){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
_page-0001.jpg){kind=small}
){kind=small}
EuroLeague
)
Από την Παρασκευή έως το 50ο λεπτό του Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός, ο Red Duckling γράφει για το πώς βίωσε το αιώνιο ντέρμπι.
Παρασκευή στο γραφείο. Κάθομαι με φίλους, συναδέλφους Παναθηναϊκούς και με ρωτάνε «πώς το βλέπω το ντέρμπι». Και αρχίζει μια κανονική συζήτηση.
Μου αναλύουν τον φετινό Παναθηναϊκό- πού είναι καλός, πού υστερεί, γιατί προφανώς έχουν δει όλα τα ματς σε αντίθεση με μένα που έχω παρακολουθήσει μόνο στιγμιότυπα.
Αντίστοιχα τους εξηγώ και ‘γω το πώς είναι ο φετινός Ολυμπιακός, συζητώντας όμορφα και ωραία για μπάλα. Και καταλήγω στο ότι «το ντέρμπι ξεκινάει από 1-1 και αν είναι κάποιος να νικήσει, θα είναι ο Ολυμπιακός με 2-1».
Και ανανεώνουμε το ραντεβού για τη Δευτέρα, να συζητήσουμε τι έγινε. Να πειράξει ο ένας τον άλλο, ανάλογα την εξέλιξη. Κανονικότητα δηλαδή.
Φτάνει η Κυριακή και ξεκινά με προσμονή. Το απόγευμα θα κατέβω στο γήπεδο για το αιώνιο ντέρμπι, το παιχνίδι που θέλω να βλέπω από κοντά όσο κανένα. Πρώτα φαγητό με την παρέα που θα πάω γήπεδο, μπύρες, μεζέδες. Μετά ένα καφέ τόνωσης και τέλος Καραϊσκάκης.
Ετοιμάζομαι να φύγω από το σπίτι και ψάχνω τη γούρικη φανέλα. Δεν την φοράω. Την κρύβω σε σακούλα, την βάζω στο πορτ παγκάζ. Πηγαίνουμε για φαγητό και καφέ, όλοι ντυμένοι με αδιάφορα ρούχα, αν σκεφτείς τι ακολουθούσε.
Φτάνουμε στο πάρκινγκ του γηπέδου, παρκάρουμε και αλλάζουμε ρούχα, φορώντας φανέλα και κασκόλ του Ολυμπιακού.
Κάπου εκεί η κουβέντα τελειώνει. Γιατί αυτό δεν είναι η κανονικότητα. Δεν μπορεί να είναι κανονικότητα να κρύβεις την ομάδα σου, είτε κατεβαίνεις να δεις το αιώνιο ντέρμπι, είτε το Ολυμπιακός-Κηφισιά. Δεν είναι κανονικότητα να φοβάσαι ποιον θα πετύχεις στο φανάρι που θα κοιτάει το αμάξι σου να δει αν έχεις διακριτικά ομάδας.
Δεν είναι κανονικότητα να φοβάσαι να πας γήπεδο και να εκδηλώνεις την αγάπη για την ομάδα σου, μόνο όταν φτάσεις εκεί.
Και το χειρότερο είναι πως όλοι το αποδεχόμαστε σαν… κανονικότητα. Για να μπορούμε να δούμε από κοντά αυτό που αγαπάμε χωρίς να κινδυνέψουμε, έχουμε αποδεχτεί ότι θα φοράμε τη φανέλα και το κασκόλ μόνο στο γήπεδο.
Αυτή είναι η κανονικότητα της ντροπής.
Από τη στιγμή που το αποδεχόμαστε σαν κανονικότητα, όλα τα άλλα είναι «φυσικά» επακόλουθα. Αποδεχόμαστε ότι ο Μαυρογεννίδης θα τρώει καφέ στη μούρη, το ίδιο και ο Αναστασίου. Ο Ίβιτς κουτάκια μπύρες, ο Μιραλάς μπουκάλι ουίσκι σε κεκλεισμένων θυρών (!), παίκτης της ΑΕΚ να σκοράρει στο γήπεδο της ομάδας του με… φωτοβολίδα στα πόδια του, ο Τζόλε να δέχεται πέτρες στα κόρνερ και πόσα άλλα παραδείγματα σε όλα τα γήπεδα…
Και φυσικά αποδεχόμαστε τις κροτίδες, από τις οποίες κάποτε μία σεκιούριτι στο Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ έχασε δύο δάχτυλα.
Κάπως έτσι, αντί ο τύπος που πέταξε την κροτίδα να πανηγυρίσει με την ψυχή του και τη φωνή του το 1-1, θεώρησε κανονικότητα να πετάξει κροτίδα. Ο κάθε τυπος, σε κάθε γήπεδο είτε υποστηρίζει τον Ολυμπιακό, είτε τον Παναθηναϊκό, είτε την ΑΕΚ, είτε τον ΠΑΟΚ, είτε τον Χαραυγιακό…
)
12:49 - 23.10.2023
Ολυμπιακός: «Ο Μαρέσκα εξερράγη με τον Παναθηναϊκό και είπε “δύο ώρες μετά το θυμηθήκατε ότι δεν έχετε θέμα να συνεχίσετε το ματς;”»
Η θέση των «ερυθρολεύκων» για το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, τη διακοπή και τη συνέχεια…
Το τι έχει ακολουθήσει μετά το 50ο λεπτό, με έχει ήδη κουράσει ασύλληπτα. Και δυστυχώς το τι θα ακολουθήσει με δικαστήρια, χαμό και τόσα επόμενα ντέρμπι.
Όπως έγραψα και χθες το βράδυ στα social, ανυπομονώ την Πέμπτη να ασχοληθώ μόνο με ποδόσφαιρο, απέναντι στη Γουέστ Χαμ. Που βέβαια, πάλι θα πάω στο γήπεδο, κρύβοντας την φανέλα, για να ξέρω ότι θα επιστρέψω σώος…
){kind=small}
Ολυμπιακός ){kind=logo}
Παναθηναϊκός ){kind=small}
Super League )
)
)
)
)
)
)
)