Ομάδα που δεν «πεθαίνει» και που καψουρεύει ακόμα περισσότερο τον κόσμο της

Ο Βασίλης Μοιρώτσος γράφει από την Μπράγκα για τον Παναθηναϊκό που έμεινε όρθιος έστω και στο 95', τον game changer Ιωαννίδη, την ευκαιρία αλά... Μασούντ του Σπόραρ και μια ομάδα που θα συνεχίσει να προσφέρει συγκινήσεις.

Το έκανε ξανά ο Φώτης, το έκανε ξανά ο Παναθηναϊκός. Δεν την τελείωσε τη δουλειά στην Μπράγκα, αλλά με αυτά που έχει καταφέρει φέτος είναι ικανός να την τελειώσει στην Αθήνα. Και ας βρέθηκε (ξανά) με την πλάτη στον τοίχο και ας είδε (ξανά) τον χάρο με τα μάτια του και ας φλέρταρε περισσότερο με το 3-0 μετά το δεύτερο γκολ, παρά με το 2-1. Το βρήκε όμως. Και το βρήκε δικαίως, αφού θα μπορούσε ο Σπόραρ στο 61' να είχε βάλει αυτό που χάνεται μια φορά τα πέντε χρόνια.

Είχε χάσει ένα ολόιδιο ο Μασούντ  το 2018 σε ματς της ΑΕΚ για τους «32» του Europa League με την ΑΕΚ απέναντι στην Ντιναμό Κιέβου. Έχασε ακριβώς το ίδιο ο Σλοβένος το 2023 στην Μπράγκα, αλλά ας ελπίσουμε πως η τύχη του Παναθηναϊκού δε θα είναι ίδια με εκείνη της ΑΕΚ τότε απέναντι στους Ουκρανούς.

Ο game changer Ιωαννίδης

Για να μείνει ζωντανός ο Παναθηναϊκός έπρεπε και πάλι ο Ιωαννίδης να γινει ο game changer του αγώνα του. Μπήκε στο γήπεδο για να αλλάξει την κατάσταση όπως είχε γίνει και στη Μασσαλία. Και το έκανε με μια μαγική πάσα στο 95' βγάζοντας τον Μαντσίνι σε θέση τετ α τετ, με τον Αργεντινό να πλασάρει ψύχραιμα και υπέροχα και να κρατάει όρθιο τον Παναθηναϊκό.

Έναν Παναθηναϊκό που στο πρώτο ημίχρονο ήταν η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο. Με καλή κυκλοφορία, με επιθετικό πλάνο, με ψυχραιμία στην άμυνα. Κατάφερε να ακυρώσει όλα τα ατού της Μπράγκα, θα μπορούσε να την είχε πληγώσει στη δική της άμυνα, δεν το έκανε επειδή ήταν άστοχος. Αλλά και γιατί ο Παλάσιος σε πολλές περιπτώσεις μπορούσε να λειτουργήσει διαφορετικά και περισσότερο αποτελεσματικά, αλλά δεν το έκανε.

Ο Παναθηναϊκός έμεινε όρθιος όχι γιατί ήταν τυχερός (ναι η Μπράγκα χάνει ανεπανάληπτη ευκαιρία για το 3-0, αλλά ποιος να μιλήσει για ευκαιρίες όταν έχει χάσει αυτό ο Σπόραρ), αλλά γιατί ο επιμένων νικά. Και το δούλεψε το ματς. Και ο Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του. Ακόμα και στο 93' όταν όλα έμοιαζαν χαμένα, ο Ιβάν ούρλιαζε από τον πάγκο να συνεχίσουν να ψάχνουν τη στιγμή τους.

Την έψαξαν, τη βρήκαν, δικαιώθηκαν για τη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα (θα ήταν πέρα ως πέρα άδικο να είχαμε ξεκάθαρο φαβορί ενόψει επαναληπτικού) και έμειναν όρθιοι. Είναι μια ομάδα πολύ σκληρή για να πεθάνει αυτή που έχει δημιουργηθεί.

Ανεξάρτητα αν την Τρίτη τα καταφέρει ή όχι, είναι μια ομάδα που συνεχίζει να μοιράζει απλόχερα συγκινήσεις. Και να καψουρεύει στον απόλυτο βαθμό τον κόσμο της.