Ο Παναθηναϊκός έφερε τον δικό του... Αλμέιδα, με την υπομονή του κόσμου να έχει στερέψει

Ο Παναθηναϊκός κατέληξε στον 49χρονο τεχνικό Ντιέγκο Αλόνσο και είναι υποχρεωμένος να τον υπερασπιστεί μέχρι τέλους.

Ο Μαουρίτσιο Σάρι δεν είπε το πολυπόθητο «ναι».

Ο 65χρονος Ιταλός τεχνικός, που είδε τον Παναθηναϊκό να καλύπτει τις απαιτήσεις του στο οικονομικό κομμάτι, δίσταζε να έρθει στο ελληνικό πρωτάθλημα σε συνδυασμό με ένα προσωπικό πρόβλημα.

Δεν είναι και το πιο απλό ένας ελληνικός σύλλογος να φέρει προπονητή, ο οποίος από το 2015 εργάστηκε σε Νάπολι, Τσέλσι, Γιουβέντους, Λάτσιο. Τα τελευταία εννέα χρόνια. Όχι πριν 20… Όχι συνταξιούχος, όπως ο Φατίχ Τερίμ με το σπουδαίο βιογραφικό, ο οποίος όμως είχε πει το 2021 μετά την αποχώρηση από τη Γαλατασαράι, ότι δεν σκοπεύει να προπονήσει ξανά.

Από τον διάσημο Σάρι, λοιπόν, στον Ντιέγκο Αλόνσο. Ο Ουρουγουανός μόνο άσημος δεν είναι. Εργάστηκε σε ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα του πλανήτη, στη La Liga με την κάτοχο του Europa League, τη Σεβίλλη. Πριν έξι μήνες έφυγε από εκεί. Ήταν επίσης προπονητής στην εθνική Ουρουγουάης και πήγε μαζί της στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ το 2022.

Μόνο σ’ αυτές είχε υπό τις οδηγίες του παίκτες όπως οι Καβάνι, Λουίς Σουάρες, Βαλβέρδε, Σέρχιο Ράμος, Ράκιτιτς, Γκούντελι, Εν Νεσίρι, Οκάμπος.

Δεν ήρθε αντί του Σάρι ο… πουθενάς. Έχει μάθει να δουλεύει σε δύσκολες συνθήκες, έχει μάθει να συνεργάζεται με διάσημους – βεντέτες ποδοσφαιριστές. Το πρωτάθλημα στο Μεξικό επίσης μπορεί να είναι άγνωστο στη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων, αλλά είναι μία διοργάνωση με ομάδες που σκορπούν εκατομμύρια. Καμιά δεκαριά εκατομμύρια δίνει η Κρουζ Αζούλ για τον Γιακουμάκη.

Πήγε, λοιπόν, στο Μεξικό και πήρε δύο φορές το Champions League της Κεντρικής Αμερικής. Ασφαλώς δεν έχει τη δυναμική του ευρωπαϊκού Champions League. Απέχει πολύ επίσης και από το Copa Libertadores, το Champions League της Λατινικής Αμερικής.

Το σίγουρο, όμως, είναι ότι έμαθε κι εκεί να διεκδικεί, να κάνει πρωταθλητισμό και να παίρνει τίτλους. Δεδομένα ένας οπαδός μπορεί να νιώθει δυσαρέσκεια όταν από τον Σάρι το επόμενο όνομα είναι ο Αλόνσο. Αλλά το όνομα δεν αποτελεί εγγύηση για τίτλους κι επιτυχίες. Μπορεί να ερχόταν ο Σάρι και να έφευγε αποτυχημένος. Έρχεται ο Αλόνσο και μπορεί όταν φύγει να έχει τίτλους στο βιογραφικό του.

Είναι προφανές ότι ο Παναθηναϊκός έφερε τον δικό του… Ματίας Αλμέιδα. Έναν προπονητή που έχει εμπειρία κυρίως στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Με λατινοαμερικάνικη και ισπανική νοοτροπία. Άρα, άμεσο κι επιθετικό ποδόσφαιρο με ένταση. Το αν θα καταφέρει με τη δουλειά του να πείσει – εμπνεύσει τους παίκτες του «τριφυλλιού» να τα εφαρμόσουν θα φανεί.

