Χάθηκε το… μέτρο στο πρωτάθλημα!

Απορώ πως θα φτάσουμε ως το τέλος αυτής της διαδρομής. Γράφει ο Διονύσης Βερβελές…

Καλή εβδομάδα σε όλους με υγεία πάνω από όλα. Έχω μεταφέρει τις επιφυλάξεις μου για το πρωτάθλημα, για το πως θα φτάσουμε ως το τέλος αυτής της διαδρομής. Αυτή η εβδομάδα είχε μία ακόμη… έκπληξη, όπου ζήσαμε καταστάσεις άλλων δεκαετιών. Γυρίσαμε στα παλιά, τότε που έσβηναν προβολείς, που έπεφταν δακρυγόνα, που υπήρχαν χίλιοι τρόποι για να πετύχεις αυτό που θέλεις. Ξέρουν αυτοί. Όπως και οι πιο μυημένοι, για την κάσα από νεκροθάφτη που έπεσε σε ένα γήπεδο… Φοβερές στιγμές.

Πανηγυρίζουν στη Λίγκα, γιατί βρέθηκε λέει χορηγός για το πρωτάθλημα. Που πληρώνει καλά. Υπάρχουν δύο συνδρομητικές πλατφόρμες, που επενδύουν σε αυτό το πρωτάθλημα. Χαίρονται οι ομάδες, γιατί εξασφαλίζεται το ποσοστό από το στοίχημα και βλέπεις τέτοιες εικόνες. Δεν θα μπω στη διαδικασία να αναλύσω τις δικές μου εκτιμήσεις και πληροφορίες για ό,τι συνέβη στο Περιστέρι. Γιατί κι εκεί, φέρουν μεγάλη ευθύνη οι διαιτητές. Γίνεται μια σύσκεψη το πρωί, είναι υποχρεωμένοι να γνωρίζουν τα πάντα, φανέλες, εστίες, απλά ελληνικά είναι, τα ξέρουν. Εκτός και αν… η καθίζηση εδάφους συνέβη μετά.

Το θέμα είναι ξεκάθαρο. Αν η ΑΕΚ θέλει να παίξει με τον Ατρόμητο ή να το πάρει στα χαρτιά. Κι όλη η Ελλάδα πλέον, κατάλαβε το δεύτερο. Χάθηκε το… μέτρο, ο δεκάλογος είναι ωραίος για να πείσεις… παιδάκια που γεννήθηκαν πριν λίγα χρόνια. Λες και το να παίζει μία ομάδα χωρίς τα δελτία της δεν ήταν αντικανονικό. Ή λες και το όνομα του Βάλνερ δεν κυκλοφορούσε 14 χρόνια στο στόμα των ανθρώπων και φίλων της ΑΕΚ. Πρωτοσέλιδα πάντως «πρωτάθλημα στα χαρτιά δεν θέλουμε», αυτοί τα έκαναν. Έτσι για την ιστορία πάντα.

Για να κάνουμε ένα καλό ταμείο και χωρίς παρεξηγήσεις κι επειδή κάποιοι μπορεί να μην γνωρίζουν. Έχω ρωτηθεί στο ραδιόφωνο εδώ και καιρό, ακόμη και όταν ο Παναθηναϊκός ήταν 8 και 10 βαθμούς μπροστά από την ΑΕΚ, για το ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα. Κι έλεγα για την ΑΕΚ, γιατί έχει καλή ομάδα, προπονητή, ενθουσιασμό λόγω του νέου γηπέδου, αλλά και ό,τι χρειαστεί από το παρασκήνιο. Και επικοινωνιακά εκεί, θα βγούμε… τρελοί όλοι οι υπόλοιποι για να πάρει η ΑΕΚ αυτό το πρωτάθλημα. Θα σου εξηγούν π.χ. πως δεν υπάρχει κανένα πέναλτι στο ΑΕΚ-Άρης. Θα σου βγάζουν δεκάλογο για να καταλάβεις ότι για δύο… πόντους, πρέπει να πάρει το ματς στα χαρτιά, αν και εκτιμώ ότι έχουμε πολύ δρόμο να δούμε σε αυτό το κομμάτι.

Μέσα σε όλα αυτά, την παραπάνω άποψη την είχα εκφράσει γιατί πιστεύω πως ο Ολυμπιακός δύσκολα θα καταφέρει να είναι αυτός που πρέπει. Και μόνο ότι είναι πέντε βαθμούς πίσω από τον Παναθηναϊκό και τέσσερις από την ΑΕΚ που δεν έπαιξε στο Περιστέρι, δείχνει ένα μικρό επίτευγμα.

