Πιστός στο ραντεβού, αλλά θέλει πολλή δουλειά!

Ο Ολυμπιακός τα κατάφερε με περιπέτεια, ωστόσο έχει αδυναμίες, ενισχύεται και καλείται να βρει σταθερές. Ο Διονύσης Βερβελές αναλύει την πρόκριση επί της Γκενκ και τη συνέχεια…

Τόσο πριν το πρώτο ματς με την Γκενκ, όσο και πριν τη ρεβάνς, είχα σταθεί στη σημασία της πρόκρισης του Ολυμπιακού στους ομίλους του Europa League. Έβαλε τις βάσεις, καθώς η Τσουκαρίτσκι μπορεί να είχε μια καλή πορεία πέρσι στη Σερβία και να καρπώνεται το καλό ranking της χώρας της, αλλά δεν είναι το φόβητρο. Και καλός να μην είναι πάλι ο Ολυμπιακός, θα καταφέρει να την περάσει και να κάνει τη δουλειά του. Δεκατρία συνεχόμενα χρόνια σε ευρωπαϊκό όμιλο για το ταλαιπωρημένο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι και μικρό πράγμα, κάθε άλλο…

Θα είμαι πέρα για πέρα ειλικρινής σε αυτό το blog. Ο Ολυμπιακός δεν μάγεψε, δεν άρεσε… Ο Μαρτίνεθ, είχε ένα άγχος απολύτως δικαιολογημένο. Ανέλαβε μια ομάδα που πέρσι έβαλε τέσσερις προπονητές στον πάγκο και καμιά πενηνταριά παίκτες. Οι μεταγραφές δεν έτρεξαν γρήγορα, γίνονται και θα γίνουν και άλλες, καθώς υπάρχουν χτυπητές αδυναμίες. Για τον Ισπανό προπονητή και τον Αντόνιο Κορδόν, ένας αποκλεισμός με το «καλημέρα» θα ήταν μια σκληρή δοκιμασία. Τι να το κάνεις να παίξεις μπαλάρα και αποκλειστείς; Στα… σχοινιά θα σε βάλουν πάλι, εδώ, τώρα, μετράει να πετυχαίνεις το στόχο και τον πρώτο ο Ολυμπιακός τον έφερε εις πέρας.

Ο Μαρτίνεθ τις αδυναμίες της ομάδας του τις γνωρίζει. Πήγε με μία αλλαγή σε σύγκριση με το πρώτο ματς. Τον Ελ Κααμπί αντί του Ελ Αραμπί στην κορυφή της επίθεσης. Οι οδηγίες του, ξεκάθαρες. Να μην εκτεθεί η ομάδα αμυντικά, εκεί που πέρσι δοκιμαζόταν με τρελή πίεση. Και σε αυτόν τον άξονα, έβαλε την εντεκάδα, προτιμώντας τον τρεχαλατζή Μασούρα αντί του Μπιέλ, πίστεψε και πάλι σε συνύπαρξη Φορτούνη-Καρβάλιο, αλλά δεν δικαιώθηκε. Ο Καμαρά ήταν σε πιο χαμηλό επίπεδο συγκέντρωσης σε σύγκριση με το πρώτο ματς, ο Ιμπόρα αργός και προβλέψιμος, ο Φρέιρε έκανε «δώρο» το πέναλτι, ένα φθηνό πέναλτι για την κλάση του. Κορυφαίος στο πρώτο ματς, αλλά χθες βράδυ με λάθη… Ευτυχώς ο Ολυμπιακός είχε σταθερό τον Πασχαλάκη και πάλι με καλό ματς, τον Παναγιώτη Ρέτσο που μέχρι στιγμής είναι η αποκάλυψη του Ντιέγκο Μαρτίνεθ.

Με την εικόνα που είχε ο Ολυμπιακός, με το χρόνο να περνά και να δείχνει ανήμπορος να βγάλει αντίδραση, πίστευα πως πρόκριση θα έπαιρνε μόνο στα πέναλτι! Λες και το πήγαινε για εκεί συνειδητά. Ο Μαρτίνεθ είναι ξεκάθαρο πως βλέπει ότι η ομάδα του δεν είναι έτοιμη. Μόλις δεύτερο επίσημο ματς, με αρκετά κενά. Οδηγίες να μην φάει πολλές φάσεις, να περιορίσει τις στιγμές απέναντι σε μια ομάδα που έφτασε τα οχτώ επίσημα ματς. Και πλάκα-πλάκα ο Ολυμπιακός κατάφερε σε… 205 λεπτά αγώνα με τους Βέλγους, να δεχθεί ένα γκολ και αυτό από το σημείο του πέναλτι και μετά από επανάληψη! Δεν ήθελε να ρισκάρει και γι’ αυτό η εικόνα του Ολυμπιακού ήταν σαν να βγάζει ένα φόβο…

