Ο Τερίμ δεν το έδωσε και ο Παπαπέτρου του το πήρε

Ο Παναθηναϊκός δεν είχε τη συμπεριφορά ενός οργανισμού που θέλει σαν τρελός το πρωτάθλημα, δεν φεύγει από το γήπεδο έχοντας δώσει τα πάντα για να κερδίσει. Μία συμπεριφορά που την χρεώνεται ο Φατίχ Τερίμ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δικαιούται ο Τάσος Παπαπέτρου να αδικεί κραυγαλέα το Τριφύλλι...

Μία η παράμετρος της διαιτησίας και άλλη της απόδοσης του Παναθηναϊκού. Αναμφίβολα, δεν είδαμε από το πρώτο λεπτό μία ομάδα που έπαιζε για την ύπαρξη της, για τις πιθανότητες της να διεκδικήσει τον τίτλο. Ένα σύνολο που έπαθε στα ματς με τη Λαμία και την Κηφισιά και έμαθε και διορθώθηκε. Απέναντι σε έναν αντίπαλο που δεν είχε κίνητρο και έχει σοβαρά κενά στην άμυνα και στην ανασταλτική λειτουργία της.

Είδαμε έναν Παναθηναϊκό χαλαρό στο πρώτο μισάωρο, να δείχνει εύθραυστος αμυντικά και να δέχεται γκολ από τον ΟΦΗ στην πρώτη οργανωμένη επίθεση του. Οι παίκτες δεν κατάφεραν να συνδυαστούν ούτε μία φορά μέχρι το 37’, όταν ο Μπερνάρ ελίχθηκε ανάμεσα σε τέσσερις και πέρασε μία εξαιρετική πάσα στον Ιωαννίδη που ισοφάρισε.

Ξεκάθαρα, ο Παναθηναϊκός μέχρι το 45ο λεπτό, δεν συμπεριφέρθηκε σαν λυσσασμένος που προσπαθεί να στεφθεί πρωταθλητής. Οι παίκτες του δεν είχαν την τρέλα που έπρεπε να τους διακρίνει για να πετύχουν τον στόχο τους. Ούτως ώστε ακόμα και όταν δεν θα έπαιζαν καλά, γιατί κανείς δεν αποδίδει πάντα καλά, να έπαιρναν τη νίκη με το «έτσι θέλω».

Σαφώς, στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός βελτιώθηκε, έχασε ευκαιρίες, άξιζε να νικήσει και αδικήθηκε από τον Τάσο Παπαπέτρου που χειριζόταν το VAR. Αλλά και πάλι, οι «πράσινοι» δεν πολέμησαν λυσσαλέα, δεν άφησαν τα… κορμιά τους πάνω στο χορτάρι. Αυτό το γκρουπ, με εξαιρέσεις, αυτό το συναίσθημα δεν σου το βγάζει.

Είναι ο τομέας που δεν τα έχει καταφέρει ο Φατίχ Τερίμ. Το κύριο προσόν του Τούρκου στην πατρίδα του, θεωρείται η ψυχολογική προσέγγιση στους ποδοσφαιριστές. Πως έχει την ικανότητα να τους μεταμορφώσει και να τους τονώσει την αυτοπεποίθηση. Δυστυχώς, στην Ελλάδα δεν το έχουμε διαπιστώσει, πλην λίγων αγώνων του Παναθηναϊκού.

Δεν θα προδικάσουμε τι θα συμβεί στα Play Offs. Η διαφορά των τεσσάρων πόντων από τον πρωτοπόρο του ΠΑΟΚ δεν είναι απαγορευτική για τον Παναθηναϊκό. Σε καταδίωξη ενός, η συζήτηση θα ήταν διαφορετική. Στο κυνήγι τριών, γιατί ανάμεσα μεσολαβούν η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός που προσπέρασε με τη νίκη επί του Βόλου, τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ περισσότερο.

Ο Παναθηναϊκός για να τερματίσει πρώτος, πρέπει να ξεπεράσει τρεις ανταγωνιστές. Άρα, δεν αρκούν οι νίκες, πρέπει και οι υπόλοιποι να χάσουν βαθμούς. Θεωρητικά, θα συμβεί και αυτό. Πείθει όμως ο Παναθηναϊκός των τελευταίων πέντε αγώνων, ότι θα προχωρήσει με νικηφόρο σερί μέχρι τέλους; Όχι, είναι η απάντηση. Ο Παναθηναϊκός της Νέας Φιλαδέλφειας, του διπλού στην Τούμπα, της νίκης με τον Ολυμπιακό, μπορεί. Ας περιμένουμε, να δούμε ποιος θα εμφανιστεί.

Για να καταλήξουμε, δυστυχώς, αυτός ο σύλλογος είναι υποχρεωμένος εκτός από τα λάθη του, να παλεύει και με τη διαιτησία. Ο Τάσος Παπαπέτρου στο VAR, μερολήπτησε σε βάρος του Τριφυλλιού. Ορθως έστειλε τον διαιτητή Βεργέτη να δει την επαφή του Τσέριν με τον Λάρσον και αφού ο Αρκάς το θεώρησε πέναλτι, καλώς το σφύριξε.

Ωστόσο, στο ξεκάθαρο χέρι του Λουκάου στις καθυστερήσεις στη διεκδίκηση της μπάλας με τον Ιωαννίδη, σε μία φάση που αλλοιώνει τη βαθμολογία, ο Παπαπέτρου το πήρε πάνω του και δεν έστειλε τον Βεργέτη στο VAR. Μεροληψία, καθαρά. Ας έχει ο καθένας την άποψη του για την παράβαση, αλλά ας την κρίνει ο άρχων: ο ρέφερι Βεργέτης.

Όταν είσαι μέτριος ή κακός στο ποδόσφαιρο, δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να πάρεις αυτό που δικαιούσαι από τον διαιτητή. Γιατί με το διπλό, η συζήτηση θα είχε άλλη τροπή, αν και φυσικά δεν καλυπτόταν το αγωνιστικό πρόβλημα των προηγούμενων δύο εβδομάδων.