Όσο η ΑΕΚ θα βρίσκει μπροστάρηδες…

Δεδομένα αυτό με τον Άρη, ήταν για χίλιους λόγους ένα από τα πιο δύσκολα φετινά ματς για την ΑΕΚ, το κέρδισε διότι βρήκε τον παίκτη που θα βγει μπροστά και θα καθαρίσει την μπουγάδα στο πρόσωπο του Βίντα και έκλεισε τον πρώτο γύρο με τους περισσότερους βαθμούς στα ματς απέναντι στις ομάδες της πρώτης πεντάδας. Γράφει ο Κώστας Τσίλης.

Προφανώς και ένα ματς απέναντι στον Άρη, ειδικά μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ντέρμπι για την ΑΕΚ. Για λόγους και ιστορικούς, αλλά και αγωνιστικούς. Από την άλλη μεριά, αν κάποιος βάλει στο τραπέζι τα δεδομένα αυτού του συγκεκριμένου παιχνιδιού, θα πρέπει να είναι ποδοσφαιρικά τυφλός ή παντελώς αδαής, για να μην δει πως θα ήταν ένα από τα δυσκολότερα που είχε να δώσει η ΑΕΚ μέχρι τώρα στη σεζόν.

Κουβάλαγε τσακισμένη ψυχολογία από το γεγονός πως στην Ευρώπη έχασε ένα ματς που βάσει εικόνας έπρεπε να είχε κερδίσει. Κουβάλαγε και όλη την κούραση του κόσμου, διότι για να κάνει αυτή την ματσάρα απέναντι σε μια ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ, έπρεπε να ξοδέψει όλη την ενέργεια που είχε, ίσως και λίγη παραπάνω. Κουβάλαγε και μια σειρά από απουσίες, που κάθε μέρα γινόντουσαν και περισσότερες και έφτασε στην σέντρα να μην έχει ούτε τον αρχηγό Αραούχο. Ούτε φυσικά και ακόμα έξι που ήταν στο απουσιολόγιο.

Όλα αυτά είναι αρκετά για να καταστήσουν δύσκολο οποιοδήποτε παιχνίδι. Πολύ περισσότερο απέναντι σε μια ομάδα όπως ο Άρης, που είχε κερδίσει την προηγούμενη Κυριακή τον Παναθηναϊκό, που δεν είχε χάσει από τον ΠΑΟΚ και που θα μπορούσε βάσει εικόνας να είχε πάρει ακόμα και κάτι από τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη και ας είχε καταλήξει σε βαριά ήττα. Ο Άρης φέτος μπορεί να κάνει γκέλες οπουδήποτε και με οποιαδήποτε ομάδα, αλλά απέναντι στην τρεις πρώτες, έχει βρει συνταγή να τις βραχυκυκλώνει. Και πήγε να το κάνει και με την ΑΕΚ μ’ αυτή την διπλή ζώνη άμυνας και τους τόσο μικρούς χώρους σε λίγα μέτρα.

Το ήξερε ο Αλμέιδα, το είχε μεταφέρει και στους ποδοσφαιριστές του, πως αυτό το ματς θα ήταν ίσως από τα περίπλοκα που θα έπρεπε να διαχειριστούν φέτος. Και το είδαν να συμβαίνει μέσα στο γήπεδο. Ο Αλμέιδα επέλεξε να πάει ίσως για πρώτη φορά με τόσο μικρό rotation σε σχέση με το ματς με την Μπράιτον. Μόνο με δυο αλλαγές, συν τον Αθανασιάδη υποχρεωτικά λόγω του τραυματισμού του Στάνκοβιτς. Προφανώς είχε στο μυαλό του πως ήταν ένα ματς αυτό, που η ΑΕΚ θα χρειαζόταν γρήγορα αγωνιστικά ρυθμό, για να μην την προλάβει η κούραση. Και από τους έξι της μεσαίας και επιθετικής γραμμής, άλλαξε μόνο τον έναν.

Θεωρητικά θα μπορούσε η ΑΕΚ να είχε προηγηθεί με το δοκάρι του Μάνταλου ή με το τετ α τετ του Τσούμπερ πρώτα και του Πινέδα μετά. Όμως αυτό που ξεκάθαρα φαινόταν, ήταν πως για να πάρει αυτό το παιχνίδι, χρειαζόταν να βγάλει έναν μπροστάρη. Έναν παίκτη που θα βρισκόταν στο κατάλληλο σημείο, την κατάλληλη στιγμή, για να μπορέσει να βρει τον χώρο να σκοράρει, ανάμεσα στα πολλά κορμιά της άμυνας του Άρη. Η εικόνα του παιχνιδιού έδειχνε πως πιθανότατα η ΑΕΚ αυτόν τον μπροστάρη θα τον έβρισκε απ’ αυτούς που θα ερχόντουσαν από τον πάγκο. Ίσως από τον Πόνσε, που θα ήταν πολύ «ταιριαστός» στον τρόπο που εξελισσόταν το ματς. Δεν χρειάστηκε καν.