Ο Αλμέιδα ήρθε στην ΑΕΚ, αφού αυτή απέτυχε να βγει Ευρώπη την προηγούμενη σεζόν. Έπειτα από μία καταστροφική χρονιά εντός συνόρων. Με ένα γήπεδο, ωστόσο, μπροστά του και με τη διοίκηση να κάνει μεταγραφές. Σημαντικό και το γεγονός ότι ο Αλμέιδα είχε ένα καλοκαίρι χωρίς προκριματικά. Να χτίσει και να δουλέψει χωρίς αγώνες. Χωρίς έσοδα από την UEFA, αλλά με λεφτά από το νέο γήπεδο. Ο Αλόνσο αντίθετα, έχει αγώνα στις 25 Ιουλίου για τον δεύτερο προκριματικό του Europa League. Σε 46 μέρες.

Κάθε πρόκριση θα του δίνει χρόνο και ο κόσμος θα πείθεται. Ένας αποκλεισμός θα φέρει γκρίνια. Κλασικά εικονογραφημένα. Ο Αλμέιδα να θυμίσουμε ότι στα πρώτα τέσσερα ματς είχε ήττα στη Ριζούπολη από τον Βόλο και στο ντέρμπι στη Λεωφόρο από τον Παναθηναϊκό με ανατροπή.

Έμεινε και στο τέλος πήρε το νταμπλ. Διεκδίκησε, παράλληλα, μέχρι τέλους και το πρωτάθλημα της σεζόν που πέρασε, ενώ στην Ευρώπη σε έναν δύσκολο όμιλο δεν κατάφερε να προκριθεί ή έστω να συνεχίσει στο Conference. Όλα αυτά τη στιγμή που πάλεψε πριν από δέκα μήνες για την είσοδο στους ομίλους του Champions League.

Με την ΑΕΚ, ωστόσο, ο Παναθηναϊκός του Γιάννη Αλαφούζου έχει δύο τεράστιες διαφορές. Η Ένωση πήρε πρωτάθλημα το 2018, άρα όχι τεράστια ψύχωση για τον τίτλο κι όπως αναφέραμε υπήρχε άμεσα και η προοπτική του γηπέδου, όταν έφερε τον Αλμέιδα. Ο Μελισσανίδης επίσης ήταν και είναι αποδεκτός από το μεγαλύτερο κομμάτι των οπαδών της ΑΕΚ.

Ο Παναθηναϊκός έχει 14 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα και το γήπεδο είναι σε αναμονή… Τη στιγμή που ο Αλαφούζος είδε πριν λίγες μέρες να γίνεται συλλαλητήριο για την αποχώρησή του και εδώ και χρόνια δέχεται τα πυρά του κόσμου.

Γι’ αυτό το «τριφύλλι» είναι υποχρεωμένο να στηρίξει όσο δεν πάει το «πρότζεκτ Ντιέγκο Αλόνσο». Γιατί ένας αποκλεισμός ή μία ήττα τύπου «Βόλος στη Ριζούπολη» θα προκαλέσει τριγμούς. Όσο πιο γρήγορα απορροφήσει τους κραδασμούς ο πράσινος οργανισμός, θα στήσει ένα υγιές περιβάλλον για να δούμε όλοι αν μπορεί ο Ουρουγουανός να φέρει τίτλους. Σίγουρα διάθεση για ενίσχυση υπάρχει. Εκτός, άλλωστε, από το τι θα κάνει ο 49χρονος στον πάγκο, είναι εξίσου σημαντικό και τι παίκτες θα έρθουν.

Αυτή τη στιγμή επίσης στους περισσότερους οπαδούς του Παναθηναϊκού κυριαρχεί η σκέψη «όποιον και να φέρει ο Αλαφούζος...». Ο Αλόνσο όπως και να έχει δεν είναι Πογιάτος. Αν δεν στηριχθεί όπως πρέπει, μπορεί να γίνει... Πογιάτος. Στη Σεβίλλη άντεξε 68 μέρες. Ποιος μπορεί ν' αποκλείσει, όμως να γίνει... Αλμέιδα;