Το «Πέρεθ βασικός» και το «Γεντβάι - Αράο πίσω» είναι το πρώτο αληθινά θετικό δείγμα του Φατίχ Τερίμ

Ο Βασίλης Μοιρώτσος γράφει για τον Φατίχ Τερίμ που είδε, δοκίμασε, τόλμησε, ρίσκαρε και τελικά κατέληξε σε κάτι που είναι αληθινά αποτελεσματικό.

Από την πρώτη μέρα που έκατσε στον πάγκο του Παναθηναϊκού ο Φατίχ Τερίμ προσπάθησε να αλλάξει πράγματα. Το έκανε σε κάποιες περιπτώσεις σχεδόν βάναυσα. Για παράδειγμα, το «Κώτσιρας αμυντικός χαφ/οχτάρι/δεκάρι» είναι προφανές πως δε θα μπορούσε να... περπατήσει για πολύ καιρό. Για ένα ματς; Ναι. Για δύο; Ίσως. Για παιχνίδι ειδικών συνθηκών; Μπορεί. Πάντως ο Κώτσιρας ούτε είναι, ούτε μπορεί να γίνει ποδοσφαιριστής του άξονα. Έδωσε όσες βοήθειες μπορούσε εκεί, παραπάνω απ' αυτό που όλοι περιμέναμε να κάνει, επέστρεψε στη φυσική του θέση. Και εκεί είναι και πιο αναγκαίος και πιο αποτελεσματικός και καλύτερος.

Άλλο παράδειγμα είναι το «false nine». Το... ψευτοεννιάρι. Είδαμε εκεί τον Μπερνάρ. Είδαμε και τον Τζούρισιτς. Δεν μπορεί κανένας τους. Το έκανε ο Τερίμ γιατί ξαφνικά του χτύπησαν και οι τρεις επιθετικοί που είχε. Αναγκαστικά. Αλλά με την επιστροφή των φορ του δεν μπορεί να παίζει άλλος εκεί. Το «εννιά» στο γήπεδο χρειάζεται κανονικό σέντερ φορ, εκτός αν είσαι η... Μπάρτσα του Πεπ.

Βάναυσα ο Τερίμ προσπάθησε να «περάσει» και νέους παίκτες. Νέες μεταγραφές. Με μεγάλο κίνδυνο να πάθει ανεπανόρθωτες ζημιές. Μέσα ο Ούγκο μετά από δύο μέρες παρουσίας όχι σε προπονήσεις, αλλά στην Ελλάδα. Μέσα ο Ακαϊντίν που πηγαινοερχόταν από την άμυνα στην επίθεση. Μέσα ο Ντραγκόφσκι αντί του «ήρωα του Καραϊσκάκη», Λοντίγκιν. Εκτός ομάδας ο Σένκεφελντ. «Πετσοκομμένος» ο χρόνος του Βιλένα. Ξαφνικά βασικός ο Ζέκα. Στα δύο τελευταία παιχνίδια εκτός και ο Αϊτόρ.

Είναι κινήσεις που μπορεί  να έχουν αντίκτυπο και στο γήπεδο και στα αποδυτήρια. Να σκεφτούν κάποιοι παλιοί ότι ο νέος προπονητής έφερε «δικούς του» και θα παίζει με αυτούς. Αποδείχτηκε χθες πως ο Φατίχ Τερίμ δεν έχει κάτι τέτοιο στο μυαλό του. Δοκίμαζε, έβλεπε, μάθαινε και αυτός. Και μάθαινε σε μια διαδικασία επίσης βάναυση για τον ίδιο. Γιατί ήρθε σε μια περίοδο που μέσα σε λίγες μέρες ο Παναθηναϊκός έδωσε ΠΕΝΤΕ ντέρμπι: τρία με τον Ολυμπιακό, ένα με την ΑΕΚ, ένα με τον ΠΑΟΚ. Και δύο αγχωτικά παιχνίδια με τον Ατρόμητο. Απευθείας στα βαθιά λέγεται. Και χωρίς περιθώρια για αποτυχία.

Σε αυτή τη διαδικασία, ανάμεσα σε αυτά τα ματς, ο Τερίμ έπρεπε να διατηρήσει σε καλή κατάσταση την ψυχολογία της ομάδας, να έχει μια καλή εικόνα στο γήπεδο, να ενσωματώσει τα νέα αποκτήματα, να μάθει την καθημερινότητα, να φέρει αποτελέσματα. Μεγάλο το βάρος, δε νομίζετε; Πολλές και μαζεμένες οι απαιτήσεις.

Γι' αυτό όλες αυτές οι δοκιμές, γι' αυτό το «Κώτσιρας χαφ», το «Ακαϊντίν - Ούγκο βασικοί», το «θα χρησιμοποιήσω κι άλλους παίκτες σε άλλες θέσεις από τις κανονικές» που είχε πει και... τρόμαξε πολλούς. Αλλά κάποια στιγμή θα τελείωναν οι όποιες δοκιμές. Και ο Τερίμ ούτε τρελός είναι, ούτε κάποιος... χθεσινός, ούτε ήρθε εδώ για να αποτύχει. Τώρα που πια έμαθε - αφού έπαθε κιόλας σε κάποιες περιπτώσεις - επιστρέφει τον Παναθηναϊκό σε ορισμένες... εργοστασιακές ρυθμίσεις. Έχοντας ακόμα να αντιμετωπίσει κάποια θέματα και προβλήματα ζωτικής σημασίας. Όπως την απουσία του καλύτερου επιθετικού του, του Ιωαννίδη.

Τι έκανε ο Τερίμ στα δύο τελευταία παιχνίδια; Επανέφερε τον Ρούμπεν στην αρχική ενδεκάδα. Αφού του είχε δώσει τις απαραίτητες ανάσες. Και ο Ισπανός ήταν ο παίκτης που όλοι είχαμε θαυμάσει τα προηγούμενα χρόνια, ο «εγκέφαλος» του Παναθηναϊκού. Μέχρι γκολ έβαλε, που δεν το είχε κάνει ποτέ. Απέναντι στον Ολυμπιακό ήταν υπέροχος σε κάθε τομέα του παιχνιδιού. Ακόμα και τα νεύρα που κάποτε είχε από το πρώτο δευτερόλεπτο, φαίνεται να τα έχει αποβάλλει με τον Τερίμ. Σαν να τον αναγέννησε ο Τούρκους.

Όπως ακριβώς αναγέννησε και τον Γεντβάι. Ο Κροάτης δεν είχε πείσει ούτε έναν πως μπορεί να παραμείνει στον Παναθηναϊκό και μετά το καλοκαίρι ή ότι είναι για το επίπεδο αυτό. Ο Γεντβάι της προ Τερίμ εποχής. Γιατί αυτός της εποχής Τερίμ είναι καταπληκτικός. Πιο aggressive, χωρίς αβίαστα λάθη, με μεγαλύτερη συγκέντρωση. Το «Γεντβάι - Αράο» στο κέντρο της άμυνας στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, έχοντας μπροστά τους τον Ρούμπεν σαν... μηχανάκι, λειτούργησε άψογα. Και φέρνει πλέον στον Παναθηναϊκό και στον Τερίμ μια πρώτη ισχυρή βάση για να χτίσει και τα υπόλοιπα. Μια τριάδα που κάνει τον Παναθηναϊκό και πάλι την ομάδα που δύσκολα της έβαζες γκολ. Και μια ομάδα που μαθαίνει να μη δέχεται γκολ, μαθαίνει και να μη χάνει...