Τι ακριβώς ζητάει ο Λουτσέσκου σε ένα ματς που δε συνέβη το παραμικρό;

Ο Βασίλης Μοιρώτσος γράφει για το ξέσπασμα του Λουτσέσκου που ήρθε στο λάθος ματς, εναντίον λάθος διαιτητή και ακόμα αναρωτιόμαστε για το τι ακριβώς ζητάει!

Αν βάλουμε να δούμε και πάλι το ντέρμπι του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΟΚ σε επανάληψη και δούμε απολύτως προσεκτικά και απολύτως αντικειμενικά τη διαιτησία του Πορτογάλου, Τιάγκο Μαρτίνς, θα κάνουμε τον σταυρό μας για να έρχεται σε κάθε ντέρμπι να σφυρίζει. Μου θύμισε τη διαιτησία του περσινού Ισπανού στο ντέρμπι των Play Offs του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό. Ήταν αψεγάδιαστος. Το ίδιο έκανε και σήμερα ο Πορτογάλος.

Δεν υπάρχει ούτε μία φάση που να πήρε τη λάθος απόφαση. Ήταν και τυχερός. Δεν υπήρξε ούτε... μισή δύσκολη φάση. Καμία. Ένα πέσιμο στην περιοχή, μια οριακή φάση οφσάιντ, μια... ιδέα κόκκινης κάρτας. Γι' αυτό και ποτέ δε χρειάστηκε να πάει στο VAR. Ένας διαιτητής με προσωπικότητα, που μιλούσε στους παίκτες όπως έπρεπε, που σφύριζε λίγο (στο 27' είχε δώσει τρία φάουλ και όλα ΣΩΣΤΑ).

Κι όμως, εκεί που περιμένεις να μην ασχοληθεί κανείς με τη διαιτησία και ιδιαίτερα σε ένα ντέρμπι τόσο όμορφο όσο το Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ, με ρυθμό, με φάσεις, με δύο δοκάρια, με τέσσερα γκολ και με αποτέλεσμα που κρίθηκε στην τελευταία φάση από την κεφαλιά του Γερεμέγεφ, έρχεται ο Λουτσέσκου να τα... τινάξει όλα στον αέρα. Χωρίς κανέναν απολύτως λόγο. Εκνευρισμένος γιατί δέχτηκε γκολ η ομάδα του στην τελευταία φάση; Πιθανόν. Αλλά δεν είναι αυτό μόνιμη δικαιολογία για έναν προπονητή που δε χάνει ευκαιρία να τα τινάζει όλα στον αέρα. Ακόμα και την ίδια του τη δουλειά. Την αδικεί κατάφωρα με τον τρόπο του.

Ο Λουτσέσκου έφυγε σφαίρα για τον διαιτητή όταν τελείωσε το ντέρμπι και μας έκανε να απορούμε τι ακριβώς θα ζητήσει. Για ποιον λόγο θα διαμαρτυρηθεί. Βγήκε αμέσως μετά στην κάμερα της Cosmote, σταμάτησε με μεγάλη απρέπεια τον δημοσιογράφο που πήγε να του κάνει ερώτηση και άρχισε να μιλάει για εύνοια του Παναθηναϊκού, για διαφθορά (!) στο ποδόσφαιρο, για ντροπή, για αφύσικα πράγματα και για ένα ποδόσφαιρο που πρέπει να σταματήσει στην Ελλάδα.

Όμως δε μάθαμε ποτέ για ποιο πράγμα διαμαρτύρεται ο Ρουμάνος προπονητής. Δεν είπε απολύτως τίποτα. Ανέφερε κάποιες κάρτες που δίνονταν στον ΠΑΟΚ, αλλά όχι στον Παναθηναϊκό. Αυτό ήταν όλο. Σε μια διαιτησία όπως αυτή, σε ένα ντέρμπι τόσο όμορφο που θα μας μείνει στο μυαλό για την εξέλιξη, το σασπένς, το ωραίο ποδόσφαιρο και την ποιότητά του, ο Λουτσέσκου μοιάζει σαν να φωνάζει... μόνος του. Δίχως τον παραμικρό λόγο.

Το γιατί το ξέρει μόνο ο ίδιος, αλλά καλό θα είναι την επόμενη φορά να... αφήσει κάποιον δημοσιογράφο να τον ρωτήσει. Κανείς από το... συνάφι μας δε θα ήθελε να ήταν στη θέση του συναδέλφου, Μιχάλη Μελισσίδη της Cosmote, που μάλλον αμήχανα παρακολουθούσε το ξέσπασμα του Ραζβάν. Και που δεν πρόλαβε να αρθρώσει λέξη. Λίγο σεβασμός δεν βλάπτει. Κυρίως στο ποδόσφαιρο.

Γιατί στη Λεωφόρο το βράδυ της Κυριακής κέρδισε το ποδόσφαιρο. Οι ποιοτικοί ποδοσφαιριστές. Και δύο ομάδες που μπορούν να παίξουν σπουδαία. Έχασε ο Λουτσέσκου. Όχι με την τακτική του προσέγγιση, αυτή ήταν μια χαρά. Αλλά με όσα έκανε - ξανά - μετά το ματς. Επαναλαμβάνω, χωρίς κανένας να ξέρει για ποιο πράγμα διαμαρτύρεται ο Ρουμάνος. Και μάλιστα διαμαρτύρεται τόσο έντονα, σε μια εποχή που η τοξικότητα θα έπρεπε να τιμωρείται.