Όταν η ΑΕΚ έβαλε τέσσερα στον ΠΑΟΚ πήρε πρωτάθλημα, όταν δέχθηκε δύο το έχασε

Για ένα ματς όπως το συγκεκριμένο με τον ΠΑΟΚ, μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια θα παίξουν ρόλο για την ΑΕΚ και ο ρυθμός και οι επιλογές αλλά ακόμα και οι προβολές στις δυο προηγούμενες σεζόν - Γράφει ο Κώστας Τσίλης

Καταρχάς έχει σημασία να έχουμε κάτι πολύ καθαρό. Η ΑΕΚ την Κυριακή στη Νέα Φιλαδέλφεια ούτε περιμένει και ούτε θα αντιμετωπίσει κανέναν Λουτσέσκου. Με τον ΠΑΟΚ παίζει ένα σημαντικό παιχνίδι. Η ΑΕΚ απέναντι της βλέπει πάντα ομάδες, καλύτερες ή χειρότερες, μικρότερες ή μεγαλύτερες. Αλλά ποτέ πρόσωπα. Όσες πατάτες, ακόμα και προσβολές και αν έχουν αραδιάσει τα πρόσωπα αυτά. Παιχνιδάκι της πλάκας όλο αυτό, που είναι κόντρα στο μέγεθος της ΑΕΚ να μπαίνει. Τελεία, παράγραφος, χωρίς κανέναν αστερίσκο.

Η ΑΕΚ περιμένει την Κυριακή τον ΠΑΟΚ, από τον οποίο πέρυσι έχασε το πρωτάθλημα. Για να είμαστε ακριβείς, στο πιάτο του τον έδωσε αυτόν τον τίτλο. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αλλά ας πρόσεχε. Το έκανε το δώρο, το πήρε ο ΠΑΟΚ και μάγκας ήταν και όχι μόνο έχασε ένα πρωτάθλημα, αλλά έκανε και την ζωή της πολύ πιο δύσκολη στην φετινή σεζόν. Διότι δεν φαντάζομαι πως υπάρχει κάποιος που να πιστεύει, πως θα παραμόνευε τόσο πολύ η εσωστρέφεια φέτος σε κάθε στροφή του δρόμου, αν δεν είχε χαθεί το περυσινό πρωτάθλημα με τον τρόπο που χάθηκε. Ακόμα και αν υπήρχε το μέγα στραπάτσο της Ευρώπης.

Το κυριακάτικο παιχνίδι στη Νέα Φιλαδέλφεια έχει πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Οι δυο αντίπαλοι θα έχουν τον ίδιο προπονητή με πέρυσι. Όπως και με πρόπερσι. Και χωρίς ακόμα να είμαι απολύτως σίγουρος και για τις έντεκα θέσεις της ΑΕΚ και χωρίς να έχω εικόνα για την ενδεκάδα του ΠΑΟΚ, δεν νομίζω πως καμία από τις δυο ομάδες θα έχει στο βασικό σχήμα πάνω από τρεις παίκτες που να ήρθαν το περασμένο καλοκαίρι. Σχεδόν οι ίδιοι με πέρυσι θα παίξουν. Ίδιοι προπονητές, σχεδόν ίδιες ενδεκάδες, περίπου ίδιες ομάδες. Επομένως είναι ένα ματς στο οποίο μπορεί να γίνει μια προσέγγιση και με βάση όλων όσων έχουν συμβεί και πέρυσι αλλά και πρόπερσι.

Κάτι δείχνουν τα οκτώ... ημίχρονα

Η ΑΕΚ στην επιστροφή της στη Νέα Φιλαδέλφεια και με τον Αλμέιδα στον πάγκο της, έχει αντιμετωπίσει τέσσερις φορές τον ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου. Μετρά τρείς νίκες με γκολ 8-0 και μια ισοπαλία με 2-2. Και σε οκτώ ημίχρονο, έχει σκοράρει μόνο στο ένα. Δεν ξέρω αν το σκέφτονται ή πόσο το μετράνε αυτό στον ΠΑΟΚ. Μπορεί και καθόλου. Από ιδία πείρα πάντως θα πω, ότι όταν στην ΑΕΚ προέκυπταν τέτοιου είδους δεδομένα με αντίπαλο από προηγούμενα ματς, τα μετρούσε πολύ. Διότι αποδεικνυόταν στην πράξη, πως τελικά όντως μετρούσαν πολύ.

Την σεζόν που η ΑΕΚ πήρε το πρωτάθλημα και κατόπιν μετά και το κύπελλο (συμπτωματικά στον τελικά απέναντι στον ΠΑΟΚ), είχε παίξει ένα ισοπεδωτικό ποδόσφαιρο στα δυο ματς με τον ΠΑΟΚ σε κανονική περίοδο και play offs. Ειδικά εκείνο το 4-0 στη Νέα Φιλαδέλφεια στα Play Offs, ήταν ένα αποτέλεσμα και κυρίως μια εικόνα που ήταν δήλωση πως η ΑΕΚ ήταν ένα εξπρές που πήγαινε φουλ για να πάρει τον τίτλο. Αντίθετα πέρυσι, μπορεί να ήταν ίδιο εκείνο το 2-0 στη Φιλαδέλφεια στην κανονική περίοδο, αλλά όχι και το 2-2 των Play Offs.

