Τα πιο δύσκολα είναι τα... υπεράνω πάσης υποψίας

Τα τρία ντέρμπι πέρασαν με τον Παναθηναϊκό να παίρνει - περίπου - όσα μπορεί να υπολόγιζε. Και τώρα έχει μια ευκαιρία που πρέπει να εκμεταλλευτεί. Γράφει ο Βασίλης Μοιρώτσος.

Έχει ένα χαρακτηριστικό ο Παναθηναϊκός των Play Offs που πρέπει να το διορθώσει για να μην του στοιχίσει: και στα τρία παιχνίδια που έδωσε βρέθηκε πίσω στο σκορ. Από τον Ποντένσε, τον Ντεσπόντοφ και τον Βίντα. Αντέδρασε και στις τρεις περιπτώσεις και μάλιστα πριν τελειώσει το ημίχρονο. Εκεί που κατάφερε μάλιστα να το γυρίσει, δηλαδή με Ολυμπιακό και ΑΕΚ, πήρε και τις νίκες. Κόντρα στον ΠΑΟΚ δεν πήρε ποτέ το προβάδισμα, δεν ευστόχησε στις μεγάλες ευκαιρίες του δευτέρου μέρους και στο τέλος έχασε.

Είναι κάτι που σίγουρα θέλει να αλλάξει ο Τερίμ, το να βρίσκεται δηλαδή η ομάδα του σε σημείο να κυνηγάει το σκορ και μάλιστα νωρίς. Το είχε πάθει και στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ, είναι δηλαδή τέσσερα τα συνεχόμενα παιχνίδια που την πατάει. Μιλώντας όμως για τα Play Offs, οι πράσινοι έκλεισαν την πρώτη τριάδα αγώνων τους παίρνοντας - περίπου - αυτά που υπολόγιζαν. «Με έξι - εφτά βαθμούς θα είμαστε μέσα στη διεκδίκηση», ήταν η γενικότερη αίσθηση. Πήρε έξι, θα μπορούσε να έχει εφτά αν δεν ήταν τόσο τυχερός ο ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο, ακόμα και εννιά. Αλλά με τα «θα» δε γράφεται ιστορία.

Σε μια τέτοια διαδικασία μετράει το τι έκανες σε κάθε λεπτό, σε κάθε φάση, σε κάθε συνθήκη. Ο Παναθηναϊκός στο 10' του αγώνα με την ΑΕΚ ήταν... εκτός τίτλου. Στο 32' είχε φέρει την κατάσταση τούμπα και έκανε τους αντιπάλους του να τον νιώθουν ξανά. Εδώ που τα λέμε, θα ήταν άδικο για μια ομάδα που εδώ και δύο χρόνια «ζει» στην κορυφή ή κοντά σε αυτή, να έμενε εκτός διεκδίκησης πρωταθλήματος από τις 31 Μαρτίου.

Το πάθημα που πρέπει να γίνει μάθημα

Και τώρα; Τώρα έχει τα παιχνίδια... υπεράνω πάσης υποψίας για εκείνον. Ναι, εκείνα τα ματς που κάθε ομάδα τα βλέπει σχεδόν σαν σίγουρους βαθμούς, αλλά ο φετινός Παναθηναϊκός δεν έχει τέτοια. Πριν προλάβετε να πείτε ότι η τριάδα στρώνει, θυμίζω: οι πράσινοι έχουν τον Άρη στη Θεσσαλονίκη και δύο σερί ματς με τη Λαμία. Στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος έχασε στο Βικελίδης και ήρθε ισόπαλος 2-2 με τη Λαμία στη Λεωφόρο.

Θυμίζω επίσης πως πέρσι «πέταξε» βαθμούς με τον Βόλο στην έδρα του στη διαδικασία των Play Offs. Και νωρίτερα στη σεζόν είχε πετάξει βαθμούς με τον ΟΦΗ και τον Ιωνικό, σε απίθανα παιχνίδια που βάσει ευκαιριών έπρεπε να τα είχε καθαρίσει. Εκείνα τα ματς του στέρησαν το περσινό πρωτάθλημα. Γιατί αν τα είχε πάρει, δε θα έφτανε να παίζει όλη του τη σεζόν σε ένα 90λεπτο στο Καραϊσκάκη, με καμιά εικοσαριά κρούσματα κορωνοϊού. Και θα είχε πάρει το πρωτάθλημα.

Φιλοδοξία και ελπίδα

Η νίκη με την ΑΕΚ έφερε ενθουσιασμό, ωραίο κλίμα στη Λεωφόρο μεταξύ ομάδας και κόσμου, φιλοδοξία και ελπίδα πως και φέτος οι πράσινοι θα διεκδικήσουν το πρωτάθλημα. Πάνω απ' όλα έδειξε για δεύτερο σερί ματς πως απέναντι στην πρωταθλήτρια, ο Παναθηναϊκός του Τερίμ δεν έχει τίποτα να φοβηθεί. Με τον Τούρκο στον πάγκο οι πράσινοι έφεραν ισοπαλία 2-2 στη Νέα Φιλαδέλφεια αφού ισοφαρίστηκαν στις καθυστερήσεις με πέναλτι, ενώ νωρίτερα δε δόθηκε ένα πεντακάθαρο υπέρ τους. Και κέρδισαν στη Λεωφόρο με ανατροπή.

Όταν λοιπόν βλέπεις πως μπορείς να κερδίσεις την πρωταθλήτρια και πως ανατρέπεις αποτελέσματα σε ντέρμπι, τότε δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Παρά μόνο τον κακό σου εαυτό. Αυτόν που εμφανίζεται στα παιχνίδια «υπεράνω πάσης υποψίας», που λέγαμε και πριν.

Άρης έξω - Λαμία μέσα - Λαμία έξω πριν πάει και πάλι ο Παναθηναϊκός στη Νέα Φιλαδέλφεια. Το 3Χ3 είναι απαραίτητο. Αναγκαίο. Τρεις τελικοί που οι πράσινοι οφείλουν να τους πάρουν, για να μην κοιτάζουν στο τέλος και πάλι πίσω τους και βλέπουν πως μόνοι τους έδωσαν μια γερή κλωτσιά στην καρδάρα και έχυσαν όλο το γάλα.