικά έχει μόνο να κερδίσει!

Από τις αρχές της περασμένης σεζόν ο Ολυμπιακός έχει χρησιμοποιήσει 69 ποδοσφαιριστές, έχει αλλάξει 7 προπονητές και 3 τεχνικούς διευθυντές! Νούμερα που σίγουρα θα έπρεπε να τρομάζουν, για να έχουν φτάσει να μας απασχολούν φαίνεται πως τουλάχιστον τους ίδιους τους ανθρώπους της ομάδας…δεν! Η αριθμητική και μόνο των πραγμάτων μοιάζει αρκετή, κι ας μην είναι μόνο αυτή το πρόβλημα, για να καταλάβει κανείς πόσο πολύ οι «ερυθρόλευκοι» χρειάζονται την ποδοσφαιρική κανονικότητα. 

Και η αλήθεια είναι πως το βράδυ της Πέμπτης, στην αναμέτρηση με την Φερεντσβάρος ήταν τα βασικά, τα απλά, τα θεμελιώδη του ποδοσφαίρου που έκαναν τη διαφορά. Κι ας μην έκαναν δα και τόσο μεγάλη εντύπωση, καθόλου δεν πειράζει!

Με έναν 63χρονο μεν αλλά…πρωτόβγαλτο εκτός ισπανικών συνόρων προπονητή στην άκρη του πάγκου, θριαμβευτή του UEFA Europa League στη Βουδαπέστη πριν από μερικούς μήνες αλλά μαθημένο στις μάχες παραμονής και όχι στον πρωταθλητισμό, τίποτε δεν μπορούσε να θεωρηθεί, και δεν ήταν, δεδομένο! Θέλετε λόγω ηλικίας, θέλετε λόγω εμπειρίας, θέλετε λόγω φιλοσοφίας, από την πρώτη στιγμή ο Μεντιλίμπαρ σε ένα και μόνο πράγμα είχε εστιάσει, ένα και μόνο πράγμα είχε ζητήσει από τους παίκτες του για αυτό το πρώτο του παιχνίδι κόντρα στην πρωταθλήτρια Ουγγαρίας! Απλότητα, απλότητα, απλότητα! Και μη γελιέστε, τα έχει πει ο μεγάλος Γιόχαν Κρόιφ: «Το να παίξεις ποδόσφαιρο είναι πολύ απλό, το να παίξεις απλό ποδόσφαιρο είναι πολύ δύσκολο!»

Και όπως ακριβώς αναμενόταν τέτοιο ήταν, δύσκολο, το πρώτο βράδυ των πλέι οφ για τους «ερυθρόλευκους»! Και χρειάστηκε κάποια λίγα εκατοστά να μετρηθούν…προς όφελός τους μόλις στο δεύτερο λεπτό για να μην εκτραπούν από τη πορεία τους, αν ήταν κανονικό το γκολ του Βάργκα ίσως τώρα η συζήτηση να ήταν τελείως διαφορετική. Ίσως και όχι βέβαια καθώς όπως στη συνέχεια αποδείχθηκε, πέρα από τον σχηματισμό, την τακτική και την στόχευση στο παιχνίδι του Ολυμπιακού, ήταν η νοοτροπία που έπαιξε τον πιο σημαντικό ρόλο. Και αυτή σπανίως καθορίζεται, συνήθως δεν επηρεάζεται καν, από τις εξελίξεις. Εκπορεύεται από τη δουλειά που γίνεται στην προετοιμασία για μια ολόκληρη σεζόν ή και μόνο για ένα παιχνίδι, δουλειά κυρίως στο ψυχοπνευματικό κομμάτι.

Κι αυτό γιατί για να δεις τους ποδοσφαιριστές σου να…«πέφτουν στη φωτιά», να καταθέτουν κάθε ικμάδα των δυνάμεών τους στο χορτάρι με επιθετικό πρέσινγκ στον αντίπαλο στο δικό του αμυντικό τρίτο, να του…αρνούνται κάθε πάσα, κάθε διάδρομο, κάθε δυνατή επιλογή δεν αρκεί να τους δείξεις το πώς! Πρέπει να τους πείσεις ότι αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουν, ο δρόμος της…κατανάλωσης ενέργειας ενός εκάστου για το κοινό καλό. Κι αν κρίνουμε από αυτό το πρώτο δείγμα της δουλειάς του στο κατάμεστο «Γ. Καραϊσκάκης» ο Μεντιλίμπαρ τα κατάφερε, το πέρασε το μήνυμα. Με μπροστάρη, όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιων απαιτήσεων περιστάσεις τον τρίτο στα χαφ αλλά πρώτο στην πίεση στον αντίπαλο Σωτήρη Αλεξανδρόπουλο. Μπροστάρη αλλά σε καμία περίπτωση μόνο.

