Έβγαλε χαρακτήρα Μπρους Λι

Ο Πάρις Λι πήρε τη σκυτάλη του ηγέτη από τον Ντουέιν Μπέικον και έδωσε στον Παναθηναϊκό το πνεύμα του μαχητή Μπρους Λι, εκτοξεύοντας την απόδοση της ομάδας του Ντέγιαν Ράντονιτς. Γράφει ο Πάρης Τσελεπίδης.

«Και ο άγιος φοβέρα θέλει» αναφέρει πολύ σωστά ο σοφός μας λαός, με την παρουσία του Βασίλη Παρθενόπουλου στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού μετά το δεύτερο δεκάλεπτο με την Ζαλγκίρις Κάουνας να αποδεικνύεται άκρως καταλυτική και καθοριστική για τη μεταμόρφωση της ομάδας. Το μήνυμα ελήφθη με τον Πάρις Λι να φορά τη στολή του Μπρους Λι στην επιστροφή του στο παρκέ και με τα όργιά του να οδηγεί τους «πράσινους» σε μία μεγάλη ανατροπή. Αυτή που χρειαζόταν πάση θυσία το σύνολο του Ντέγιαν Ράντονιτς.

Ο Λι έβγαλε το πάθος και τη σπιρτάδα στην απόδοση που έπρεπε να είχανε οι παίκτες του Παναθηναϊκού από το ξεκίνημα όχι απλά του παιχνιδιού αλλά και της αγωνιστικής περιόδου. Ο Αμερικανός γκαρντ «έσπασε» τα κοντέρ το κάνοντας διπλό ρεκόρ στην Euroleague και πάλι με τη φανέλα βασικού και παρέσυρε στη λογική του και τους υπόλοιπους. Τόσο σε πόντους με τους 24 που ολοκλήρωσε το παιχνίδι με την Ζαλγκίρις Κάουνας όσο και σε συνολική απόδοση, με το σύστημα αξιολόγησης να σταματάει στο 27.

Μόνο που η εμφάνιση του Λι αλλά και όλου του Παναθηναϊκού, με άμυνα όπου «στραγγάλισε» την Ζαλγκίρις και επίθεση όπου έβγαζε φωτιές ειδικά στο τρίτο δεκάλεπτο αλλά και στο τέταρτο, όπου δεν λυπήθηκε τον αντίπαλό του, θα πρέπει να έχει και συνέχεια. Να μην είναι μία φλόγα ή ακόμη και λάβα που άναψε και έσβησε με το άκουσμα της κόρνας της λήξης και του τελικού 89-65.

Ο Παναθηναϊκός καλείται να επενδύσει πάνω σε αυτή την εμφάνιση και να έχει τέτοια αγωνιστική εμφάνιση από εδώ και στο εξής σε Ελλάδα και Euroleague. Ο Ιανουάριος εξάλλου τελειώνει και ο Φεβρουάριος έρχεται όπου στη διάρκειά του θα κληθεί να διεκδικήσει τον πρώτο του στόχο της χρονιάς. Το Κύπελλο Ελλάδος, στο Final Eight που θα διεξαχθεί στα «Δύο Αοράκια» του Ηρακλείου της Κρήτης, που φαντάζει και ο βασικός του.

Η παρουσία του προέδρου της ΚΑΕ Παναθηναϊκός στα αποδυτήρια αποδείχτηκε ως κάτι παραπάνω από αναγκαία. Πολύ απλά για να αναλογιστούνε άπαντες το που βρίσκονται και ποιας ομάδας τη φανέλα φοράνε. Και ακόμη περισσότερο το βάρος αυτής σε συνδυασμό με τα λάβαρα που βρίσκονται στην οροφή του ΟΑΚΑ από πάνω τους σε κάθε παιχνίδι που αγωνίζονται.

Η εφιαλτική εικόνα των δύο πρώτων δεκαλέπτων πέρασε στο χρονοντούλαπο με τον Παναθηναϊκό έχοντας για πραγματικό ηγέτη του τον Λι να κάνει μία εμφάνιση από τα παλιά. Από μία ομάδα άλλης εποχής που ήταν χάρμα ιδέσθαι. Μία εμφάνιση που ήρθε μέσα από μία άμυνα που έτρωγε σίδερα και έφερε τις σωστές επιθετικές επιλογές. Κάπως έτσι το -15 του 20΄ με το 27-42 που πήγανε οι δύο ομάδες στα αποδυτήρια, μετά από ότι έλαβε χώρα όταν έκλεισε η πόρτα, οδήγησε στο +24 του τελικού 89-65. Οι νέες φετινές αποδοκιμασίες στο ΟΑΚΑ ξεχάστηκαν και επέστρεψαν τα χαμόγελα τόσο μέσα στο παρκέ όσο και σε όσους βρίσκονταν στις κερκίδες, οι οποίες είναι κρίμα που δεν ήταν κατάμεστες όπως με τον Ολυμπιακό στις 30 του Δεκέμβρη.

