Ντραγκόβσκι, τι μας (τους) έκανες;

Με το ποδόσφαιρο θα ασχοληθούμε από την Πέμπτη! Γιατί απόψε ο Παναθηναϊκός πανηγύρισε μία ανέλπιστη πρόκριση και πέρασε στον τελικό του Κυπέλλου! Σε ένα βράδυ που το άθλημα μας χάρισε πρωτόγνωρα συναισθήματα!

Εντάξει, μην ανησυχείτε... Ζούμε! Ευτυχώς δεν έχουμε φτάσει σε κρίσιμη ηλικία, γιατί με τον φετινό Παναθηναϊκό, είναι αμφίβολο εάν θα αποφύγουμε στο τέλος το έμφραγμα. Γιατί δεν ήταν μόνο η διαδικασία των πέναλτι στην πρόκριση επί του ΠΑΟΚ. Ήταν και το γκολ... buzzer-beater στις καθυστερήσεις της παράτασης με τον Λημνιό. Εκεί που μάλλον όλοι είχαν αποδεχτεί το μοιραίο: τον αποκλεισμό.

Όμως, για τρίτη φορά φέτος, ο Παναθηναϊκός πανηγύρισε από την άσπρη βούλα. Είχε προηγηθεί η πρόκριση επί της Μαρσέιγ στις 16 Αυγούστου, στον Γ' προκριματικό γύρο του Champions League. Μετά, η πρόκριση με τον ίδιο τρόπο επί του Ολυμπιακού στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» στις 17 Ιανουαρίου, για τους «16» του Κυπέλλου. Απόψε με τον ΠΑΟΚ, για τα ημιτελικά της διοργάνωσης.

Μία του κλέφτη. Δυο του κλέφτη. Τρεις... πάλι του κλέφτη. Δεν τον τσακώσανε τον Παναθηναϊκό, παρά τα όσα λέει η λαϊκή παροιμία. Διότι ο Μπαρτλομιέι Ντραγκόβσκι ήταν εκεί, για να αποκρούσει τρεις φορές το κρίσιμο και καθοριστικό χτύπημα των παικτών του ΠΑΟΚ. Μετά από τρεις δεκαετίες, ένας άλλος Πολωνός γκολκίπερ μετά τον Γιόζεφ Βάντσικ, αποθεώθηκε από τους οπαδούς του Τριφυλλιού.

Έβαλε και ο Σαμάτα το... ποδαράκι του, με την άσχημη εκτέλεση του. Ο Τανζανός σούταρε ψηλά άουτ και έδωσε το έναυσμα για έξαλλους πανηγυρισμούς στο τερέν και στις εξέδρες του «Απόστολος Νικολαΐδης». Μέχρι και ο συνήθως ψύχραιμος Γιάννης Αλαφούζος μπήκε στο γήπεδο, αγκάλιαζε και πανηγύριζε σαν παιδί με τον Τερίμ και μετά με τους ποδοσφαιριστές στα αποδυτήρια.

Πρωτόγνωρα συναισθήματα, που είχαν λείψει από την οικογένεια του Τριφυλλιού εδώ και χρόνια. Η ολική επαναφορά στην κανονικότητα, συνδυάζεται με έντονες συγκινήσεις. Στα όρια του... καρδιακού επεισοδίου, όπως γράψαμε στον πρόλογο του blog. Από την απόλυτη αδράνεια και αδιαφορία των προηγούμενων ετών, με μία ομάδα που δεν διεκδικούσε τίποτα και έχανε νωρίς τους στόχους της, τώρα περάσαμε στο άλλο άκρο... Ο Παναθηναϊκός είναι εντός όλων των στόχων, αλλά με την πίεση στα όρια...

Όχι φίλε αναγνώστη... Δεν θα σου μιλήσω για ποδόσφαιρο απόψε. Ναι, ο ΠΑΟΚ άξιζε να προκριθεί. Ναι, ήταν ανώτερος. Ναι, ο Λουτσέσκου υπερίσχυσε του Τερίμ. Όμως, αυτά δεν μας ενδιαφέρουν προς το παρόν. Απόψε, όποιος υποστηρίζει τον Παναθηναϊκό, σκέφτεται το παιχνίδι που έζησε και πανηγυρίζει!

Ακριβώς όπως πανηγύριζε ο Τερίμ μετά το άστοχο πέναλτι του Σαμάτα! Το σχέδιο του Τούρκου δεν απέδωσε καθόλου, δεν δικαιώθηκε ούτε για μία απόφαση του. Ο Τερίμ ομολόγησε ότι είχε πλάνο να προστατέψει το 1-0 της Τούμπας και κατά μέρος, εξηγούνται πολλά για την παθητικότητα του Παναθηναϊκού. Μεγάλο λάθος του Τερίμ που όμως δεν εξελίχτηκε σε... ολέθριο.

Για να μην μακρηγορούμε και να... πανηγυρίσουμε χωρίς ενοχές, με το ποδόσφαιρο καθεαυτό θα ασχοληθούμε από την Πέμπτη. Γιατί ακριβώς η φύση του αθλήματος είναι τέτοια που σου επιτρέπει να χαρείς ακόμα και όταν δεν το δικαιούσαι! Ντραγκόβσκι τερματοφυλακάρα, τι έκανες απόψε;