Ακόμα «ψάχνεται» αλλά αρχίζει να θυμίζει κάτι γνώριμο...

Ο Παναθηναϊκός έχει δεδομένα προβλήματα χημείας να λύσει και θέλει χρόνο για να παίξει το μπάσκετ του Εργκίν Αταμάν, αλλά ακόμα κι έτσι -μετά από χρόνια- προσφέρει εικόνες από άλλες εποχές.

Πολύ σωστά, μετά το τέλος του αγώνα με τον Απόλλωνα Πάτρας, ο Εργκίν Αταμάν έθεσε το παιχνίδι στη σωστή του βάση. «Δεν μας δίνει τη δυνατότητα να έχουμε άποψη για την κατάστασή μας, γιατί ο αντίπαλος δεν ήταν στο ίδιο επίπεδο με εμάς», είπε ο Τούρκος τεχνικός. Και δεν είχε άδικο, μιας και ο Παναθηναϊκός «τελείωσε» τον αγώνα σε λιγότερο από 10 λεπτά, ουσιαστικά.

Βρήκε και τα έκανε; Ίσως. Η ομάδα της Πάτρας με την εικόνα που είχε δεν μπορεί να σταθεί στην κατηγορία. Αλλά δεν νομίζω πως ευθύνεται μόνο αυτή για την τροπή που πήρε το παιχνίδι. Το οδήγησαν και οι «πράσινοι» εκεί. Πόσες φορές στο προσφατο παρελθόν έχει αντιμετωπίσει ομάδες ανάλογης δυναμικότητας; Πολλές. Ομάδες που στο τέλος υποβιβάστηκαν. Πόσες φορές όμως θυμάστε τέτοια ισοπέδωση; Πόσα χρόνια έχουν περάσει από εκείνες τις ημέρες που ήξερες από πριν ότι η διαφορά θα είναι πάνω από 30 και δεν θα σου φαινόταν έκπληξη να φτάσει και τους 50;

Θα σας πω εγώ... Πάνω από 10! Δεν είναι μόνο τα προηγούμενα τρία, που ήταν τα χειρότερα της σύγχρονης ιστορίας της ομάδας. Είναι από την εποχή του Ομπράντοβιτς. Δεν θέλω να συγκρίνω ανόμοιες καταστάσεις, ούτε να υπονοήσω πως ο Παναθηναϊκός έχει ήδη φτάσει σε αυτό το επίπεδο. Κάνει όμως βήματα προς τα εκεί. Τα κάνει από το περασμένο καλοκαίρι, όταν κι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έκανε μια επένδυση ανάλογη εκείνων των εποχών. Το λένε και οι... αριθμοί. Το +52 επί του Απόλλωνα βρέθηκε στην πρώτη πεντάδα των νικών με τις μεγαλύτερες διαφορές στην ιστορία του συλλόγου στην Basket League.

Πότε ήταν οι άλλες τέσσερις; Μα την εποχή του Ζοτς... Δείτε το και μόνοι σας!

1. Παναθηναϊκός - Πανελλήνιος 112-42 (2010-11) +70

2. Μακεδονικός Παναθηναϊκός 44-106 (2006-07) +62

3. Παναθηναϊκός - Πανιώνιος 109-55 (2010-11) +54

4. Παναθηναϊκός - Απόλλων 112-60 (2023-24) +52

-. Παναθηναϊκός - Έσπερος 97-45 (1999-2000) +52

Η ομάδα του Αταμάν -προσωπικά- δεν νομίζω πως έχει φτάσει ούτε στο 60%. Θέλει αρκετό χρόνο ακόμα. Εξαρχής χρειαζόταν μια ομάδα με 11 νέους παίκτες. Αυξήθηκε ακόμα περισσότερο από τη στιγμή που ταλαιπωρήθηκε αρκετά από ατυχίες και τραυματισμούς και δεν έχει καταφέρει ακόμα να αγωνιστεί και να προπονηθεί πλήρης. Στην αρχή ήταν ο Βιλντόζα, μετά ο Μήτογλου, ο Παπαπέτρου. Ενδιάμεσα σε κάποιους αγώνες ο Σλούκας. Κομβικά κομμάτια του παζλ. Σήμερα έρχεται και ο Κέντρικ Ναν, ενώ δεν αποκλείεται τις επόμενες μέρες να έρθει κι ένας ακόμα φόργουορντ.