Για περίπου μία ώρα παιχνιδιού ο Ολυμπιακός είχε ως κύριο μέλημα να «στραγγαλίσει» τη Φερεντσβάρος, να κλέψει μπάλες ψηλά για να απειλήσει άμεσα κρατώντας, την ίδια στιγμή, τους Ούγγρους όσο το δυνατόν πιο μακριά από την περιοχή του Πασχαλάκη. Σε πολύ μεγάλο βαθμό τα κατάφερε και όταν διέγνωσε πτώση της έντασης στο παιχνίδι της ομάδας του Στάνκοβιτς πέρασε στο plan B. Όρτα και Ποντένσε πέρασαν στο ματς, ο πρώτος πίσω από τον επιθετικό ο δεύτερος αριστερά, ο «καταξοδεμένος» Αλεξανδρόπουλος αποχώρησε , το 4-2-3-1 έγινε απολύτως ξεκάθαρο, αποδείχθηκε και λειτουργικό. Οι «ερυθρόλευκοι» κέρδισαν μέτρα, άρχισαν να πυκνώνουν τις επιθέσεις τους άρα και να ανεβάζουν τις πιθανότητές τους για αυτό το ένα, έστω, γκολ.

Και όταν το μομέντουμ ήταν πλέον ξεκάθαρα υπέρ τους ήταν η ώρα για την τελευταία, και πιο καθοριστική, κίνηση. Ο Μεντιλίμπαρ πέρασε στο ματς τον Στέφαν Γιόβετιτς χωρίς να αφαιρέσει Ελ Κααμπί, σε μια σκηνή από τα «προσεχώς» πόνταρε στο αγαπημένο του, θα το βλέπουμε συχνά και από την αρχή του παιχνιδιού, 4-4-2 και δικαιώθηκε. Στο μοναδικό γκολ της βραδιάς οι σέντερ φορ του «μοίρασαν» τα δοκάρια, κίνηση στο πρώτο από τον Μαυροβούνιο που τράβηξε την άμυνα, κίνηση στο δεύτερο από τον Μαροκινό που βρήκε δίχτυα…καληνύχτα και καλή τύχη! Με αυτό το 1-0 παρακαταθήκη θα εμφανιστεί την άλλη Πέμπτη στην «Γκρουπάμα Αρένα» η ελληνική ομάδα, καλό θα είναι να πακετάρει φεύγοντας για Βουδαπέστη ταπεινότητα, ψυχραιμία και καθαρό μυαλό.

Σε αυτή τη φάση που βρίσκεται όχι η ομάδα αλλά ο σύλλογος, μαθημένος τα τελευταία χρόνια όχι να εμπιστεύεται και να στηρίζει τους ανθρώπους του, και δεν αναφέρομαι μόνο στους προπονητές, αλλά πάντα να ψάχνει τους επόμενους, το αγωνιστικό δεν προέχει αλλά…προκύπτει. Με τα πρώτα στοιχεία που μας παρουσίασε ο Μεντιλίμπαρ δείχνει, ας μην βιαστούμε προς Θεού με ένα και μόνο παιχνίδι να βγάλουμε συμπεράσματα, ότι μπορεί να δημιουργήσει ευνοϊκό για κανονικό ποδόσφαιρο περιβάλλον. Έχει προφανέστατα ο Βάσκος πολύ δρόμο μπροστά του. Και το πρώτο που πρέπει να κερδίσει είναι το ίδιο το δικαίωμα να τον περπατήσει. Δε χρειάζεται, δεν έχει κάτι τέτοιο ανάγκη κι ο ίδιος ο Ολυμπιακός, να ανακαλύψει την Αμερική. Ας τοποθετήσει, σε πρώτη φάση, όρθιο ένα αυγό στο τραπέζι απλά σπάζοντας λίγο το τσόφλι στο κάτω μέρος. Κι αυτό ο Κολόμβος το έκανε!