Στα πιο μεγάλα (φετινά) «θέλω», η ΑΕΚ δεν έχει κάνει πίσω

Η ΑΕΚ θα πάει στον "τελικό" της Λεωφόρου με την αυτοπεποίθηση της καλύτερης ομάδας, με το παιχνίδι της και με τον ήδη δοκιμασμένο χαρακτήρα της. Γράφει ο Κώστας Τσίλης

Κακά τα ψέματα, έτσι όπως είναι φέτος η ΑΕΚ (αλλά και ο Παναθηναϊκός), εάν αποκτήσει το πλεονέκτημα να μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα ακόμα και αν χάσει ένα από τρία ματς που απομένουν μέχρι το τέλος, δεν υπάρχει περίπτωση να μην το σηκώσει. Επομένως αν η ΑΕΚ κερδίσει απόψε στην Λεωφόρο αγκαλιάζει τον τίτλο, αλλά εάν χάσει τον χαιρετάει. Στην ισοπαλία μόνο μένουν όλα ανοιχτά.

Όπως και να έχει όμως, ο αποψινός είναι ένας «τελικός» με τα όλα του. Δεν έχει παίξει η ΑΕΚ πολλά τέτοια παιχνίδια. Τα τελευταία 40 χρόνια, είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού τέτοιοι «τελικοί». Ήταν, θυμάμαι το ματς του ’89 με τον Ολυμπιακό που την βόλευε και η ισοπαλία, αλλά πήρε τη νίκη με το γκολ του Καραγκιοζόπουλου. «Τελικός» ήταν επίσης το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό και το ’96 που παρότι είχε ομαδάρα το έχασε με το γκολ του Μπορέλι. Όπως «τελικός» ήταν και το 2002 με τον Ολυμπιακό, που πάλι βολευόταν και με ισοπαλία αλλά έχασε 4-3. Να βάλω και εκείνο το ματς της Τούμπας με τον ΠΑΟΚ το 2018 και τέλος.

Τέσσερα όλα κι όλα είναι τα παιχνίδια που έχει παίξει η ΑΕΚ τα τελευταία 40 χρόνια και είχαν χαρακτήρα σαν το αποψινό στην Λεωφόρο. Και αυτό από μόνο του, φανερώνει και την σημασία και τα χαρακτηριστικά και τις συνθήκες και τα πάντα για το ματς αυτό. Είναι το πιο μεγάλο «θέλω» για την ΑΕΚ όχι μόνο για την φετινή σεζόν, αλλά για την τελευταία πενταετία. Μέχρι και πέρυσι, αυτό θα αποτελούσε ίσως και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Διότι σταθερά, στα πιο μεγάλα «θέλω», έκανε πίσω, όπως λέει και το τραγούδι των Πυξ Λαξ. Και δεν ήταν καν τόσο μεγάλα, όσο το αποψινό.

Η ΑΕΚ έπαιζε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό για να μειώσει την διαφορά από την κορυφή, τα έκανε μούσκεμα, πήγαινε από τους οκτώ ή τους εννέα βαθμούς στους 11 ή στους 12 και χαιρέτα μου τον πλάτανο για την μάχη του πρωταθλήματος. Έπαιζε είτε τελικό κυπέλλου, είτε ημιτελικό κυπέλλου, για να σώσει την χρονιά μ’ έναν τίτλο, εμφανιζόταν πολύ κατώτερη και πήγαινε σπίτι της με άδεια χέρια. Έφτασε πέρυσι ακόμα και στο σημείο, το πιο μεγάλο «θέλω» της, να είναι ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο σε ματς με τον Άρη στο Χαριλάου. Και το χαιρέτησε και αυτό.

Αυτή η ΑΕΚ έχει αλλάξει τον χαρακτήρα της

Η ΑΕΚ τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια σταθερά και με τραγική συνέπεια, στα πιο μεγάλα «θέλω» της, έκανε πάντα πίσω. Όχι όμως και φέτος. Όχι η ομάδα που έχει φτιάξει και έχει βάλει στο γήπεδο ο Αλμέιδα. Όχι αυτό το ρόστερ. Στην φετινή σεζόν η ΑΕΚ όσες φορές έπαιξε παιχνίδι που είχε χαρακτηριστικά «τελικού», που είχε απόλυτη ανάγκη να το πάρει, όχι απλώς έδειξε χαρακτήρα αλλά κυρίως πήρε αυτό που ήθελε. Διότι στο τέλος το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει. Δείτε λίγο πως έχει πάει το έργο φέτος.

Τον Γενάρη η ΑΕΚ υποδέχθηκε τον Παναθηναϊκό στην Φιλαδέλφεια. Ήταν επτά βαθμούς πίσω και εάν έχανε ή ακόμα και αν δεν κέρδιζε, η κορυφή θα απομακρυνόταν επικίνδυνα. Τελικούλης ήταν για την ΑΕΚ. Ήταν καλύτερη από τον αντίπαλο της, έβαλε γκολ ο Πινέδα, κέρδισε το ματς. Και προχώρησε. Μάλιστα αν δεν είχε αστοχήσει στο πέναλτι ο Λιβάι, τώρα θα είχε και την ισοβαθμία. Αλλά πάμε παρακάτω. Είχε ημιτελικό κυπέλλου με τον Ολυμπιακό. Σαν «τελικός». Καλύτερη η ΑΕΚ και στα δυο ματς και πρόκριση στον τελικό.