Το ζήτημα, όμως, για την ομάδα του Μίτσελ είναι ένα. Αν θα μπορέσει να πάρει μεγάλα ματς. Ο Ολυμπιακός θα μπει στα πλέι οφ με μειονέκτημα στη βαθμολογία. Και για να καταφέρεις εκεί να κάνεις κάτι που δεν θεωρούν πιθανό ούτε οι στοιχηματικές εταιρείες πλέον, θα πρέπει να κάνεις υπέρβαση. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Πως να την κάνεις; Φέτος με τον ΠΑΟΚ ηττήθηκες στο Καραϊσκάκη και ήρθες ισόπαλος στην Τούμπα. Με μια εικόνα που θα παραθέσω πιο κάτω… Έχεις «κάβα» άλλα δύο ματς στα πλέι οφ. Με τον Παναθηναϊκό, ήρθες ισοπαλία λόγω Κέλετ, με το δώρο-πέναλτι. Στην καλύτερή σου εμφάνιση σε ντέρμπι φέτος. Κι έχεις μπροστά, τρία ματς με τον Παναθηναϊκό. Ήρθες ισόπαλος ο-0 με την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη, με κακή εικόνα, έχεις άλλα τρία ματς για το πρωτάθλημα. Συν δύο για το Κύπελλο Ελλάδας, με πρώτο αυτό της Πέμπτης στην OPAP Arena.

Κάνοντας ταμείο δηλαδή, έχουμε δέκα ματς μπροστά μας, με ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό. Αυτός ο Ολυμπιακός για να πάρει τίτλους, θα χρειαστεί μεγάλες νίκες. Δεν γίνεται διαφορετικά. Μπορεί να το καταφέρει; Δεν δείχνει εικόνα του παρελθόντος, με εξαίρεση το ματς στη Λεωφόρο. Σε όλα τα άλλα ματς ήταν κατώτερος των περιστάσεων. Στην Τούμπα, μπήκε πνευματικά ανέτοιμος. Να τρως τέτοια φάση στα 18 δευτερόλεπτα, στην πλάτη του Ρέαμπτσιουκ. Να τρως κι άλλη, πενήντα δευτερόλεπτα μετά. Να μπεις με 1-0 στο 1ο λεπτό και να τρέχεις και να μην φτάνεις.

Ο Μίτσελ εγκατέλειψε την ιστορία με τα τρία δεκάρια, αλλά το πήγαμε σε άλλο επίπεδο. Βγαίνει ο Χάμες και λέει στις δηλώσεις του για το πρόβλημα που υπήρξε. Μόνο που δεν γίνεται να επιστρέφει και να δίνει λύσεις ο Φορτούνης και μετά να τον παρκάρεις εκτός εικοσάδας σε ένα τέτοιο ματς. Στην τελική, δεν είναι ικανός να σε βοηθήσει ούτε για είκοσι λεπτά; Ένα τέταρτο; Εκτός και αν τον… τιμώρησε για εκείνο το πειθαρχικό στην Τούμπα, λες και ήταν ο Μαρτίνς…

Ο Μίτσελ συμβιβάστηκε με την ισοπαλία, γιατί δεν ήθελε να χάσει δεύτερη φορά από τον Λουτσέσκου. Ήταν ξεκάθαρο. Και ειλικρινά, δεν παρεξηγήθηκα καν από την ατάκα του Λουτσέσκου στο τέλος. Ο Ρουμάνος προπονητής, αναφέρθηκε στην εικόνα του αγώνα, όχι στην ιστορία των συλλόγων. Την ιστορία την ξέρουν όλοι και σωστά το είπε ο Παπασταθόπουλος. Όσα πρωταθλήματα πήρε ο Ολυμπιακός τα τέσσερα τελευταία χρόνια, τα πήρε ο ΠΑΟΚ σε όλη του την ιστορία. Μέσα στο γήπεδο, όμως, ειδικά με την εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου, ο Ολυμπιακός δεν ήταν… Ολυμπιακός. Ακόμη και ο ΟΦΗ στάθηκε καλύτερα στην Τούμπα, με το 0-0 που πήρε, είχε σούπερ φάση στο τέλος για το «διπλό». Ο Λεβαδειακός στο 3-2 έβγαλε περισσότερες τελικές! Αυτό εννοούσε προφανώς ο Λουτσέσκου, γιατί δεν ένιωσε απειλή και δεν πήρε το τρίποντο. Γιατί αυτό το «Χ» περισσότερη ζημιά φαίνεται να κάνει στον ΠΑΟΚ με την εικόνα που είχε, παρά στον Ολυμπιακό που χρειάστηκε και πάλι τον Πασχαλάκη.

Κρατάω κάποιες εικόνες από την Τούμπα. Ότι οι δύο αρχηγοί, Παπασταθόπουλος και Ίνγκασον, είχαν εξαιρετική συνεργασία, σε οποιοδήποτε πρόβλημα υπήρξε. Από το πανό, ως και αμφισβητούμενη φάση. Η Τούμπα μπορεί να αποδοκίμασε τον Πασχαλάκη, αλλά οι παίκτες του ΠΑΟΚ τον αγκάλιασαν, δεν ξέχασαν. Κρατάω αυτές τις εικόνες, μήπως καταλάβουμε κάποια στιγμή ότι το ποδόσφαιρο έχει και μια άλλη πλευρά που στην τοξικότητα που ζούμε, αδυνατούμε να την εισπράξουμε, να τη χαρούμε…

Για το ματς της Πέμπτης, θα επανέλθω με νέο blog. Επειδή πολλοί με ρωτάτε, όχι δεν γνωρίζω αν θα πάρει πολιτικό μηχανικό, τοπογράφο στην αποστολή του ο Ολυμπιακός.