Η επιχείρηση «αφοπλισμός» και το πρόσωπο του νικητή

Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει για την τεράστια νίκη του Παναθηναϊκού επί της ΑΕΚ, το βαθμολογικό της όφελος, τη χρονική στιγμή που ήρθε και το championship game του Φαλήρου με τον Ολυμπιακό την επόμενη αγωνιστική.

Η πρόθεση του Ρουί Βιτόρια ήταν σαφής και εκπεφρασμένη από την ενδεκάδα που κατέβασε απέναντι στην «Ένωση». Τι και αν δύο κεντρικοί αμυντικοί της πρώτης γραμμής rotation ήταν παροπλισμένοι; Ο Παναθηναϊκός έπρεπε να δώσει την μπάλα στην ΑΕΚ και να είναι, για ενενήντα λεπτά, επαρκής, ώστε να αχρηστεύσει κάθε της ενέργεια. Με γνώμονα το αποτέλεσμα, το κατάφερε.

Θα ήταν αδύνατο να μην δημιουργήσει η ΑΕΚ καμία απειλή στην εστία του Ντραγκόφσκι. Δεν το έκανε σε τέτοιο βαθμό, όμως, ώστε οι γηπεδούχοι να πιεστούν, να λυγίσουν και να ενδώσουν στην πίεσή της. Πράγματι, η ευκαιρία του Λαμέλα είναι μεγάλη. Ο Παναθηναϊκός δέχεται τέτοιες, με συνέπεια σε κάθε ματς. Όχι πολλές, αλλά μία στιγμή σαν και αυτή που περιγράφεται κόστισε στο Κύπελλο με τον Ολυμπιακό.

Ο τρόπος παιχνιδιού των Πράσινων σφραγίστηκε με 27% κατοχή μπάλας… Όχι ό,τι πιο ελκυστικό για το μάτι, αλλά ζωογόνο για τον Παναθηναϊκό που κατέκτησε τους τρεις βαθμούς. Διότι η νίκη είναι, στο τέλος της ημέρας, αυτή που μετράει. Και όπως κύλησαν τα πράγματα, τις τελευταίες ημέρες, έπρεπε, αρχικά, να καλυφθεί όσο γίνεται η «κλοπή» των Σερρών. Και βαθμολογικά και ψυχολογικά…

Ο Παναθηναϊκός ευτύχησε να «χτίσει» την τακτική του επάνω στην οξυδέρκεια του Πελίστρι. Ο Ουρουγουανός εκμεταλλεύτηκε το σφάλμα του Γιόνσον, αναγκάζοντας τον Στρακόσα να τον σταματήσει όπως τον σταμάτησε. Το 1-0 αποτέλεσε το ιδανικό λίπασμα, για να μπορέσει ο Ρουί Βιτόρια να τελειώσει το πλάνο αφοπλισμού του αντιπάλου, το οποίο είχε καταστρώσει.

Η αναμονή της ΑΕΚ στο αμυντικό μισό είχε ρίσκο. Θα αρκούσε η μία φάση, το ένα γκολ, για να τιναχθούν όλα στον αέρα. Στη σέντρα του αγώνα, οι Πράσινοι βρίσκονταν στο -7 από τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό. Πολύ βαρύ ως στόχος να πρέπει να νικήσεις για να μείνεις, απλώς, τέσσερις βαθμούς πίσω. Αυτό που προϋπήρχε ως κεκτημένο, δηλαδή. Δεδομένη η πίεση στη διαχείριση μίας τέτοιας κατάστασης, δίχως δύο κεντρικούς αμυντικούς και τον game changer Ουναΐ.

Μετά από δύο σερί ισοπαλίες, σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο, το Τριφύλλι επανήλθε σε νίκη και μάλιστα μεγάλη, βάσει αντιπάλου. Σε τρία ματς, μέσα στο 2025, νίκη με τον ΠΑΟΚ, ισοπαλία με τον Ολυμπιακό και νίκη με την ΑΕΚ. Καθόλου άσχημα, με το timing της επιτυχίας να την κάνει ακόμα μεγαλύτερη. Μία στροφή πριν ο Παναθηναϊκός πάει στο Φάληρο για championship game, Ιανουάριο μήνα, με σκοπό να μειώσει το υπάρχον -4.

Αν και στο ποδόσφαιρο όλοι μαζί κερδίζουν και όλοι μαζί χάνουν, μία ξεχωριστή αναφορά αξίζει στον μαχητή Έρικ Πάλμερ - Μπράουν. Πρώτη συμμετοχή ως βασικός από τον Σεπτέμβριο του 2023, πρώτο ενενηντάλεπτο με τη φανέλα της αθηναϊκής ομάδας. Ο καλύτερος, ίσως, του γηπέδου, κόντρα σε επιθετικούς διαφορετικών χαρακτηριστικών όπως οι Λιβάι Γκαρσία και Πιερό.

Άχαστος σε όλες τις μονομαχίες, πάντα πρώτος σε κάθε μπάλα, μπροστά από τους αντιπάλους του. Έδωσε ψυχολογία στην αμυντική προσέγγιση των Πράσινων στο ματς και υπόσταση σε αυτό που επέλεξε, ως τακτική, ο Ρουί Βιτόρια. Αν αυτή η νίκη είχε πρόσωπο, θα ήταν του Αμερικανού στόπερ, ο οποίος βρήκε την αγωνιστική και ψυχολογική δύναμη να επιδράσει στο σύνολο λες και είναι ο σούπερ σταρ του Παναθηναϊκού.

ΥΓ: Αν κρίθηκε το 1-0 επί της ΑΕΚ στη διαιτησία είναι στη διακριτική ευχέρεια του καθενός να το δει και να το αποφασίσει. Είναι φαιδρό να λέγεται κάτι τέτοιο, με τον Παναθηναϊκό, φέτος, να έχει δει συστηματικά να του στερούνται βαθμοί και να παίζουν κάποιοι με τον ιδρώτα των ποδοσφαιριστών του. Τελεία και παύλα…