Το σημείο «κλειδί», δεδομένα ήταν η αποβολή του Πέιντσιλ. Μια βλακώδη ενέργεια, όπως και η αποβολή του Ροντινέι στο τέλος. Μόνο που ο Βραζιλιάνος θα κοστίσει στην ομάδα του τη συμμετοχή του στο πρώτο ματς με την Τσουκαρίτσκι και ο παίκτης της Γκενκ… μισή και βάλε πρόκριση. Ο Ολυμπιακός έκανε τις αλλαγές του, φρεσκαρίστηκε, πήρε μέτρα πιο ψηλά. Του δόθηκε μια αυτοπεποίθηση του παίκτη παραπάνω, θα έπαιρνε κάποιες στιγμές, όπως αυτή π.χ. με τον Μπιέλ στο 91’. Ο Ισπανός έδωσε ενέργεια, είχε διάθεση, έβγαλε ποιότητα και βοήθησε πολύ, τον είχαν έννοια. Τη ζημιά, όμως, τους την έκανε ο Αλεξανδρόπουλος με μια φοβερή ενέργεια. Βγάζει μια τρελή πίεση έξω από την περιοχή, ένα σωστό και καθαρό μαρκάρισμα, κατοχή, καλό ζύγισμα της μπάλας και σουτ για το 1-1 που στέλνει τον Ολυμπιακό στα πλέι οφ του Europa League. Ο δε πανηγυρισμός του, δεν είναι τυχαίο ότι «έφτιαξε» τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Έβγαλε πάθος, γυάλισε το μάτι του, ήταν ένα μήνυμα ότι η χρονιά αρχίζει καλά επιτέλους και όχι με γκρίνια. Ένας άλλος άνεμος αισιοδοξίας.

Προφανώς και πολλά πράγματα δεν πήγαν καλά για τον Ολυμπιακό. Είναι νέα ομάδα, έχει κενά, έρχονται παίκτες. Αδυνατώ να πιστέψω ότι θα στηθεί η ομάδα πάνω στον Ιμπόρα, θα χρειαστεί τρεξίματα και του Αλεξανδρόπουλου και του Έσε, νέο αίμα γενικά. Γι’ αυτό και θα βοηθήσει με την ποιότητά του ο Σκάρπα, γι’ αυτό και οι εξτρέμ που θα έρθουν θα κληθούν να δώσουν πράγματα.

Θέλει κι άλλη ενίσχυση ο Ολυμπιακός. Τώρα αν θα προλάβει και τι εικόνα θα δείξει, είναι μια άλλη κουβέντα. Αυτοί που γκρίνιαζαν, θα γκρινιάζουν μια ζωή, δεν θα αλλάξουν. Υπάρχει και κόσμος, όμως, που είναι διατεθειμένος να στηρίξει αυτή την αλλαγή σελίδας, τη μεταβατική περίοδο. Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να διαπιστώσεις ότι ΑΕΚ και Παναθηναϊκός είναι πιο έτοιμες ομάδες από τον Ολυμπιακό. Θα έχουμε, όμως, μια πληρέστερη εικόνα μετά την ολοκλήρωση των μεταγραφών από τη μία, αλλά και ας μην ξεχνάμε πως φέτος θα παίζουν όλοι στην Ευρώπη μεσοβδόμαδα κι αυτό μπορεί να σημάνει πολλά…

Ο Ολυμπιακός και ο Μαρτίνεθ έχουν πολλή δουλειά μπροστά τους. Η εικόνα δεν ήταν καλή, αλλά η δουλειά έγινε και στην παρούσα φάση, αυτό μετρούσε, η πρόκριση. Ταπεινά θα πορευθεί, για να περάσει και την Τσουκαρίτσκι. Τώρα κάποια πράγματα, τα συνειδητοποιείς με το «καλημέρα». Ότι π.χ. ο προπονητής είναι της άποψης, «προσέχω για να έχω…». Δεν πήγε σε τρελό ρυθμό απέναντι στην Γκενκ, έτσι νομίζω πως θα πορευθεί και με τους Σέρβους. Θέλει να απειληθεί όσο το δυνατόν λιγότερο, να φτιάξει πρώτα την άμυνά του και στη συνέχεια να διορθώσει και άλλα στοιχεία… Υπομονή να έχει και αυτός κι εμείς, αλλά πολύ περισσότερο και ο κόσμος που θα βλέπει έναν Ολυμπιακό με τα πάνω του και τα κάτω του, μέχρι να αποκτήσει ξανά σταθερές ως ομάδα…

Υ.Γ.: Είναι που δεν ήθελε να έρθει στον Ολυμπιακό ο Αλεξανδρόπουλος… 

Υ.Γ.2: Κάτι καλό έρχεται εδώ στο SPORTAL… 

Υ.Γ.3: Ένα εξτρέμ ταλέντο σαν τον Μπρίνιτς και ένας πιο έτοιμος, μπορούν να αλλάξουν πολλά…