Έχει γίνει μεγάλη συζήτηση και δικαίως, για εκείνο το ματς στην Τούμπα, που η ΑΕΚ κέρδιζε με 2-1 και μέχρι το 80ο λεπτό είχε ακόμα και περιθώριο να δεχθεί ένα γκολ για να κλειδώσει το πρωτάθλημα. Και τελικά έκανε δώρο δυο γκολ και έχασε. Όμως στα μάτια τα δικά μου, ένα ματς και κυρίως ένα αποτέλεσμα κλειδί για την μάχη του πρωταθλήματος, ήταν εκείνο το 2-2 με τον ΠΑΟΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ένα ματς που, για όσους το έχουν λησμονήσει, η ΑΕΚ είχε προηγηθεί με 2-0.

Έχασε δυο πολύτιμους βαθμούς, οι οποίοι στο τέλος της έλλειψαν στην οικονομία του τίτλου και κράτησε και ζωντανό τον ΠΑΟΚ μέσα στην μάχη του πρωταθλήματος. Διότι αν η ΑΕΚ είχε κρατήσει εκείνο το 2-0, θα τον είχε πετάξει οριστικά έξω από την κούρσα. Και μετά μ’ εκείνη τη νίκη επί του Παναθηναϊκού θα την είχε τελειώσει την δουλειά. Ούτε το ακατανόητο και χωρίς κανένα όφελος για την εθνική αίτημα του Πογέτ για αναβολή θα έπαιζε τον ρόλο του, ούτε πολύ περισσότερο εκείνα τα κωμικά λάθη στα τελευταία λεπτά του παιχνιδιού στην Τούμπα. Όλα θα τα είχε τελειώσει πολύ νωρίτερα η ΑΕΚ, αν είχε κρατήσει εκείνο το 2-0 στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Ο ρυθμός και οι επιλογές...

Με δεδομένο πως εξακολουθούμε να μιλάμε για τους ίδιους προπονητές στους πάγκους και ως εκ τούτου για τις ίδιες λογικές στο παιχνίδι των ομάδων, υπάρχουν χρήσιμα συμπεράσματα που δίνουν όλα τα προηγούμενα ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια. Η ΑΕΚ του Αλμέιδα, έχει τους τρόπους και τους αγωνιστικούς μηχανισμούς να «πνίγει» τον ΠΑΟΚ του Αλμέιδα. Μόνο μια φορά δεν το έκανε κατά την διάρκεια ενός παιχνιδιού και το πλήρωσε πολύ ακριβά. Και αυτό θα πρέπει να είναι ένα μάθημα που θα πρέπει να έχει διαβάσει καλά η ΑΕΚ για το ματς της Κυριακής.

Δεν ξέρω αν οριστικά στο μυαλό του Αλμέιδα έχουν κλειδώσει οι θέσεις στην ενδεκάδα. Νομίζω πως αν ο Γκαρσία είναι καλά, δεν υπάρχει συζήτηση για το ποιος θα ξεκινήσει στην βασική ενδεκάδα. Έχει σκοράρει πολύ σε τέτοιου είδους ματς ο Λιβάι, αλλά και σ’ αυτά που δεν σκόραρε, έχει επιδράσει πολύ συνολικά στο παιχνίδι της ΑΕΚ. Και ειδικά από την στιγμή που δεν συζητάμε για ενδεχόμενο να είναι έτοιμος ο Μαρσιάλ για την ενδεκάδα, δεν νομίζω πως τίθεται θέμα. Τον έχει δοκιμάσει τις δυο προηγούμενες μέρες και τον Πιερό στην κορυφή της επίθεσης. Φορμαρισμένος είναι ο Αϊτινός, γκολ σε ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό έχει βάλει και την θέση του φορ, πολύ καλύτερα την ξέρει από τον Γκαρσία. Αλλά η πραγματικότητα είναι πως όταν ο Λιβάι είναι καλά, δύσκολα σταματιέται από οποιαδήποτε άμυνα.

Στα άκρα της επίθεσης δύσκολα θα δούμε κάτι διαφορετικό από Ελίασον και Κοϊτά. Και αυτή είναι μια διαφορετική συνθήκη σε σχέση με τα περυσινά ματς, καθώς πάνω στα μπακ του ΠΑΟΚ θα πέσουν δυο γρήγοροι και με έκρηξη ακραίοι και όχι μόνο ο Σουηδός όπως συνέβη πέρυσι. Επομένως επί της ουσίας το ερωτηματικό είναι στο τι θα αποφασίσει ο Αλμέιδα για τα χαφ. Εκεί δεν βγαίνει εύκολα άκρη με τόσες πολλές και ποιοτικές επιλογές που υπάρχουν. Δύσκολα βλέπω να μένει έξω ο Περέιρα. Και νομίζω πως η κατάσταση στην οποία θα βρίσκεται ο Πινέδα μετά την επιστροφή από το Μεξικό, θα κρίνει τα πάντα. Αλλά επίσης είναι δύσκολο, σ' ένα τέτοιο ματς, να αφήσει έξω ο Αλμέιδα τον πιο επιδραστικό του παίκτη και με δυο γκολ πέρυσι απέναντι στον ΠΑΟΚ.