Μίλησε ο Βίντα. Αυτός βγήκε μπροστά και δεν το κάνει για πρώτη φορά. Θυμίζω πως αυτός έστειλε την ΑΕΚ από τον τρίτο γύρο των προκριματικών του Champions League, στα Play Offs, με εκείνη την γκολάρα στο τέλος. Ήταν αυτός που έδωσε τον πολύτιμο βαθμό με τον Άγιαξ, πάλι με κεφαλιά και πάλι στο ίδιο τέρμα που το έκανε και χθες. Ο Βίντα και έτσι έκανε την τεράστια καριέρα που είχε. Εκτός από πληθωρική παρουσία στην άμυνα, έβγαινε ακόμα και μπροστάρης στην επίθεση, όποτε η ομάδα τον χρειαζόταν. Και η ΑΕΚ τον χρειαζόταν (και) τώρα.

Δεν ήρθε τυχαία αυτό. Η ΑΕΚ το έχει δουλέψει για να βρίσκει λύσεις από την ευχέρεια του Βίντα στο σκοράρισμα. Έχει βάλει ήδη τέσσερα γκολ στην φετινή σεζόν. Είναι ήδη πολύ ψηλά και σε τελικές προσπάθειες. Τον ψάχνει η ΑΕΚ τον Κροάτη στις στατικές φάσεις, γιατί έχει δουλέψει πολύ στην προπόνηση προκειμένου να τον βρίσκει. Ο Αλμέιδα άλλωστε, έχει αποδείξει πως ξέρει να αξιοποιεί αυτούς που μπορούν να βγουν μπροστά, όταν η ομάδα τους χρειάζεται. Το έχει κάνει πολλές φορές και με διαφορετικούς παίκτες. Όχι μόνο με τον Βίντα.

Η ΑΕΚ βρίσκει συνεχώς μπροστάρηδες. Όταν το χρειαζόταν, ο Τσούμπερ βγήκε μπροστά για να καθαρίσει την μπουγάδα. Όπως την προηγούμενη Κυριακή στα Γιάννενα και όχι μόνο. Πρώτος σκόρερ της ΑΕΚ είναι φέτος. Με δεύτερο τον Βίντα. Λίγο πριν, όταν η ΑΕΚ το χρειαζόταν, βγήκε μπροστάρης ο Ελίασον. Δεν είχε πετύχει γκολ με την φανέλα της ΑΕΚ, πέτυχε φέτος δυο συνεχόμενα σε Τρίπολη και ΠΑΟΚ. Και φυσικά είναι και ο Πινέδα που επίσης, όταν η ΑΕΚ το χρειαζόταν έχει βγει μπροστά να καθαρίσει την μπουγάδα.

Η ΑΕΚ το έκανε στην περυσινή σεζόν, το κάνει και φέτος. Βγάζει συνεχώς από το ρόστερ της ποδοσφαιριστές, που βγαίνουν μπροστά για να κάνουν την δουλειά, όταν η ομάδα το χρειάζεται. Δεν πετυχαίνει πάντα αυτό. Για παράδειγμα φέτος ο Γκαρσία όσες φορές πήγε να μπει μπροστάρης, δεν του βγήκε. Το ίδιο και ο Πόνσε. Το ίδιο ίσως και ο Γκατσίνοβιτς. 

Είναι και ο Αραούχο που ξεκίνησε σούπερ τη σεζόν, όμως έχει πάει από ατυχία σε ατυχία. Αλλά είναι ποδοσφαιριστές που ο Αλμέιδα ξέρει τι να περιμένει. Γνωρίζει πως και αυτοί, κάποια στιγμή, θα βγουν μπροστά. Εξάλλου Γκαρσία και Γκάτσι και Σέρχιο, το έχουν κάνει ήδη από πέρυσι. Ο Πόνσε έτσι όπως ήταν τα δεδομένα αυτού του ματς με τον Άρη, αν δεν το είχε βάλει ο Βίντα, ίσως ήταν η στιγμή να βγει αυτός μπροστά. Θα γίνει και αυτό.

Ειδικά στο ελληνικό πρωτάθλημα, όσο η ΑΕΚ θα μπορεί να βγάζει μπροστάρηδες, τόσο θα μένει δυνατά στο κόλπο της υπεράσπισης του τίτλου που κατέκτησε πέρυσι. Εξάλλου δεν είναι μόνο πως ολοκλήρωσε τον πρώτο γύρο μόλις έναν βαθμό από την κορυφή, ενώ πέρυσι ήταν οκτώ. Που δεν είναι καν αυτό μικρή υπόθεση. Με τις ομάδες της πρώτης πεντάδας, έχει μαζέψει τους περισσότερους βαθμούς. Τρεις νίκες και μια ισοπαλία. 

Μοναδική αήττητη, πρώτη σε βαθμολογική συγκομιδή, ανάμεσα στις ομάδες με τις οποίες θα παιχθεί ο τίτλος και στο μίνι πρωτάθλημα των Play Offs. Αυτό λέει πολλά. Διότι το να βρεις τρόπος να μην γκελάρεις με Κηφισιές και Πανσερραϊκούς, είναι πολύ πιο εύκολο, από το να ψάξεις τρόπους να παίρνεις βαθμούς στα ντέρμπι.