Όλα αυτά αυξάνουν τον χρόνο που θα χρειαστεί για να δούμε στο 100% αυτό που έχει στο μυαλό του ο προπονητής του Παναθηναϊκού. Ήδη όμως, κάτι βραδιές, όπως η χθεσινή στο ΟΑΚΑ, θυμίζουν στον κόσμο και πάλι στιγμές που είχε καιρό να βιώσει. Σαρωτικές νίκες επί αντιπάλων που δεν είναι στο επίπεδό του. Αλλά που απέναντί τους τα τελευταία χρόνια τέτοιους περιπάτους δεν μπορούσε να κάνει. Είτε λόγω νοοτροπίας, είτε λόγω ποιότητας, είτε λόγω έλλειψης βάθους. Πλέον, όλα αυτά τα έχει. Κι αν τα υλικά δέσουν επιτέλους μεταξύ τους, τότε θα ζησουμε ανάλογες βραδιές και στα ματς που πραγματικά αξίζουν.

Είναι, όμως, μια αρχή. Καλή αρχή. Αισιόδοξη. Για αυτό και ο κόσμος έχει πίστη και υπομονή, σε σχέση με τα περασμένα χρόνια. Γιατί βλέπει ότι υπάρχει πλάνο και όρεξη για να γίνει το καλύτερο δυνατό. Ακόμα κι αν δεν πετύχει αυτά που θέλει ο Παναθηναϊκός, έχει αποδείξει πως το προσπαθεί με τον σωστό τρόπο.

ΥΓ1. Η άφιξη του Κέντρικ Ναν ανεβάζει κι άλλο τις προσδοκίες. Αλλά πρέπει να είμαστε προσγειωμένοι. Και ο ίδιος ο παίκτης θα χρειαστεί χρόνο στις νέες συνθήκες που θα βρει μπροστά του και η ομάδα θα πρέπει να βρει εκ νέου τις ισορροπίες της με αυτόν στο παρκέ.

ΥΓ2. Το μεγάλο στοίχημα του Αταμάν είναι να κερδίσει τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ. Είναι η μεταγραφή που θα έκανε τον μεγαλύτερο θόρυβο στην Ευρώπη, μετά του Σλούκα λόγω των «αιώνιων» ιδιαιτεροτήτων που έχει. Ο Ισπανός χρειάζεται χρόνο. Έχει βρεθεί σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο μετά από 7 χρόνια στο ΝΒΑ.

ΥΓ3. Ο Σέιν Λάρκιν ήταν έτοιμος να... φύγει από την Εφές με τις εμφανίσεις που έκανε το πρώτο δίμηνο. Αλλά μετά είδαμε έναν πυραυλοκίνητο παίκτη να διαλύει κάθε άμυνα. Η βιασύνη και η ανυπομονησία δεν είναι καλός σύμβουλος σε τέτοιες περιπτώσεις. Το ίδιο είχε συμβεί και με επιλογές του Ομπράντοβιτς στο παρελθόν, που είχαν δεχθεί κριτική στο ξεκίνημά τους, αλλά μετά έπαιξαν κομβικό ρόλο σε κατακτήσεις τροπαίων.

ΥΓ4. Δεύτερη στη σειρά ενθαρρυντική εμφάνιση από τον Όλεκ Μπαλτσερόφσκι... Για να δούμε τι μπορεί να κάνει με καλύτερη ψυχολογία ο Πολωνός.