Δεν αλλάζει ο Εργκίν Αταμάν και το επιβεβαιώνει στην Τουρκία

Ο Εργκίν Αταμάν βρέθηκε στο στόχαστρο μετά τον χαμένο τελικό του Κυπέλλου, αλλά είναι αποφασισμένος να φτάσει μέχρι τέλους τον Παναθηναϊκό AKTOR με τη δική του επιτυχημένη φιλοσοφία. Γράφει ο Ηλίας Λαλιώτης.

Η διακοπή για το «παράθυρο» των προκριματικών του Eurobasket 2025 δίνει μια καλή ευκαιρία σε οργανισμούς της EuroLeague, όπως είναι ο Παναθηναϊκός AKTOR, να «αδειάσουν» το μυαλό και να ανασυγκροτηθούν. Όχι όμως και για ξεκούραση, ειδικά στους Πράσινους, που έχουν 8 διεθνείς στις τάξεις τους και τον Εργκίν Αταμάν να απουσιάζει ως ομοσπονδιακός τεχνικός της Τουρκίας.

Η προχθεσινή αναμέτρηση με την Ιταλία (ήττα με 87-80) έδωσε μια καλή ευκαιρία για να υπενθυμίσω κάτι που έχω καταγράψει και στο πρόσφατο παρελθόν. Έχει, ωστόσο, αξία να τονιστεί και πάλι αυτή την περίοδο. Γιατί ο Αταμάν βρέθηκε για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό στο στόχαστρο, μετά το χαμένο τελικό Κυπέλλου στην Κρήτη από τον Ολυμπιακό. Είτε από ανθρώπους που εξέφρασαν καλόπιστα την άποψή τους και άσκησαν κριτική βάσει των όσων είδαν στο παρκέ, είτε από ανθρώπους που είχαν εξαφανιστεί καιρό τώρα, αλλά περίμεναν την ευκαιρία να βγουν δυναμικά στο προσκήνιο και να τσαλακώσουν την εικόνα του προπονητή του Παναθηναϊκού.

Τι είδα λοιπόν στο παιχνίδι της Ιταλίας με την Τουρκία; Τον Εργκίν Αταμάν να παραμένει πιστός στις αρχές του και την φιλοσοφία του και να χρησιμοποιεί ένα βασικό rotation επτά παικτών με περισσότερα από 10 λεπτά συμμετοχής. Τρεις παίκτες είχαν 30+ λεπτά. Οι Μπιμπέροβιτς και Σιπάχι έπαιξαν για 35', ο Σανλί για 30', ενώ ο Σαϊμπίρ τα άγγιξε με 28:36. Ο Μαχμούτογλου αγωνίστηκε 20 λεπτά, ο Τουντσέρ για 16:47 και ο Οσμάνι για 11:35. Άλλοι 4 παίκτες αγωνίστηκαν από 2' έως 6' λεπτά, οπότε δεν είχαν ουσιαστική συμμετοχή.

Δεν έχει να κάνει, λοιπόν, το κλειστό rotation με τα υλικά που έχει στον Παναθηναϊκό ο Εργκίν Αταμάν, αλλά με την προπονητική του φιλοσοφία. Το να επιμένει κάποιος να ζητά πιο ανοιχτό rotation από τον Τούρκο τεχνικό είναι κάτι ουτοπικό. Δεν είναι αυτό το στιλ του και δεν πρόκειται να το αλλάξει. Άλλωστε με αυτή τη λογική έχει φτάσει τους Πράσινους να βρίσκονται στην τρίτη θέση της EuroLeague και να μπαίνουν στην τελική ευθεία της κανονικής περιόδου ως μία από τις ομάδες που θα διεκδικήσει το πλεονέκτημα έδρας.

Αν δεν επέμενε σε αυτό το κλειστό rotation, πιθανότατα δεν θα έφτανε σε τόσο υψηλά επίπεδα απόδοσης, τόσο νωρίς μέσα στη σεζόν και δεν θα απολάμβαναν οι φίλαθλοι του το εντυπωσιακό ρεκόρ νικών το προηγούμενο δίμηνο σε Ελλάδα και Ευρώπη. Δεδομένα η απόδοση του Παναθηναϊκού παρουσίαζε πτώση πριν από τη διακοπή και θα χρειαστεί να την ανεβάσει εκ νέου στις τελευταίες 8 αγωνιστικές για να πετύχει τους στόχους του.

Μην περιμένει όμως κανείς να αλλάξει προσέγγιση ο Εργκίν Αταμάν. Αυτός είναι και δεν αλλάζει. Ο Παναθηναϊκός «θα ζει και θα πεθαίνει» μέχρι το τέλος της σεζόν με τη φιλοσοφία του προπονητή του. Με αυτή που τον έκανε κορυφαίο την προηγούμενη 5ετία, με δύο κατακτήσεις EuroLeague, έναν ακόμα τελικό και μια χρονιά που κυριαρχούσε πριν διακοπεί από τον Covid.

ΥΓ. Αν και διεθνείς όπως οι Μήτογλου και Λεσόρ χρειάζονταν ανάσες, η διακοπή για τους Γκραντ, Ναν ήρθε σε ιδανικό σημείο, γιατί η κόπωση από τα συνεχή ματς είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνισή της.

ΥΓ2. Ενδιαφέρον το δίδυμο Λεσόρ-Πουαριέ στο χθεσινό παιχνίδι της Γαλλίας με την Κροατία, όπου ο άσος του Παναθηναϊκού είχε πολύ καλή απόδοση (10 πόντους με 3/3 δίποντα, 4/4 βολές, 3 ριμπάουντ, 2 ασίστ κι ένα κλέψιμο σε 22 λεπτά).