Τώρα στα Play Offs, πήγε στην Τούμπα για να παίξει ένα ματς που αν δεν το κέρδιζε θα ζοριζόταν και βαθμολογικά αλλά και ψυχολογικά, καθώς είχε προηγηθεί η ήττα από τον Ολυμπιακό στη Φιλαδέλφεια και η ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό επίσης στη Φιλαδέλφεια. Ήταν «τελικός» για την ΑΕΚ, αλλά και για τον ΠΑΟΚ καθώς με νίκη έμπαινε ξανά στην μάχη του τίτλου, αλλά με ήττα έβγαινε εκτός. Η ΑΕΚ έβαλε τρία γκολ σ’ εκείνο το ματς, μέτρησε το ένα και επέστρεψε στην Αθήνα με νίκη.

Ακόμα και το ματς στο Φάληρο πριν από μια εβδομάδα, χαρακτήρα «τελικού» είχε και για την ΑΕΚ, αλλά και για τον Ολυμπιακό. Για τον Ολυμπιακό, ήταν η τελευταία ευκαιρία να μείνει στην κούρσα του πρωταθλήματος. Για την ΑΕΚ μια ήττα, ή μια ισοπαλία, θα την έβαζε την πλάτη στο τοίχο. Μπήκε όμως στο Καραϊσκάκη, ήταν πολύ καλύτερη από τον αντίπαλο της και απολύτως δίκαια ποδοσφαιρικά, κέρδισε με 3-1.

Προφανώς το αποψινό παιχνίδι στην Λεωφόρο έχει διακύβευμα πολύ μεγαλύτερο απ’ όλα τα προηγούμενα. Τώρα είναι κανονικά στο τραπέζι ένα πρωτάθλημα. Κερδίζεις το αγκαλιάζεις, χάνεις το αποχαιρετάς. Όμως έχει σημασία το γεγονός πως η ΑΕΚ φέτος έχει μεταμορφωθεί από μια ομάδα που τα τελευταία χρόνια σ’ όλα τα μεγάλα «θέλω» να κάνει πίσω, σε μια ομάδα που δεν το έκανε ούτε μια φορά μέσα στην σεζόν. Και αυτό θα μετρήσει πολύ απόψε. Διότι θα είναι ένας ματς, που ο χαρακτήρας που μπορεί να βγάλει μέσα στο γήπεδο η κάθε ομάδα, θα παίξει ρόλο. Και ο χαρακτήρας της ΑΕΚ έχει ήδη μετρηθεί μέσα στη σεζόν και έχει ανταποκριθεί στις περιστάσεις.

Ξέρει πως είναι καλύτερη, ξέρει το παιχνίδι της

Καθαρά αγωνιστικά, η ΑΕΚ έχει αποδείξει μέσα στη σεζόν πως είναι η πιο καλά δουλεμένη ομάδα, με το μεγαλύτερο βάθος και την καλύτερή μπάλα. Πήγε στο Φάληρο κέρδισε, πήγε στην Τούμπα κέρδισε, πήγε στο Χαριλάου κέρδισε, έχει βάλει επτά γκολ μέσα στη σεζόν στον Ολυμπιακό, έχει βάλει έξι στον ΠΑΟΚ και άλλα τόσα στον Άρη. Και από τον Παναθηναϊκό, που όντως δυσκόλεψε το ποδόσφαιρό της περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα, δεν έχει δεχθεί ακόμα γκολ σε κανονική ροή αγώνα σε τρία ματς. Μόνο από δυο πέναλτι.

Οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ είναι πρώτοι που έχουν κάνει συνείδηση πως είναι καλύτεροι απ’ όλους. Και μ’ αυτή την αυτοπεποίθηση και την αποφασιστικότητα μπαίνουν σε κάθε ματς. Έτσι θα πάνε απόψε και στην Λεωφόρο, έστω και χωρίς τον αρχηγό Σέρχιο. Προφανώς και στο ποδόσφαιρο ούτε κερδίζει πάντα ο καλύτερος, ούτε παίρνει πάντα το πρωτάθλημα. Αυτό που έπαθε η ΑΕΚ το 1996 είναι το πιο τρανταχτό παράδειγμα. Αλλά η φετινή ομάδα του Αλμέιδα, έχει δείξει πως βγάζει χαρακτήρα απέναντι σε προκλήσεις να αποδείξει την ανωτερότητά της και με αποτέλεσμα. Και τώρα που είναι η πιο κρίσιμη στιγμή, ξέρει πως μπορεί να το ξανακάνει.

Άλλωστε να είστε σίγουροι πως ασχέτως αν το ματς είναι ένας "τελικός" για τον τίτλο, η ΑΕΚ θα μπει για να κάνει το παιχνίδι. Να πιέσει, να βγάλει ένταση, να κλέψει μπάλες. Μια φορά μόνο δίστασε να το κάνει, ήταν το ματς στην πρεμιέρα των Play Offs με τον Παναθηναϊκό και εγκλωβίστηκε. Δεν θα την ξαναπατήσει έτσι. Θα μπει στην Λεωφόρο για να κάνει όλα αυτά που έχει δουλέψει και όπου βγει.