Πεπ, όπως λένε και οι Άγγλοι, «if you can't beat them, join them»

Αφήνοντας κατά μέρος τους νεωτερισμούς ο Γκουαρντιόλα παρουσιάζει φέτος μια εκδοχή της Σίτι που πετυχαίνει ακολουθώντας την ποδοσφαιρική πεπατημένη, αυτή ακριβώς η επιστροφή, η εμπιστοσύνη, στα βασικά μοιάζει ο ασφαλέστερος δρόμος ΚΑΙ για την ευρωπαϊκή επιτυχία!

Ήταν πριν από δύο χρόνια παρά ένα μήνα που η Σίτι έφτασε πιο κοντά από ποτέ στην απόλυτη δικαίωση του αραβικού πολυδάπανου project που τρέχει από τον Αύγουστο του 2008! Ήταν πριν από δύο χρόνια παρά ένα μήνα που ο άνθρωπος που βρίσκεται στην άκρη του πάγκου της από το 2016, με την υποχρέωση να την οδηγήσει στην κορυφή της Ευρώπης, έφτασε πιο κοντά από ποτέ σε αυτό το χρονικό διάστημα στην ποδοσφαιρική του... λύτρωση!

Ήταν 29 Μαΐου του 2021 όταν οι «πολίτες» έπαιξαν, κι έχασαν 1-0 από την Τσέλσι, τελικό του UEFA CHAMPIONS LEAGUE στο «Ντραγκάο» του Οπόρτο! Είχα την τύχη να βρεθώ στον πορτογαλικό βορρά για την περίσταση, δε θα ξεχάσω ποτέ την έκπληξη όλων μας όταν πήραμε στα χέρια μας τις ενδεκάδες των δύο ομάδων, η έκπληξη είχε χρώμα... γαλάζιο!

Μόλις για δεύτερη φορά μέσα σε εκείνη τη σεζόν στη διοργάνωση, η πρώτη ήταν στο Φάληρο στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό για τον όμιλο, ο Πεπ εμφάνιζε την ομάδα του χωρίς κλασικό, ή ό,τι πλησιέστερο σε αυτό διέθετε στο ρόστερ του, εξάρι! Έξω ο ακμαιότατος ακόμη τότε Φερναντίνιο, έξω και ο...φρεσκότατος Ρόδρι, Ιλκάι Γκιντογάν και Μπερνάρντο Σίλβα είχαν πάρει θέση στον άξονα της μεσαίας γραμμής!

Ήταν αυτή ακριβώς η αναπάντεχη, ριψοκίνδυνη και, όπως αποδείχθηκε, καταστροφική επιλογή του Γκουαρντιόλα το βασικό θέμα συζήτησης για όλους μας στο pregame του τελικού στην Cosmote TV! 'Hταν αυτή ακριβώς η αναπάντεχη, ριψοκίνδυνη και, όπως αποδείχθηκε, καταστροφική επιλογή του Γκουαρντιόλα το βασικό θέμα συζήτησης για όλους μας και στο postgame του τελικού στην Cosmote TV!

Είχε παίξει, βλέπετε, μείζονα, απολύτως καθοριστικό, ρόλο στην εξέλιξη του παιχνιδιού! Η έως και αναιμική παρουσία, πολύ κοντά σε απουσία, της Σίτι από τις μάχες στο χώρο του κέντρου ήταν που είχε δώσει διάδρομο πάσας στον Μάουντ για να εντοπίσει τον Κάι Χάβερτς, διάδρομο κίνησης στο Γερμανό για να γίνει αποδέκτης της μπάλας και να πετύχει το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης!

Δεν ήταν η πρώτη, δεν ήταν και η τελευταία, φορά που ο Πεπ δοκίμαζε στην κρίσιμη, πιο κρίσιμη δε γίνεται, περίσταση να αιφνιδιάσει, να ξεφύγει από την πεπατημένη, να παρουσιάσει μια καινοτομία που θα άφηνε άναυδη την ποδοσφαιρική κοινωνία και θα τον οδηγούσε στο θρίαμβο! Με τη διαφορά ότι αυτός ακριβώς ο θρίαμβος ήταν που κάθε φορά, εξ αυτού ακριβώς του λόγου, του ξέφευγε, υπεραπλούστευση, το καταλαβαίνω, αλλά «έβαζε» τα χεράκια του κι έβγαζε τα ματάκια του!».

Ένα χρόνο νωρίτερα είχε την έμπνευση, ξαφνικά και δίχως λόγο κι αφορμή, να παίξει στον προημιτελικό κόντρα στη Λιόν με τριάδα στην άμυνα, δεν το είχε δοκιμάσει σε κανένα από τα προηγούμενα παιχνίδια! Οι Γάλλοι είχαν σμπαραλιάσει τότε την ανασταλτική λειτουργιά της Σίτι, είχαν πάρει τη νίκη με σκορ 3-1 και την πρόκριση, στην καρδιά της εποχής του COVID 19 ήταν μονό το παιχνίδι, σε ουδέτερο έδαφος, στη Λισσαβώνα και το «Ζοζέ Αλβαλάδε»!

