Οι χειρότερες απουσίες με τον χειρότερο αντίπαλο!

Ο Κώστας Σωτηρίου γράφει για τα δύο ζητήματα που αντιμετώπισε ο Ολυμπιακός απέναντι στην Φενέρμπαχτσε, η οποία από τις ημέρες του κόουτς Ιτούδη του δημιουργούσε προβλήματα!

Ο Τόμας Ουόκαπ είναι όπως κάποτε ο… Νικ Καλάθης στον Παναθηναϊκό! Η παρουσία του ειδικά στους μεγάλους αγώνες συχνά προκαλεί γκρίνια και αμφισβήτηση ως προς την επιθετική ικανότητά του, αλλά η απουσία του συνιστά… καταστροφή! Το κακό για τον Ολυμπιακό ήταν ότι υποχρεώθηκε να αγωνιστεί -όπως και στο πρόσφατο ντέρμπι «αιωνίων», αλλά για άλλους λόγους- και χωρίς τον Σακίλ ΜακΚίσικ (ίωση), οπότε τα δισεπίλυτα προβλήματα έγιναν δύο για την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα, η οποία έγινε εξαιρετικά ευάλωτη απέναντι στην Φενέρμπαχτσε του Σάρας Γιασικεβίτσιους.

Χωρίς τον Ουόκαπ, οι Ερυθρόλευκοι έχασαν την έννοια «physicality», που τόσο εμφατικά τόνισε ο «κόουτς Μπι» μετά την δεύτερη εφετινή ήττα (77-87) από τους Τούρκους. Οι περιφερειακοί της Φενέρμπαχτσε είχαν την άνεση να γυρίσουν την μπάλα, να δημιουργήσουν και να εκτελέσουν. Και χωρίς τον ΜακΚίσικ, έχασαν ίσως ακόμη περισσότερα! Ο Αμερικανός είναι ο μοναδικός παίκτης του Ολυμπιακού -εφόσον ο Τάιλερ Ντόρσι δεν έχει μπει στο πνεύμα της ομάδας- με ικανότητα στο κάθετο παιχνίδι. Ένας παίκτης με μνημειώδη φυσική δύναμη και ενέργεια, που τρυπάει την πρώτη γραμμή άμυνας και η βελτίωση/ωρίμανσή του τον έχει βοηθήσει είτε να εκτελεί είτε να δημιουργεί για τους ακροβολισμένους σουτέρ.

Τις περισσότερες φορές, όσα συμβαίνουν σε έναν αγώνα μπάσκετ εξηγούνται. Το πιο τρανταχτό παράδειγμα ήταν στο συγκεκριμένο ματς ο Άλεκ Πίτερς, ο οποίος έπαιξε 20’12’’ χωρίς μια προσπάθεια για τρίποντο! Ήταν κακός; Όχι. Τότε πώς γίνεται να μην επιστράτευσε έστω μια φορά το τρίποντο, που αποτελεί το σήμα κατατεθέν του; Γίνεται, από τη στιγμή, που απουσίαζαν ο δημιουργός Ουόκαπ (μ.ό. 4,6 ασίστ) και ο μοναδικός «slasher» της ομάδας. Το αποτέλεσμα; Ο Ολυμπιακός, η καλύτερη ομάδα στην Ευρωλίγκα στις ασίστ, μοίρασε μόλις 14 και προφανώς καμία πάσα δεν έφτασε (για να γίνει ασίστ) στον Πίτερς, που είναι παίκτης συστήματος και όχι αυτόφωτος, να πάρει δηλαδή την μπάλα και να δώσει σόου, όπως ο Έβαν Φουρνιέ! Ο Γάλλος ήταν άστοχος (4/11 δ., 2/8 τρ.) και… end of story!

Από τη στιγμή, που δεν κυκλοφόρησε η μπάλα από την μια γωνία στην άλλη («παίξαμε με λάθος τρόπο», παραδέχτηκε ο κόουτς Μπαρτζώκας), περιορίστηκε δραματικά και ο έτερος πόλος σκορ Σάσα Βεζένκοφ, ο οποίος επίσης καθορίζεται από τη λειτουργία της ομάδας και φυσικά από το off ball παιχνίδι του. Για τον 29χρονο άσο, όμως, δεν έφταιγε μόνο η απουσία του Ουόκαπ και του ΜακΚίσικ, αλλά και το γεγονός ότι η Φενέρμπαχτσε -από τις ημέρες του κόουτς Ιτούδη- έχει την τύχη να διαθέτει έναν παίκτη - κομπιούτερ, που πάντα ή σχεδόν πάντα του κάνει τη ζωή δύσκολη! Και αυτός ο παίκτης είναι ο χαρισματικός και πληρέστατος σε όλες τις εκφάνσεις του παιχνιδιού σε άμυνα και επίθεση Νάιτζελ Χέιζ-Ντέιβις, ο οποίος με το μάκρος, την αθλητικότητά και την ευφυία του (διότι τα δύο πρώτα δεν αρκούν) έχει τον τρόπο να περιορίζει τον Βεζένκοφ (19 πόντοι με 8/8 βολές και μόλις 1/2 τρίποντα!).

Αν στην εξίσωση προσθέσουμε τη δυσκολία του Μουστάφα Φαλ απέναντι σε σέντερ με έφεση στο τρίποντο (Σάνλι, Μέλι), οι οποίοι του έβαλαν δύσκολα, καθώς έπρεπε να τους κυνηγά μακριά από τη ρακέτα με το καλησπέρα, την αστάθεια του Νίκολα Μιλουτίνοβ στα τελειώματα και τη μέτρια βραδιά των Παπανικολάου, Ουίλιαμς-Γκος και Βιλντόσα, μπορούμε να καταλάβουμε γιατί έχασε και στο ΣΕΦ ο Ολυμπιακός από την Φενέρμπαχτσε, η οποία κυριάρχησε όπως και στον πρώτο γύρο στα ριμπάουντ (36-27), μοίρασε επτά περισσότερες ασίστ (21-14) και μέτρησε ένδεκα εύστοχα τρίποντα (11/32) έναντι 5/14 του Ολυμπιακού.

«Από το μυαλό ξεκινούν όλα. Όταν νομίζεις ότι είσαι κάτι σημαντικό, έρχεται μια κατραπακιά και σε επαναφέρει στον ίσιο δρόμο. Αυτός ο δρόμος είναι δύσβατος. Όποιος λέει στα δύο τρίτα της σεζόν ότι πρέπει να βγούμε πρώτοι, ότι είμαστε η καλύτερη ομάδα κλπ, εμένα περισσότερο με ενοχλούν αυτά, παρά με κολακεύουν. Δύο απουσίες μπορεί να είναι καθοριστικές», υπερθεμάτισε ο προπονητής του Ολυμπιακού, ο οποίος μέσα σε όλα πρέπει να διαχειριστεί δύο νέα προβλήματα, το κάταγμα στο μικρό δάκτυλο του Φαλ και τη θλάση στον ορθό κοιλιακό του Βιλντόσα. Αλλά έτσι είναι η Ευρωλίγκα, αναπάντεχη και εξαντλητική, απρόβλεπτη και ανατρεπτική. Και για αυτό τόσο ελκυστική στον θεατή, που και το ΝΒΑ να μην μας κάνει την τιμή να εμπλακεί ενεργά στο μέλλον, θα ζήσουμε και χωρίς αυτό…