Μία εμφάνιση μετά την επιστροφή από τα αποδυτήρια και μέχρι το άκουσμα της κόρνας της λήξης από τον καλύτερο φετινό Παναθηναϊκό απέναντι σε μία ομάδα που και οργανωμένη είναι και βρίσκεται σε τροχιά playoffs όπως είναι η Ζαλγκίρις, η οποία θα ήθελε να φθάσει μέχρι το τέλος του δρόμου. Μέχρι το Final Four του οποίου θα είναι οικοδέσποινα -αν το πετύχει- στο Κάουνας, δίνοντας ακόμη μεγαλύτερη αξία στην εικόνα των «πρασίνων». Μία εικόνα που δικαιολογεί τα λόγια και το θέλω του Ντέρικ Ουίλιαμς για παρουσία της ομάδας στα φετινά playoffs της Euroleague.

Μόνο που για να μείνουνε τα χαμόγελα και οι προσδοκίες που δημιουργήθηκαν για μία ακόμη φορά μετά από αυτήν την εμφάνιση θα πρέπει να υπάρξει και συνέχεια. Και τι σημαίνει αυτό; Ο Ράντονιτς που δεν μπορούσε στο πρώτο ημίχρονο να προσφέρει το ηλεκτροσόκ που ήρθε στα αποδυτήρια από την παρουσία του προέδρου της ΚΑΕ, να διατηρήσει αυτή την αυτοπεποίθηση στις τάξεις της ομάδας του από εδώ και στο εξής. Πολύ απλά γιατί η εμφάνιση στο τρίτο και τέταρτο δεκάλεπτο με την Ζαλγκίρις μόνο τυχαία δεν ήταν αλλά είναι ένα δείγμα ότι αυτή η ομάδα μπορεί να παίξει καλό μπάσκετ.

Να έχει τον χαρακτήρα του Πάρις Λι «αλά Μπρους Λι», αποδεικνύοντας πως δεν υπάρχει λόγος απόκτησης κάποιου ακόμη ανάλογου παίκτη με τα δικά του χαρακτηριστικά. Όπως ήταν ο Σαμπάζ Νέιπιερ που κατέληξε στην Αρμάνι Μιλάνο. Ο Αμερικανός γκαρντ παρέσυρε μέσα από την ομαδική άμυνα του Παναθηναϊκού τους υπόλοιπους, με τον καθένα να δίνει τον καλύτερό του εαυτό κάνοντας κατάθεση ψυχής. Ματέουσζ Πονίτκα και Ντουέιν Μπέικον ήταν όπως έπρεπε ως στηρίγματά του, ο Γιώργος Καλαϊτζάκης δικαίωσε τον Μαυροβούνιο τεχνικό ακόμη και ως πάουερ φόργουορντ ενώ και ο αρχηγός Γιώργος Παπαγιάννης αφού πέρασε στη θέση του Αρτούρας Γκουντάιτις ήταν ο μαχητής σέντερ που χρειάζονται οι «πράσινοι» μέσα στις δύο ρακέτες.

Το τρίτο και τέταρτο δεκάλεπτο κόντρα στην Ζαλγκίρις Κάουνας έφεραν στον Παναθηναϊκό την όγδοη φετινή του νίκη στην Euroleague που παρά το αρνητικό ρεκόρ με 8-13 είναι πάντα κοντά στην πρώτη οχτάδα που οδηγεί στα φετινά playoffs της. Κι όλα αυτά ενώ απομένουνε ακόμη 13 αγωνιστικές. Το αν θα το πετύχει θα φανεί μετά το πέρας της 34ης.

Επί του παρόντος το 89-65 επί των Λιθουανών του δίνει την ηρεμία αλλά και την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν και με το παραπάνω, σβήνει διαφόρων ειδών σύννεφα και του επιτρέπει να ασχοληθεί με το αυριανό παιχνίδι για την Basket League με τον Ιωνικό Νικαίας στο ΟΑΚΑ και τη νέα διαβολοβρομάδα που ακολουθεί στην Euroleague. Την ισπανική και ιδιαίτερα δύσκολη με τα εκτός έδρας παιχνίδια του στην Μαδρίτη με την Ρεάλ (01/02) και δύο μέρες μετά στη Βιτόρια με την Μπασκόνια (03/02). Δύο ομάδες που είναι σε τροχιά κορυφής και playoffs αλλά δεν είναι ανίκητες, με ένα ακόμη τριήμερο πρόκλησης για τον Ράντονιτς και τους παίκτες του.