Κι αν εμείς όλοι οι... απ΄έξω θυμόμαστε ακόμη και μνημονεύουμε ακριβώς αυτές τις βραδιές του «παραλίγο» για τη Σίτι σκεφτείτε πόσω μάλλον ο ίδιος ο προπονητής της, εμείς απλά τις παρατηρούμε και τις σχολιάζουμε, αυτός τις διαμορφώνει! Όπως ακριβώς έχει πλάσει όλα αυτά τα χρόνια, είχε πλάσει για να είμαι πιο σωστός, μια ομάδα που στη μεγάλη της εικόνα είναι, ήταν, κάτι αν μη τι άλλο πρωτοποριακό! Δεν είναι και ό,τι πιο απλό, αυτό συνέβαινε από την αποχώρηση του Αγουέρο μέχρι και το περασμένο καλοκαίρι, να πορεύεσαι, και να πετυχαίνεις, στο απολύτως υψηλό επίπεδο χωρίς κλασικό σέντερ φορ!

Κλασικό σέντερ φορ που σήμερα, εδώ και μερικούς μήνες δηλαδή, διαθέτει και με το παραπάνω, αν δεν είναι ο Έρλινγκ Χάαλαντ το κομμάτι που έλειπε τότε ποιος, στο ΤΙ θα απαντήσουμε λίγο παρακάτω! Με γκολ του Νορβηγού και στο Μόναχο «κλείδωσαν» ουσιαστικά την πρόκριση κόντρα στην Μπάγερν οι πρωταθλητές Αγγλίας, με τα γκολ του Νορβηγού, 44 δεν τα λες και λίγα, πορεύονται σε πρωτάθλημα και Τσάμπιονς Λιγκ.

Τσάμπιονς Λιγκ στο οποίο έφτασαν αισίως στα ημιτελικά, «για να κατακτήσεις τον τίτλο σε αυτή τη διοργάνωση σχεδόν οφείλεις να ξεπεράσεις τη Ρεάλ!» είπε ο Γκουαρντιόλα και δίκιο έχει, τους "μερένγκες" βρίσκει στο δρόμο της η ομάδα του! Ομάδα που πέρα από τα καθαρά αγωνιστικά δείχνει να έχει πάρει το μάθημά της και σε επίπεδο νοοτροπίας, κυνικότητας, κλινικότητας αλλά και -εδώ έρχεται η απάντηση στο ΤΙ ακριβώς της έλειπε- shithousery, δεν το μεταφράζω, που λένε οι φίλοι μας οι Άγγλοι!

Το πρόσεξα το βράδυ της Τετάρτης στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης με τους Βαυαρούς με το σκορ στο 1-1 και τα πάντα να έχουν κριθεί! Γκρίλις και Άλβαρεζ έφτασαν δίπλα στο κόρνερ και έκαναν πασούλες, προστάτευαν την μπάλα με το σώμα, την κόντραραν στα πόδια των αντιπάλων, ξόδευαν χρόνο χωρίς να έχουν καμία απολύτως ανάγκη, για εντολή δεν παίρνω όρκο, να το κάνουν!

Έπαιζαν όχι για να εντυπωσιάσουν, όχι για να απειλήσουν, όχι για να κερδίσουν αλλά για να κάνουν τη δουλειά, να ακουστεί το τελευταίο σφύριγμα και να πάνε παρακάτω! Και δεν ήταν η πρώτη φορά που το φαινόμενο παρουσιάστηκε, η επανάληψη δείχνει και μοτίβο, μέσα στη σεζόν! Στην Αγγλία ακόμη ασχολούνται με την επίδειξη των «σκοτεινών τεχνών» του ποδοσφαίρου από Χάαλαντ και Γκρίλις στα τελευταία λεπτά του 2-0 κόντρα στη Νιούκαστλ με το σκορ ήδη διαμορφωμένο!

Οι δυο τους παρουσίασαν στο απώτατο κομμάτι της αναμέτρησης της 6ης Μαρτίου ένα εξαιρετικό δείγμα των «dark arts» για τις οποίες φημίζεται η ίδια η ομάδα του Έντι Χάου παίζοντας με τα νεύρα Ζοέλιντον και Τρίπιερ στη γωνία! Ξόδεψαν πολύτιμα, όχι και τόσο εδώ που τα λέμε με την υπέρ τους διαφορά στα δύο γκολ, δευτερόλεπτα, απέφυγαν να ρισκάρουν, να προσφέρουν στον αντίπαλο έστω και την ελάχιστη πιθανότητα να τους απειλήσει, και πανηγύρισαν!

Αυτός ακριβώς δείχνει να είναι ο φετινός τρόπος της Μάντσεστερ Σίτι για να φτάσει στο στόχο! Η πολύ προσεκτική, ωφελιμιστική, ρεαλιστική προσέγγιση των πραγμάτων, σίγουρα η απαράμιλλη ποιότητα του ρόστερ της βοηθάει αλλά δε φτάνει! Και για όποιον βιαστεί να συμπεράνει ότι ο Πεπ αποφάσισε να αφήσει τους νεωτερισμούς στην άκρη και να ακολουθήσει το ρεύμα, το ότι ακολουθεί το ρεύμα, για τον ίδιο τον Καταλανό...είναι νεωτερισμός! Που αυτή τη φορά δείχνει ικανός να τον οδηγήσει κι εκεί που χρόνια τώρα προσπαθεί, αλλά δεν καταφέρνει, να φτάσει!